1 Έχουν πει ότι τα βιβλία είναι «εικόνες και ομοιώσεις» των δημιουργών τους. `Έτσι και η σημερινή μελέτη, αποτυπώνει τον συντάκτη αυτής

 

2 Η Γνωριμία μου με τον Στέλιο Πρωτόππαπα δρομολογείται πριν από τρία χρόνια περίπου, όταν χρεώθηκε μια προσφυγή μου, που έκανα ως πληρεξούσιος δικηγόρος, κατά απόφασης Δημαρχιακής Επιτροπής, εκ μέρους περιοίκων κατά ενός καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος. Είχα προσφύγει στην Περιφέρεια κατά μιας κατάφωρης παράνομης απόφασης. Προς έκπληξη μου βρήκα μια αντιμετώπιση, η οποία δυστυχώς δεν είναι αυτονόητη. Δηλ. ένα στέλεχος δημόσιας υπηρεσίας με γνώση του αντικειμένου του, αμεροληψία και επιστημονική προσέγγιση.

3 Προφανώς ο Στ. Πρωτόππαπας δεν είναι από τους ανθρώπους που εφυσυχάζεται. Στα πλαίσια της συνεχούς δημιουργικής αναζήτησης προχώρησε στην εκπόνηση της εν λόγω Μελέτης, η οποίας έτυχε τιμητικής δημοσίευσης από τη σειρά Δικαιώματα του Ανθρώπου των εκδόσεων Σάκκουλα.

4 Ο συγγραφέας στην μελέτη που παρουσιάζεται σήμερα, ασχολείται με τα ζητήματα της νομικής φύσης των συμβασιούχων των ΚΕΠ, μετά την απόφαση 26/2003 του Ε.Σ.

5 Ο Στ. Πρωτόππαπας ασκεί κριτική στην συγκεκριμένη απόφαση κάνει λόγο για τα αυτονόητα ότι δηλ. εφαρμόζοντας στην πράξη το 103 του Συντ. έπρεπε να υπάρχει κ για τους συμβασιούχους μια διαδικασία αξιολόγησης, προσοντολόγιο, συγκριτική διαδικασία, στη βάση των αρχών της χρηστής και διαφανούς δ/σης.

6 Επισημαίνει «η όλη διαδικασία αφέθηκε ουσιαστικά στην ευχέρεια των αιρετών (Νομαρχών, Δημάρχων, Προέδρων Κοινοτήτων), οι οποίοι κατά κανόνα προέβησαν σε προσωπικές επιλογές.

7 Υπενθυμίζει ότι το αρ. 103 παρ. 2 κ 7 του Σ. οριοθετεί την πρόσληψη συμβασιούχων ως μια εξαιρετική διαδικασία. Στην προκειμένη περίπτωση όμως είναι προφανές, ότι η εξαίρεση έγινε ο κανόνας.

8 Ωστόσο πλέον υπάρχουν νέα νομολογιακά δεδομένα για τους συμβασιούχους των ΚΕΠ, με πρόσφατες αποφάσεις του Ε.Σ.

9 Το γενικότερο θέμα των συμβασιούχων της Ελληνικής Δ/σης απασχολεί εδώ και πολλά χρόνια την θεωρία και τα δικαστήρια. Το θέμα δεν έχει μόνο νομικό ενδιαφέρον, αλλά προσεγγίζει και ένα κοινωνικό φαινόμενο αυτό με μια διαρκή επικαιρότητα με πολιτικές και οικονομικές προεκτάσεις, που απασχολεί επί μακρόν τη Δημόσια Διοίκηση

10 Σύμφωνα με το αρ. 37 3986/2011 «Οι εγκρίσεις πρόσληψης προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και συμβάσεων μίσθωσης έργου για το έτος 2011 περιορίζονται κατά ποσοστό πενήντα τοις εκατό (50%) σε σχέση με τις αντίστοιχες εγκρίσεις του έτους 2010 και κατά ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) κατ` έτος για τα έτη έως και το 2015.

11 Δυστυχώς είμαστε σε μια περίοδο, όπου οι εργασιακές σχέσεις ιδιωτικού και δημοσίου τομέα πλήττονται με πρωτοφανή τρόπο.

– Οι δύο προηγούμενοι αιώνες 19ος και 20ός γέννησαν, ανέπτυξαν και θεμελίωσαν τις βασικές διατάξεις του εργατικού δικαίου, καθώς και τις οικουμενικές ρυθμίσεις σε διεθνή κείμενα και συμβάσεις για τα κοινωνικο-οικονομικά, ασφαλιστικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των εργαζομένων
– Όπως εύστοχα έχει διατυπωθεί, διανύουμε μια περίοδο δύσης του εργατικού δικαίου, αφού βασικές νομοθετικές διατάξεις και συλλογικές ρυθμίσεις για τα εισοδήματα, τις απολύσεις κ.ά. καταργήθηκαν και συνεχίζουν να καταργούνται οδηγώντας την εργασία σε πλήρη υποβάθμιση και απαξία
– Η κοινή λογική, αλλά και ο νομικός χαρακτηρισμός υπό οποιαδήποτε μέθοδο ερμηνείας, πρεσβεύει ότι όταν σε κάποιο εργαζόμενο του ζητάς να σταματήσει να προσφέρει την εργασία του και σε δύο χρόνια να βρίσκεται σε κατάσταση εφεδρείας, σημαίνει τον απολύεις.
– Όπως και να το ερμηνεύσεις κπ δεν παύει να είναι απόλυση, αντίθετη με ρητές συνταγματικές και άλλες δξεις.
12 Είμαστε προφανώς χώρα των άκρων. Υπάρχει ένα Σύνταγμα και κατ` εξουσιοδότηση νομικές δξεις. Επί πολλά χρόνια γινόταν προσπάθεια ερμηνευτικής διαστρέβλωσης, παρερμηνείας, ώστε περισσότεροι άνθρωποι να μπορέσουν να ενταχθούν στο δημόσιο τομέα. Πλέον υπάρχει μια ερμηνευτική διαστρέβλωση, ώστε η Δ/ση να μπορέσει να θίξει εργαζομένους ακόμη και με σταθερή και μόνιμη σχέση με το δημόσιο. Ποτέ δεν βρέθηκε η Μέση Οδός.

13 Η παρούσα μελέτη ξεφεύγει από ένα κείμενο καθαρά νομικό, τεχνικό, που μπορεί να το διαβάσει και κάποιος μη νομικός. Δίνει, ειδικά αυτή την χρονική περίοδο, αφορμές για προβληματισμό, καταγράφει ιστορικά δεδομένα, δίνει τροφή για περαιτέρω έρευνα, συζήτηση, σχολιασμό.

* Αποτελεί μια επισκόπηση της ομιλίας στη σχετική εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε την 21.10.2011 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου Βόλου

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *