Προσβολή Προσωπικότητας Δημοσίου Προσώπου. Δημοσίευση φωτογραφίας γνωστής τραγουδίστριας από τηλεοπτικό σταθμό, με κύριο σχόλιο ότι η ενάγουσα είχε υποβληθεί σε αποτυχημένη πλαστική επέμβαση. Δεν αποδείχθηκε η βλάβη της ενάγουσας.
Κατά το άρθρο μόνο παρ. 1 του Ν 1178/1981 «Περί αστικής ευθύνης του τύπου και άλλων τινών διατάξεων», ο ιδιοκτήτης κάθε εντύπου υποχρεούται σε πλήρη αποζημίωση για την παράνομη περιουσιακή ζημία, καθώς και σε χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που προξενήθηκε υπαίτια με δημοσίευμα, το οποίο θίγει την τιμή ή την υπόληψη κάθε ατόμου, έστω και αν η κατά το άρθρο 914 του ΑΚ υπαιτιότητα, η κατά το άρθρο 919 του ΑΚ πρόθεση και η κατά το άρθρο 920 του ΑΚ γνώση ή υπαίτια άγνοια συντρέχει στο συντάκτη του δημοσιεύματος, ή αν ο τελευταίος είναι άγνωστος, στον έκδοτη ή στο διευθυντή συντάξεως του εντύπου. Με την παρ. 2, δε, του ιδίου ως άνω άρθρου, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο μόνο παρ. 4 του Ν. 2243/1994, ορίζεται ότι η, κατ’ άρθρο 932 ΑΚ, χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης του αδικηθέντος από κάποια από τις προβλεπόμενες στην προηγούμενη παράγραφο πράξεις ορίζεται, εφόσον αυτές τελέσθηκαν δια του τύπου, κατά την κρίση του δικαστή, όχι κατώτερη των αναφερόμενων κατά περίπτωση ποσών. Από τις εν λόγω διατάξεις, προκύπτει σαφώς ότι αυτές αναφέρονται μόνο στην ευθύνη του ιδιοκτήτη του εντύπου, φυσικού ή νομικού προσώπου, και όχι στο συντάκτη του επιλήψιμου δημοσιεύματος ή τον εκδότη του εντύπου (αν αυτός δεν ταυτίζεται με τον ιδιοκτήτη) ή το διευθυντή συντάξεως. Ο συντάκτης του επιλήψιμου δημοσιεύματος, ο εκδότης (αν δεν είναι και ιδιοκτήτης του εντύπου), ή ο διευθυντής συντάξεως ευθύνονται προς αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας ή της ηθικής βλάβης που έχει προκληθεί από επιλήψιμο δημοσίευμα, κατά τις κοινές διατάξεις των άρθρων 57, 59, 914, 919, 920 και 932 ΑΚ, σε συνδυασμό και με τις διατάξεις των άρθρων 361-363 ΠΚ, καθώς και όταν, κατά τη διάταξη του άρθρου 922 ΑΚ, συνδέονται με σχέση προστήσεως με το συντάκτη του δημοσιεύματος, ο οποίος δεν αποκλείεται να συνδέεται με όμοια σχέση και με τον ιδιοκτήτη του εντύπου. Η ευθύνη, δηλαδή, του ιδιοκτήτη του εντύπου είναι σε όλες αυτές τις περιπτώσεις γνήσια αντικειμενική, που έχει ως προϋπόθεση την ύπαρξη αντίστοιχης υποκειμενικής ευθύνης του συντάκτη ή αναλόγως του εκδότη ή του διευθυντή συντάξεως του εντύπου, με τους οποίους συνευθύνεται, κατά τη διάταξη του άρθρου 926 ΑΚ, εις ολόκληρον. Επομένως, από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών, προκύπτει ότι, αν δεν υπάρχει, για οποιονδήποτε λόγο, υπαιτιότητα στο πρόσωπο του συντάκτη, δεν υπάρχει υπαιτιότητα ούτε του εκδότη και, συνεπώς, δε θεμελιώνεται αξίωση προς καταβολή χρηματικής ικανοποιήσεως εκείνου που ενδεχομένως έχει προσβληθεί (ΑΠ 456/2014, ΑΠ 1230/2014, ΑΠ 1783/2014, ΑΠ 366/2011, ΑΠ 79/2010 ΔiΜΕΕ 2010, 370, ΑΠ 1337/2008 δημ. ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 256/2008 ΕλλΔνη 2009, 1422, ΕφΑθ 5015/2012 ΔiΜΕΕ 2013, 205, ΕφΑθ 2383/2011 ΔiΜΕΕ 2011, 497, ΕφΑθ 6027/2009 ΔiΜΕΕ 2010, 221).
Με την υπό κρίση αγωγή, η ενάγουσα εκθέτει ότι από το έτος 2000 ασχολείται επαγγελματικά με το τραγούδι με το ψευδώνυμο , ότι έχει σημειώσει μεγάλες δισκογραφικές επιτυχίες, ότι έχει τιμηθεί με μουσικά βραβεία και ότι έχει εμφανιστεί σε μεγάλα νυχτερινά κέντρα συνεργαζόμενη με σημαντικούς τραγουδιστές. Ισχυρίζεται ακόμα, ότι η 1η εναγόμενη ανώνυμη εταιρεία, νόμιμοι εκπρόσωποι της οποίας είναι ο 2ος και 3ος των εναγομένων, είναι ιδιοκτήτρια του τηλεοπτικού σταθμού με το διακριτικό τίτλο , ενώ ο 4ος εναγόμενος είναι Γενικός Διευθυντής Ειδήσεων και Ενημέρωσης της 1ης εναγόμενης. Εκθέτει περαιτέρω ότι στις 24.3.2010 ενώ βρισκόταν σε εκδήλωση εγκαινίων στη Γλυφάδα Αττικής, άγνωστο σε αυτή άτομο τη φωτογράφισε παρά τη θέλησή της και ότι τη φωτογραφία αυτή, επεξεργασμένη, ώστε η ενάγουσα να εμφανίζεται παραμορφωμένη, κατά το διάστημα από 25.3.2010 έως 18.4.2010, τη δημοσίευε ο άνω τηλεοπτικός σταθμός τόσο κατά τα μεσημεριανά όσο και κατά τα βραδινά δελτία ειδήσεων, αλλά και σε ενημερωτικές (τύπου lifestyle) εκπομπές, ενώ οι παρουσιαστές των δελτίων αλλά και οι συμμετέχοντες στα πάνελ των δελτίων και των εκπομπών σχολίαζαν τη φωτογραφία, ισχυριζόμενοι ότι η ενάγουσα είχε υποβληθεί σε αποτυχημένη πλαστική επέμβαση. Ισχυρίζεται ακόμα, ότι όλα τα παραπάνω είχαν σαν αποτέλεσμα την οικονομική της καταστροφή, διότι από τότε δε δέχτηκε καμία πρόταση συμμετοχής σε συναυλία ή πρόταση εργασίας σε νυχτερινό κέντρο, αυτό δε το αποδίδει στο ότι όλοι οι σχετιζόμενοι με το χώρο αυτό επιχειρηματίες θεωρούσαν ότι έχει παραμορφωθεί, ενώ αναφέρει ότι σε νυχτερινό κέντρο εργάστηκε ξανά για 1η φορά το μήνα 11o 2014, ήτοι τέσσερα και πλέον έτη μετά τα εξιστορούμενα γεγονότα. Προβάλλει δε το αίτημα να προσκομίσει η 1η εναγόμενη τα CD των μεσημεριανών και των βραδινών δελτίων ειδήσεων το χρονικό διάστημα από 25.3.2010 έως 18.4.2010 και τα CD από τις εκπομπές , το επίμαχο χρονικό διάστημα, προκειμένου να αποδείξει ότι δημοσιεύτηκε η φωτογραφία της στον τηλεοπτικό σταθμό . Με βάση τα παραπάνω ζητεί να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να της καταβάλλουν εις ολόκληρον το ποσό των 160.000 που, (κατά την ενάγουσα), θα αποκόμιζε κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων τα έτη 2011, 2012, 2013 και μέρος του έτους 2014 άλλως να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να της καταβάλλουν εις ολόκληρον το άνω ποσό σε δόσεις ήτοι 3.748,26 μηνιαίως για το χρονικό διάστημα από 1.1.2011 έως 31.10.2014 και το ποσό των 300.000 ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη από τη σε βάρος της τελεσθείσα αδικοπραξία, όλα τα παραπάνω με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Ζητεί ακόμη να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να δημοσιεύσουν την απόφαση που θα εκδοθεί στην εφημερίδα με την απειλή χρηματικής ποινής ποσού 293,47 για κάθε ημέρα καθυστέρησης, καθώς και να υποχρεωθούν να αναφέρουν την απόφαση που θα εκδοθεί στο καθημερινό βραδινό δελτίο ειδήσεων του σταθμού, για χρονικό διάστημα 15 ημερών από την κοινοποίηση της παρούσας με την απειλή χρηματικής ποινής ποσού 293,476 για κάθε ημέρα καθυστέρησης, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να παραλείπουν στο μέλλον τη δημοσίευση αναληθών και δυσφημιστικών ειδήσεων που να αφορούν την ενάγουσα με την απειλή χρηματικής ποινής ποσού 2.934,70 για κάθε παράβαση. Τέλος, ζητούν την κήρυξη της απόφασης προσωρινά εκτελεστής και τα δικαστικά της έξοδα. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η κρινόμενη αγωγή αρμοδίως καθ’ ύλην (άρθρο 18 ΚΠολΔ) και κατά τόπον (άρθρα 22, 25 παρ. 2 και 35 ΚΠολΔ) εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των διαφορών που αφορούν σε προσβολές από δημοσιεύματα ή ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές (άρθρο 681 Δ ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 666 παρ. 1, 667, 671 παρ. 1-3, 672 και 673-676 του ιδίου Κώδικα), κατά την οποία εκδικάζονται, οι διαφορές που αφορούν σε προσβολές της προσωπικότητας.
Περαιτέρω, η ένδικη αγωγή είναι ορισμένη, εκτός από το σωρευόμενο αγωγικό αίτημα περί παραλείψεως κάθε μελλοντικής προσβολής της προσωπικότητας της ενάγουσας, το οποίο είναι αόριστο και απορριπτέο διότι απαραίτητη προϋπόθεση για την αξίωση παραλείψεως προσβολής της προσωπικότητας στο μέλλον είναι η επίκληση στην αγωγή περιστατικών, από τα οποία να προκύπτει η ύπαρξη βάσιμης απειλής και πραγματικού κινδύνου επικείμενης προσβολής της προσωπικότητας του προσβληθέντος, περιστατικά τα οποία δεν επικαλείται η ενάγουσα στη συγκεκριμένη περίπτωση [ΕφΘεσ 77/2007 ΕπισκΕΔ 2007, 504, ΕφΘεσ 2645/2002 Αρμ 2004, 860, ΕφΛαρ 431/2000 ΕλλΔνη 2001, 502, ΕφΑθ 3346/1996 ΕλλΔνη 1998, 667, ΕφΑθ 6805/1987 ΕλλΔνη 1990, 1458,ΠΠρΑθ 3284/2013 ΔiΜΕΕ 2013, 358, ΠΠρΑθ 1127/2010, δημ. ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΠΠρΘεσ 40878/2009, δημ. ΤΝΠ ΔΣΑ, βλ. και Γεωργιάδη/Σταθόπουλου (-Καρακατσάνη), Αστικός Κώδιξ, τ. I, Γενικές Αρχές, άρθρο 57, αριθ. 17, σελ. 104, Α. Βαθρακοκοίλη, ό.π, σελ. 124 επ.]. Ακόμα αόριστη και για το λόγο αυτό απορριπτέα είναι η αγωγή αναφορικά με το δεύτερο και τον τρίτο εναγόμενο διότι αυτοί ενάγονται μόνο με την ιδιότητά τους ως νόμιμοι εκπρόσωποι της 1ης εναγόμενης ανώνυμης εταιρείας. Πλην όμως, μόνο ο ιδιοκτήτης του ζημιογόνου μέσου ενημέρωσης ευθύνεται αντικειμενικά προς αποζημίωση με βάση το άρθρο μόνο παρ. 1 του Ν 1178/1981, που στην προκειμένη περίπτωση είναι η 1η εναγόμενη ανώνυμη εταιρεία, ενώ στην αγωγή δεν περιέχεται κανένα στοιχείο που να εξειδικεύει την ευθύνη του 2ου και του 3ου εναγόμενου προς αποζημίωση της ενάγουσας με βάση τις διατάξεις του ΑΚ. Επίσης, το αίτημα της ενάγουσας να προσκομίσει η 1η εναγόμενη τα CD των μεσημεριανών και των βραδινών δελτίων ειδήσεων το χρονικό διάστημα από 25.3.2010 έως 18.4.2010 και τα CD από τις εκπομπές και το επίμαχο χρονικό διάστημα προκειμένου να αποδείξει ότι δημοσιεύτηκε η φωτογραφία της στον τηλεοπτικό σταθμό , θα πρέπει να απορριφθεί, αφενός διότι προσκομίζονται CD των μεσημεριανών και των βραδινών δελτίων ειδήσεων καθώς και τηλεοπτικών εκπομπών του σταθμού ώστε το Δικαστήριο να δύναται να οδηγηθεί σε δικανική κρίση, αφετέρου οι εναγόμενοι δεν αρνούνται την προβολή και το σχολιασμό της φωτογραφίας. Κατά τα λοιπά, η αγωγή είναι νόμιμη έχοντας νομικό έρεισμα στις διατάξεις των άρθρων 1 μόνον του Ν 1178 της 14/16.7.1981, 57, 59, 299, 914, 920, 926, 932, 346 του ΑΚ και 176, 907, 908,946 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με αυτές των άρθρων 361, 362, 363 ΠΚ. Επομένως, η υπό κρίση αγωγή πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της, δεδομένου ότι για το παραδεκτό της παραστάσεως των πληρεξουσίων δικηγόρων των παρισταμένων διαδίκων, κατά τη συζήτηση της υποθέσεως στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, έχουν προκαταβληθεί, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 61 παρ. 4 του Ν 4194/2013 οι προβλεπόμενες από τις διατάξεις των παρ. 1 και 2 του ιδίου ως άνω άρθρου εισφορές (βλ. τα υπ’ αριθμ. /2.11.2016, /27.10.2016 και /2.11.2016 γραμμάτια προκαταβολής εισφορών και ενσήμων Δ.Σ.Α.) και για το καταψηφιστικό αποτιμητό σε χρήμα αίτημα της αγωγής έχει καταβληθεί το προσήκον τέλος δικαστικού ενσήμου με τα ανάλογα υπέρ τρίτων ποσοστά (βλ. το υπ’ αριθ. /2016 διπλότυπο ΔΟΥ). Οι εναγόμενοι αρνούνται αιτιολογημένα την αγωγή (και το αιτούμενο ποσό για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το οποίο πλήττουν ως υπέρογκο, ισχυριζόμενοι ότι δε συνιστά εύλογη χρηματική ικανοποίηση) και την πλήττουν ως αόριστη και μη νόμιμη ως προς το 2ο και 3ο εναγόμενο, θέμα για το οποίο το Δικαστήριο έχει ήδη αποφανθεί. Επικουρικά δε προβάλουν την ένσταση του άρθρου 14 του Συντάγματος και του άρθρου 367 παρ. 1 εδ. γ ΠΚ, ότι δηλαδή δημοσίευσαν και σχολίασαν τη φωτογραφία από δικαιολογημένο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον. Η ενάγουσα προβάλλει την αντένσταση του άρθρου 367 παρ. 2 ΠΚ.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά, σε συνδυασμό με τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, καθώς και από τα εκατέρωθεν συνομολογούμενα πραγματικά περιστατικά, αποδείχθηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα εξής: Η ενάγουσα ασχολείται επαγγελματικά με το τραγούδι με το ψευδώνυμο και η 1η εναγόμενη ανώνυμη εταιρεία είναι ιδιοκτήτρια του τηλεοπτικού σταθμού με το διακριτικό τίτλο « », ενώ ο 4ος εναγόμενος, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, ήταν Γενικός Διευθυντής Ειδήσεων και Ενημέρωσης της 1ης εναγόμενης. Στις 24.3.2010 η ενάγουσα βρισκόταν σε εκδήλωση εγκαινίων, στη Γλυφάδα Αττικής, επιχείρησης, με το διακριτικό τίτλο « », μαζί με πολλά άλλα πρόσωπα τα οποία σχετίζονται με το χώρο του θεάματος. Σημειώνεται ότι είναι σύνηθες φαινόμενο σε εκδηλώσεις αυτού του τύπου να παρευρίσκονται και φωτογράφοι οι οποίοι φωτογραφίζουν και βιντεοσκοπούν τους καλεσμένους και κατόπιν οι φωτογραφίες αυτές δημοσιεύονται σε έντυπα με θεματολογία τύπου lifestyle, ενώ και τα βίντεο δημοσιεύονται σε παρόμοιου τύπου εκπομπές. Οι παρευρισκόμενοι σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις όχι μόνο γνωρίζουν τα παραπάνω αλλά στην πλειοψηφία των περιπτώσεων επιδιώκουν αυτού του είδους την προβολή, η οποία αποτελεί μέσο επαγγελματικής προόδου των ιδίων, δεδομένου ότι η δημοσιότητα και η έμμεση διαφήμιση αποτελούν σημαντικό μέσο προώθησης της εικόνας τους, που συνήθως είναι άμεσα συνυφασμένη με το αντικείμενο με το οποίο ασχολούνται. Στις 30.3.2010 δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα φωτογραφίες από τη συγκεκριμένη εκδήλωση, οι οποίες κάλυπταν μία ολόκληρη σελίδα, στις οποίες απεικονίζονταν οι καλεσμένοι των εγκαινίων. Σε μία από αυτές τις φωτογραφίες απεικονίζεται η ενάγουσα μαζί με ένα άλλο άτομο. Η φωτογραφία αυτή που είναι η επίδικη, δημοσιεύτηκε κατά το χρονικό διάστημα από 31.3.2010 έως 17.4.2010 στον τηλεοπτικό σταθμό « » και αποτέλεσε αντικείμενο σχολιασμού τόσο στα δελτία ειδήσεων του σταθμού όσο και σε εκπομπές του σταθμού, με κύριο σχόλιο ότι η ενάγουσα έχει υποβληθεί σε αποτυχημένη πλαστική επέμβαση. Σημειώνεται ότι ο εν λόγω τηλεοπτικός σταθμός, το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ακόμα και στο βραδινό κεντρικό δελτίο ειδήσεών του, είχε σαν κύριο αντικείμενο θέματα τύπου lifestyle. Η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι η φωτογραφία αυτή ελήφθη παρά τη θέλησή της και παρά τη ρητή εναντίωσή της. Ο ισχυρισμός αυτός απορρίπτεται ως ουσία αβάσιμος δεδομένου ότι η ενάγουσα απεικονίζεται ήρεμη και με απόλυτη φυσικότητα, στραμμένη προς το φωτογράφο, αγκαλιά με έναν άνδρα, να αναμένει τη λήψη της φωτογραφίας, όλη δε η παραπάνω στάση σώματος και έκφραση προσώπου είναι απολύτως ασύμβατα με άτομο που μόλις έχει εκφράσει τη ρητή αντίθεσή του να φωτογραφηθεί και ταυτόχρονα υιοθετεί στάση φωτογράφισης. Ισχυρίζεται ακόμα η ενάγουσα, ότι, συνεπεία του γεγονότος ότι τη φωτογραφία αυτή, επεξεργασμένη ώστε η ενάγουσα να φαίνεται παραμορφωμένη, τη δημοσίευσε ο τηλεοπτικός σταθμός « » για χρονικό διάστημα περίπου τριών εβδομάδων, με κύριο σχόλιο ότι η ενάγουσα έχει υποβληθεί σε αποτυχημένη πλαστική επέμβαση, καταστράφηκε επαγγελματικά, δεδομένου ότι για χρονικό διάστημα από 1.1.2011 έως μήνα 10ο 2014 δεν κατόρθωσε να εργαστεί σε νυχτερινό κέντρο, ούτε να συμμετάσχει σε κάποια συναυλία. Συγκεκριμένα η ενάγουσα αναφέρει ότι «ήταν σαν να έπαψε να υπάρχει» και ότι θεωρείτο δεδομένο ότι έχει παραμορφωθεί με αποτέλεσμα να μην της προτείνουν καν εργασία, να μην τη συναντούν προσωπικά για να διαπιστώσουν ότι δεν έχει παραμορφωθεί και να την καλούν μεν σε εκπομπές και δελτία ειδήσεων αλλά μόνο για να μιλήσει για «τη δήθεν πλαστική επέμβαση και την παραμόρφωση». Σημειώνεται ότι η ενάγουσα αρνείται ότι έχει υποβληθεί σε οποιαδήποτε κοσμητικού τύπου επέμβαση. Όλοι οι παραπάνω ισχυρισμοί απορρίπτονται ως ουσία αβάσιμοι. Η φωτογραφία που δημοσίευσε ο τηλεοπτικός σταθμός « » είναι αυτή ακριβώς που δημοσίευσε η εφημερίδα και δεν αποδείχτηκε ότι έχει υποστεί επεξεργασία. Επιπλέον η δημοσίευση φωτογραφίας που έστω δεν είναι κολακευτική για την ενάγουσα, με το σχόλιο ότι η ενάγουσα έχει υποβληθεί σε αποτυχημένη πλαστική επέμβαση, για χρονικό διάστημα τριών εβδομάδων σε τηλεοπτικό μέσο, δεν είναι σε καμία περίπτωση πρόσφορα για να πλήξουν επαγγελματικά την ενάγουσα. ʼλλωστε η ενάγουσα, αμέσως μόλις έλαβε γνώση των δημοσιεύσεων, (η ίδια το τοποθετεί χρονικά στις 28.3.2010), ευχερέστατα θα μπορούσε να τα διαψεύσει δημοσίως, η ίδια, εξάλλου, συνομολογεί στην αγωγή της ότι είχε συνεχείς προτάσεις για να εμφανιστεί σε εκπομπές και δελτία ειδήσεων για να μιλήσει για «τη δήθεν πλαστική επέμβαση και την παραμόρφωση». Θα μπορούσε λοιπόν η ενάγουσα να εμφανιστεί με πρόσωπο στο φακό σε όλα τα μέσα στα οποία είχε πρόσβαση και την καλούσαν, ακόμα και την επόμενη ήμερα της δημοσίευσης, να διαψεύσει ότι έχει υποβληθεί σε πλαστική επέμβαση και όλοι οι σχετιζόμενοι επιχειρηματίες του χώρου να διαπιστώσουν ότι δεν έχει παραμορφωθεί. Ακόμα η ενάγουσα εμφανίστηκε πολλές φορές στον τηλεοπτικό σταθμό , (το ζημιογόνο μέσο κατά την ίδια), είτε με πλάτη προς την κάμερα είτε με μωσαϊκό στο πρόσωπο, το χρονικό διάστημα από 1.4.2010 έως 17.4.2010, σε διάφορα διαφημιστικά τρέιλερ του σταθμού που αφορούσαν την τηλεοπτική, (τύπου lifestyle), εκπομπή , που θα παρουσιαζόταν στις 18.4.2010. Σε όλα αυτά τα διαφημιστικά η ενάγουσα καλούσε τους τηλεθεατές να δουν την εκπομπή , που θα παρουσιαζόταν στις 18.4.2010, διότι εκεί θα έλεγε ευθέως αν έχει υποβληθεί σε πλαστική επέμβαση ή όχι, δείχνοντας ταυτόχρονα το πρόσωπό της. Δηλαδή η ενάγουσα αντί να λάβει την πρωτοβουλία να παρέμβει και να λήξει το θέμα αμέσως μόλις δημιουργήθηκε, (ήταν απολύτως στη σφαίρα επιρροής της), το συντήρησε και το διόγκωσε συνειδητά επί 20 ημέρες περίπου, αρνούμενη να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τα περί πλαστικής επέμβασης, προκαλώντας η ίδια περισσότερη συζήτηση για το θέμα, στην προσπάθειά της να πείσει τους τηλεθεατές να δουν την εκπομπή , που θα παρουσιαζόταν στις 18.4.2010, κεντρίζοντάς τους το ενδιαφέρον με τα αλλεπάλληλα διαφημιστικά τρέιλερ, εμφανιζόμενη σε αυτά με πλάτη προς την κάμερα ή με μωσαϊκό στο πρόσωπο, προσπαθώντας εμφανώς να επωφεληθεί και η ίδια από τη δημοσιότητα.
Η ενάγουσα ισχυρίζεται ακόμα ότι το χρονικό διάστημα από 1.1.2011 έως και το μήνα 10ο 2014 δεν κατόρθωσε να εργαστεί σε νυχτερινό κέντρο, ούτε να συμμετάσχει σε κάποια συναυλία λόγω των δημοσιεύσεων και των σχολίων των δελτίων ειδήσεων και των άλλων εκπομπών του τηλεοπτικού σταθμού , ενώ κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα εργαζόταν αδιάλειπτα ως τραγουδίστρια απολαμβάνοντας υψηλό επίπεδο ζωής, βρισκόμενη στην επαγγελματική της κορύφωση. Ο ισχυρισμός αυτός απορρίπτεται ως ουσία αβάσιμος. Αφενός οι δημοσιεύσεις του τηλεοπτικού σταθμού δεν ήταν πρόσφορες για να βλάψουν επαγγελματικά την ενάγουσα για τους λόγους που ήδη αναφέρθηκαν, αφετέρου όμως, ήδη από το έτος 2008 η ενάγουσα αντιμετώπιζε επαγγελματικά προβλήματα. Συγκεκριμένα, η ενάγουσα άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, την υπ’ αριθ. κατάθεσης /14.7.2009 αγωγή κατά της εταιρείας με την επωνυμία ΑΕ» (δισκογραφική εταιρεία), η οποία απορρίφθηκε ως αόριστη, κατόπιν, η ενάγουσα επανήλθε και άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, την υπ’ αριθ. κατάθεσης /2014 όμοιου περιεχομένου αγωγή, κατά της ίδιας εναγόμενης, έχοντας ενσωματώσει σε αυτήν την προηγούμενη αγωγή, επιδιώκοντας να θεραπεύσει την αοριστία. Σε αυτές τις αγωγές αναφέρει μεταξύ άλλων επί λέξει: «Τέλος η κυκλοφορία του παραπάνω cd single το μήνα Δεκέμβριο του έτους 2007 οδήγησε στις εμφανίσεις μου στα κέντρα στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, έως και το μήνα Ιούλιο του έτους 2008. Να επισημανθεί ότι στα κέντρα αυτά εμφανιζόμουν πάντοτε ως πρώτο όνομα. Η αμοιβή μου, όπως είχε διαμορφωθεί, ανερχόταν ημερησίως στο ποσό των 3.500. Μάλιστα, πραγματοποιούσα τουλάχιστον τέσσερεις εμφανίσεις την εβδομάδα τόσο κατά τη χειμερινή περίοδο, ήτοι για τους μήνες από Νοέμβριο έως και Μάρτιο, όσο και κατά τη θερινή περίοδο, ήτοι από Ιούνιο έως και Σεπτέμβριο, πλην του Αυγούστου. Ωστόσο, η αθέτηση της επίδικης σύμβασης από την εναγόμενη με την άρνησή της να προωθήσει την καριέρα, τη δισκογραφία μου και την προβολή μου στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο, το διαδίκτυο και τον τύπο είχε ως αποτέλεσμα την εξαφάνισή μου από τα καλλιτεχνικά δρώμενα, καθώς είναι γνωστό ότι τα νυκτερινά κέντρα συνεργάζονται με καλλιτέχνες οι οποίοι είναι ενεργοί δισκογραφικά, δεδομένου ότι η παραγωγή άλμπουμ είναι άμεσα συνυφασμένη με την αναγνωρισιμότητα και την καταξίωση και την «επιβολή» ενός καλλιτέχνη, και με καλλιτέχνες οι οποίοι προβάλλονται και εμφανίζονται στα μέσα ενημέρωσης και δικτύωσης τακτικά. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι ιδιοκτήτες νυκτερινών κέντρων δεν απευθύνονται άμεσα στον εκάστοτε καλλιτέχνη, αλλά στη δισκογραφική εταιρία και τον παραγωγό με τους οποίους συνεργάζεται ο καλλιτέχνης. Έτσι, όταν κάποιος ιδιοκτήτης καταστήματος επιθυμούσε να συνεργαστεί μαζί μου, απευθυνόταν είτε στην εναγόμενη, είτε στον παραγωγό μου. Η εναγόμενη, όμως, αντί να προωθήσει και να επιδιώξει τις εμφανίσεις μου σε νυκτερινά κέντρα, όπως έκανε το προηγούμενο διάστημα, κατά το οποίο εξεπλήρωνε τις υποχρεώσεις της εκ της επίδικης σύμβασης, απέτρεπε τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες από το να συνεργαστούν μαζί μου. Επιπλέον, και το ενδιαφέρον των τελευταίων είχε μειωθεί, λόγω της ελλιπούς προώθησης και προβολής μου από την εναγόμενη, η οποία μάλιστα ήταν και αποκλειστικά υπεύθυνη και αρμόδια για αυτή». Επίσης στην ίδια αγωγή ανέφερε επί λέξει «Δυστυχώς όμως, είναι γνωστό ότι η εναγόμενη διαθέτει τα μέσα και τους τρόπους να δημιουργήσει, να αναδείξει, να προωθήσει και να επιβάλλει έναν καλλιτέχνη. Χρησιμοποιώντας, όμως, τα ίδια μέσα έχει τη δυνατότητα και να τον «εξαφανίσει» από το προσκήνιο και το καλλιτεχνικό γίγνεσθαι, όπως συνέβη και στη δική μου περίπτωση, καθώς αποφάσισε τον καλλιτεχνικό μου αφανισμό λόγω της άρνησής μου να της παραχωρήσω ποσοστό επί της αμοιβής που λάμβανα από τις εμφανίσεις μου στα νυκτερινά κέντρα διασκέδασης» και επίσης, «Η άρνηση της εναγόμενης να συνεχίσει την συνεργασία μας που είχε σαν αποτέλεσμα την «εξαφάνισή» μου τόσο από την δισκογραφική αγορά όσο και από τις ραδιοφωνικές συχνότητες, είναι αποκλειστικά και μόνο ο λόγος για τον οποίο από τον Ιούλιο του έτους 2008 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του έτους 2009 έμεινα εκτός εργασίας παρά τις προσπάθειες που έκανα» και ακόμα, «Η αντισυμβατική άρνηση της εναγόμενης να εκπληρώσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις, πολύ δε περισσότερο ο τρόπος με τον οποίο συντελέσθηκε, πέρα από την τεράστια υλική ζημία που μου προκάλεσε, με προσβάλλει σαν άνθρωπο και καλλιτέχνιδα. Αυτό καθόσον αναγκάσθηκα ακούσια να απέχω τόσο από τον χώρο της δισκογραφίας όσο και από αυτόν των ζωντανών εμφανίσεων, μετά από έξι χρόνια συνεχούς παρουσίας στον καλλιτεχνικό χώρο. Το γεγονός αυτό μου προκάλεσε μεγάλη στεναχώρια αφού πέρα των άλλων είναι αμφίβολο εάν θα μπορέσω να επανακάμψω σε έναν χώρο που μαστίζεται από έντονο ανταγωνισμό. Σαν χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που έχω υποστεί θα πρέπει να μου επιδικασθεί το ποσό των 150.000, ποσό δίκαιο, εύλογο και ανάλογο της βλάβης που έχω υποστεί».
Δηλαδή στις αγωγές αυτές, η (και στην υπό κρίση αγωγή), ενάγουσα αναφέρει ότι δεν εργάστηκε το χρονικό διάστημα από τον Ιούλιο του έτους 2008 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του έτους 2009, ότι είχε εξαφανιστεί από το προσκήνιο και το καλλιτεχνικό γίγνεσθαι και ότι είναι αμφίβολο το αν θα καταφέρει να εργαστεί στο μέλλον και θεωρεί ως υπεύθυνη για την επαγγελματική της κατάρρευση τη δισκογραφική της εταιρεία. Πλην όμως, στην υπό κρίση αγωγή αναφέρει ότι μέχρι και τη δημοσίευση της φωτογραφίας, το μήνα 04ο 2010 εργαζόταν σε νυχτερινά κέντρα, συμμετείχε σε συναυλίες, εξέδιδε δίσκους, απολάμβανε υψηλό επίπεδο ζωής (πολυτελές διαμέρισμα, διακοπές σε κοσμοπολίτικους προορισμούς, δαπάνες μεγάλων χρηματικών ποσών για ένδυση, υπόδηση και κοσμήματα) και ότι η επαγγελματική της πορεία ήταν ιδιαίτερα ανοδική. Αναφέρει ακόμα η ενάγουσα στην αγωγή της ότι το χρονικό διάστημα από το έτος 2011 έως μήνα 11ο 2014 δεν κατόρθωσε να εργαστεί σε νυχτερινό κέντρο, ούτε να συμμετάσχει σε κάποια συναυλία λόγω των δημοσιεύσεων και των σχολίων των δελτίων ειδήσεων και των άλλων εκπομπών του τηλεοπτικού σταθμού , όμως η ενάγουσα άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, την υπ’ αριθ. κατάθεσης /2011 αγωγή κατά της εταιρείας με την επωνυμία ΕΠΕ, (εταιρεία εκμετάλλευσης του νυχτερινού κέντρου με την επωνυμία ) και κατά του νομίμου εκπροσώπου της άνω εταιρείας. Στην αγωγή αυτή η ενάγουσα διεκδικεί αποδοχές για το χρονικό διάστημα από 17.9.2010 έως 17.4.2011 για εργασία τριών ημερών την εβδομάδα, Πέμπτη Παρασκευή και Σάββατο, με ημερομίσθιο 1.800. Αποδείχτηκε δηλαδή, ότι εργάστηκε σε νυχτερινό κέντρο, το αμέσως επόμενο από τη δημοσίευση της φωτογραφίας χρονικό διάστημα, που στην υπό κρίση αγωγή αναφέρει ότι ήταν άνεργη λόγω της αδικοπρακτικής συμπεριφοράς των εναγόμενων. Με βάση τα παραπάνω οι ισχυρισμοί της ενάγουσας ότι η δημοσίευση της επίδικης φωτογραφίας ήταν η αιτία της οικονομικής και επαγγελματικής της κατάρρευσης (καθώς και το αντίστοιχο αιτούμενο κονδύλι απώλειας εισοδημάτων), απορρίπτονται ως ουσία αβάσιμοι. Απορριπτέο ως ουσία αβάσιμο είναι και το αίτημα της αγωγής για επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης. Αυτό διότι δεν υπήρξε αδικοπρακτική συμπεριφορά των εναγομένων ούτε και ηθική βλάβη της ενάγουσας. Ο τηλεοπτικός σταθμός , δημοσίευσε τη φωτογραφία που πρώτη δημοσίευσε η εφημερίδα , η φωτογραφία λήφθηκε με τη συναίνεση της ενάγουσας, η ενάγουσα για δικούς της λόγους, συντηρούσε και διόγκωνε το χρονικό διάστημα (μετά τη δημοσίευση της φωτογραφίας), από 1.4.2010 έως και 18.4.2010, τη φημολογία για το αν έχει υποβληθεί σε πλαστική επέμβαση ή όχι (αποφεύγοντας επίμονα να το επιβεβαιώσει ή να το διαψεύσει), συμμετείχε στα διαφημιστικά τρέιλερ προώθησης της εκπομπής , του τηλεοπτικού σταθμού , ενώ υποτίθεται ότι το τηλεοπτικό αυτό μέσο της είχε προκαλέσει ηθική βλάβη, εμφανιζόταν με γυρισμένη την πλάτη στο φακό ή με μωσαϊκό στο πρόσωπο, ώστε να προκαλούνται περαιτέρω συζητήσεις για το αν έχει υποβληθεί σε πλαστική επέμβαση και προσπαθούσε να κορυφώσει το ενδιαφέρον του τηλεοπτικού κοινού λέγοντας ότι στις 18.4.2010, στην εκπομπή θα έλεγε ευθέως αν έχει υποβληθεί σε πλαστική επέμβαση ή όχι, δείχνοντας ταυτόχρονα το πρόσωπό της, επιδιώκοντας όσο το δυνατόν μεγαλύτερη τηλεθέαση για την εκπομπή και την ίδια. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω η αγωγή πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη στην ουσία της και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα των εναγομένων σε βάρος της ενάγουσας λόγω της ήττας της (άρθρο 176 ΚΠολΔ). Ακολούθως, κατά την διάταξη του άρθρου 116 ΚΠολΔ: «Οι διάδικοι, οι νόμιμοι εκπρόσωποι και οι πληρεξούσιοί τους οφείλουν να τηρούν τους κανόνες των χρηστών ηθών και της καλής πίστης, να αποφεύγουν ενέργειες που φανερά οδηγούν σε παρέλκυση της δίκης, να εκθέτουν τα πραγματικά γεγονότα που αναφέρονται στην υπόθεση, έτσι ακριβώς όπως τα γνωρίζουν, με πληρότητα και σύμφωνα με την αλήθεια, αποφεύγοντας διφορούμενες και ασαφείς εκφράσεις». Σύμφωνα δε με τη διάταξη του άρθρου 205 ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται σε κάθε αίτηση παροχής δικαστικής προστασίας (Μπέης, ΠολΔικ, άρθρ. 205, αριθ. 1, σελ. 913), το δικαστήριο αυτεπαγγέλτως, με την οριστική απόφασή του, επιβάλλει στο διάδικο ή στο νόμιμο αντιπρόσωπό του ή στο δικαστικό του πληρεξούσιο, ανάλογα με την ευθύνη καθενός, χρηματική ποινή από χίλια (1.000) ευρώ έως δύο χιλιάδες πεντακόσια (2.500) ευρώ, που περιέρχεται στο δημόσιο ως δημόσιο έσοδο, αν προκύψει από τη δίκη που έγινε, ότι, αν και το γνώριζαν 1) άσκησαν προφανώς αβάσιμη αγωγή, ανταγωγή ή παρέμβαση ή προφανώς αβάσιμο ένδικο μέσο, ή 2) διεξήγαγαν τη δίκη παρελκυστικά ή δεν τήρησαν τους κανόνες των χρηστών ηθών ή της καλής πίστης ή το καθήκον της αληθείας. Με τη διάταξη αυτή, η οποία εναρμονίζεται με το άρθρο 116 ΚΠολΔ, καθιερώνεται αποκλειστικά για την εξασφάλιση της διαδικαστικής τάξεως, χωρίς καμία επίδραση στο περιεχόμενο της αποφάσεως, η υποχρέωση του δικαστηρίου για την επιβολή χρηματικής ποινής. Διακριτική ευχέρεια για την επιβολή χρηματικής ποινής δεν υφίσταται και αυτό για να καταπολεμηθούν «τάσεις» και «τακτικές» που θέτουν «φράγμα» στην απρόσκοπτη ταχεία και ορθή απονομή της δικαιοσύνης, σε μία προσπάθεια του νομοθέτη, να εμπεδώσει την ιδέα της δικαιοσύνης, έστω και με την απειλή επιβολής ποινών, στη συνείδηση όλων των παραγόντων της δίκης, που παραπάνω αναφέρθηκαν, αλλά και της διεξαγωγής των δικαστικών αγώνων μέσα σε ένα κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης, στα μέτρα βεβαίως του δυνατού, και όσο αυτό το επιτρέπει, η ένταση της συγκρούσεως των συμφερόντων εκάστου των διαδίκων μέσα στα πλαίσια μιας πολιτικής δίκης, χωρίς παρελκυστικές τακτικές και ενέργειες, συμπεριφερόμενοι με ευθύτητα, φιλαλήθεια και υπευθυνότητα, δηλαδή τόσο οι διάδικοι και οι αντιπρόσωποί τους, όσο, και πολύ περισσότερο, όπως είναι εύλογο, οι πληρεξούσιοι αυτών δικηγόροι. Σε περίπτωση που το δικαστήριο, διαπιστώσει περισσότερες από μία παραβάσεις του άρθρου 205 ΚΠολΔ, τότε θα πρέπει να επιβάλλει ξεχωριστά για κάθε μία, την προβλεπόμενη ποινή (σώρευση ποινών). Ειδικότερα, όσον αφορά την επιβολή ποινών στην περίπτωση με αριθ. 1 του άρθρ. 205 ΚΠολΔ, εκτός από τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, αυτό επιβάλλεται και από το γεγονός, να μη επιφορτίζονται τα δικαστήρια αδικαιολόγητα και σε βάρος άλλων εκκρεμών υποθέσεων ή όσων πρόκειται να εισαχθούν μελλοντικά, με το να επιλαμβάνονται αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων, αγωγών, ανταγωγών, παρεμβάσεων, ενδίκων μέσων κ.λπ., που ενώ είναι προφανώς αβάσιμα, παρά ταύτα ασκούνται, δημιουργώντας έτσι άσκοπες δίκες, σε βάρος των ανυπαιτίων για αυτό διαδίκων, τους οποίους υποβάλλει, αυτός που άσκησε αβάσιμα, τα ως άνω δικόγραφα, σε κόπους έξοδα και ίσως μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες, που δεν θα έπρεπε, για προφανείς λόγους, να δημιουργηθούν. Για την επιβολή της ποινής απαιτείται εν γνώσει επιχείρηση των απαγορευμένων πράξεων και δεν αρκεί ο ενδεχόμενος δόλος και ακόμη περισσότερο η βαριά αμέλεια (ΕφΑθ 222/2005 ΕλλΔνη 2005, 912, Ορφανίδη, σε ΕρμΚΠολΔ, Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, άρθρο 205, σελ. 444 επ., Βαθρακοκοίλη, ΚΠολΔ άρθρο 205, τόμος Α΄, σελ. 1078 επ.). Περαιτέρω, τα πραγματικά περιστατικά της συγκεκριμένης περιπτώσεως οριοθετούν την ευθύνη του διαδίκου, του νομίμου αντιπροσώπου και του δικαστικού πληρεξουσίου. Το δικαστήριο, ανάλογα με την ευθύνη, επιβάλλει την ποινή μόνο στο διάδικο ή μόνο στον πληρεξούσιο δικηγόρο ή σε όλους τους εμπλεκόμενους ή την επιμερίζει. Κατά τεκμήριο, ο διάδικος είναι αυτός που γνωρίζει τα πραγματικά περιστατικά και ο πληρεξούσιος δικηγόρος τους κανόνες δικαίου, ώστε ανάλογα να κατανέμεται και η ευθύνη τους (Βλ. Ορφανίδη, ό.π., αριθμ. 9, σελ. 446). Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, η συμπεριφορά της ενάγουσας εμπίπτει πράγματι στο ρυθμιστικό πεδίο της προπαρατεθείσας διατάξεως, υπό την έννοια ότι η ενάγουσα παραβίασε εν γνώσει της το επιβαλλόμενο, κατά τη διάταξη του άρθρου 116 ΚΠολΔ, καθήκον αλήθειας, για την τήρηση του οποίου έχει αξίωση η Πολιτεία με σκοπό την αναζήτηση της ουσιαστικής αλήθειας. Ειδικότερα η ενάγουσα, ενώ, σύμφωνα με την προρρηθείσα αρ. κατ. /2011 αγωγή της, εργάστηκε στο νυχτερινό κέντρο με την ονομασία , το αμέσως επόμενο από τη δημοσίευση της φωτογραφίας χρονικό διάστημα, ήτοι από τις 17.9.2010, με απολαβές 1.800 ημερησίως, επί τρεις ημέρες την εβδομάδα, στην υπό κρίση αγωγή αναφέρει ότι το εν λόγω χρονικό διάστημα ήταν άνεργη λόγω της αδικοπρακτικής συμπεριφοράς των εναγομένων. Μάλιστα η ενάγουσα κατά τα αναφερόμενα στην ανωτέρω αγωγή της, έλαβε προκαταβολή ύψους 9.000, απασχολήθηκε μέχρι τις 27.10.2010 με απολαβές 1.800 ημερησίως, επί τρεις ημέρες την εβδομάδα και η διαφορά με την εταιρεία με την επωνυμία « ΕΠΕ», την οποία ενήγαγε, προέκυψε διότι της παρουσιάστηκε προς υπογραφή στις 27.10.2010 ιδιωτικό συμφωνητικό με βάση το οποίο η ενάγουσα θα εργαζόταν έως τις 30.10.2010 με ημερομίσθιο 300. Κατόπιν το ίδιο ιδιωτικό συμφωνητικό, με ημερομηνία απασχόλησης έως 8.1.2011, η ενάγουσα αρνήθηκε εκ νέου να το υπογράψει, πλην όμως, όπως συνομολογεί στην αγωγή της ελάμβανε την αμοιβή της μέχρι τις 2.12.2010. Επίσης, ενώ στην υπό κρίση αγωγή αναφέρει ότι μέχρι τη δημοσίευση της φωτογραφίας εργαζόταν ανελλιπώς, με ιδιαίτερα υψηλές απολαβές και με ιδιαίτερα ανοδική επαγγελματική πορεία, αποδείχτηκε ότι η ενάγουσα δεν εργάστηκε τουλάχιστον το χρονικό διάστημα από τον Ιούλιο του έτους 2008 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του έτους 2009 και ότι ενήγαγε τη δισκογραφική της εταιρεία διότι, η συμπεριφορά της, κατά τους ισχυρισμούς της ενάγουσας, είχε σαν αποτέλεσμα την «εξαφάνισή» της από το καλλιτεχνικό γίγνεσθαι, τη δισκογραφική αγορά και από τις ραδιοφωνικές συχνότητες. Όλα τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά τα γνώριζε η διάδικος- ενάγουσα και όχι ο πληρεξούσιος δικηγόρος της, αφού τις αγωγές κατά της εταιρείας με την επωνυμία ΑΕ», (δισκογραφική εταιρεία) και κατά της εταιρείας με επωνυμία ΕΠΕ», (εταιρεία εκμετάλλευσης νυχτερινών κέντρων), δεν τις υπογράφει ο υπογράφων την υπό κρίση αγωγή πληρεξούσιος δικηγόρος. Πρέπει, επομένως, να επιβληθεί στην ενάγουσα, αυτεπαγγέλτως, υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, η χρηματική ποινή, που στο διατακτικό της παρούσης ορίζεται, (άρθρα 106, 205 αρ. 2 ΚΠολΔ).
[Απορρίπτει την αγωγή ως ουσία αβάσιμη.]
Με την υπό κρίση αγωγή, η ενάγουσα εκθέτει ότι από το έτος 2000 ασχολείται επαγγελματικά με το τραγούδι με το ψευδώνυμο , ότι έχει σημειώσει μεγάλες δισκογραφικές επιτυχίες, ότι έχει τιμηθεί με μουσικά βραβεία και ότι έχει εμφανιστεί σε μεγάλα νυχτερινά κέντρα συνεργαζόμενη με σημαντικούς τραγουδιστές. Ισχυρίζεται ακόμα, ότι η 1η εναγόμενη ανώνυμη εταιρεία, νόμιμοι εκπρόσωποι της οποίας είναι ο 2ος και 3ος των εναγομένων, είναι ιδιοκτήτρια του τηλεοπτικού σταθμού με το διακριτικό τίτλο , ενώ ο 4ος εναγόμενος είναι Γενικός Διευθυντής Ειδήσεων και Ενημέρωσης της 1ης εναγόμενης. Εκθέτει περαιτέρω ότι στις 24.3.2010 ενώ βρισκόταν σε εκδήλωση εγκαινίων στη Γλυφάδα Αττικής, άγνωστο σε αυτή άτομο τη φωτογράφισε παρά τη θέλησή της και ότι τη φωτογραφία αυτή, επεξεργασμένη, ώστε η ενάγουσα να εμφανίζεται παραμορφωμένη, κατά το διάστημα από 25.3.2010 έως 18.4.2010, τη δημοσίευε ο άνω τηλεοπτικός σταθμός τόσο κατά τα μεσημεριανά όσο και κατά τα βραδινά δελτία ειδήσεων, αλλά και σε ενημερωτικές (τύπου lifestyle) εκπομπές, ενώ οι παρουσιαστές των δελτίων αλλά και οι συμμετέχοντες στα πάνελ των δελτίων και των εκπομπών σχολίαζαν τη φωτογραφία, ισχυριζόμενοι ότι η ενάγουσα είχε υποβληθεί σε αποτυχημένη πλαστική επέμβαση. Ισχυρίζεται ακόμα, ότι όλα τα παραπάνω είχαν σαν αποτέλεσμα την οικονομική της καταστροφή, διότι από τότε δε δέχτηκε καμία πρόταση συμμετοχής σε συναυλία ή πρόταση εργασίας σε νυχτερινό κέντρο, αυτό δε το αποδίδει στο ότι όλοι οι σχετιζόμενοι με το χώρο αυτό επιχειρηματίες θεωρούσαν ότι έχει παραμορφωθεί, ενώ αναφέρει ότι σε νυχτερινό κέντρο εργάστηκε ξανά για 1η φορά το μήνα 11o 2014, ήτοι τέσσερα και πλέον έτη μετά τα εξιστορούμενα γεγονότα. Προβάλλει δε το αίτημα να προσκομίσει η 1η εναγόμενη τα CD των μεσημεριανών και των βραδινών δελτίων ειδήσεων το χρονικό διάστημα από 25.3.2010 έως 18.4.2010 και τα CD από τις εκπομπές , το επίμαχο χρονικό διάστημα, προκειμένου να αποδείξει ότι δημοσιεύτηκε η φωτογραφία της στον τηλεοπτικό σταθμό . Με βάση τα παραπάνω ζητεί να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να της καταβάλλουν εις ολόκληρον το ποσό των 160.000 που, (κατά την ενάγουσα), θα αποκόμιζε κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων τα έτη 2011, 2012, 2013 και μέρος του έτους 2014 άλλως να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να της καταβάλλουν εις ολόκληρον το άνω ποσό σε δόσεις ήτοι 3.748,26 μηνιαίως για το χρονικό διάστημα από 1.1.2011 έως 31.10.2014 και το ποσό των 300.000 ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη από τη σε βάρος της τελεσθείσα αδικοπραξία, όλα τα παραπάνω με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Ζητεί ακόμη να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να δημοσιεύσουν την απόφαση που θα εκδοθεί στην εφημερίδα με την απειλή χρηματικής ποινής ποσού 293,47 για κάθε ημέρα καθυστέρησης, καθώς και να υποχρεωθούν να αναφέρουν την απόφαση που θα εκδοθεί στο καθημερινό βραδινό δελτίο ειδήσεων του σταθμού, για χρονικό διάστημα 15 ημερών από την κοινοποίηση της παρούσας με την απειλή χρηματικής ποινής ποσού 293,476 για κάθε ημέρα καθυστέρησης, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να παραλείπουν στο μέλλον τη δημοσίευση αναληθών και δυσφημιστικών ειδήσεων που να αφορούν την ενάγουσα με την απειλή χρηματικής ποινής ποσού 2.934,70 για κάθε παράβαση. Τέλος, ζητούν την κήρυξη της απόφασης προσωρινά εκτελεστής και τα δικαστικά της έξοδα. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η κρινόμενη αγωγή αρμοδίως καθ’ ύλην (άρθρο 18 ΚΠολΔ) και κατά τόπον (άρθρα 22, 25 παρ. 2 και 35 ΚΠολΔ) εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των διαφορών που αφορούν σε προσβολές από δημοσιεύματα ή ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές (άρθρο 681 Δ ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 666 παρ. 1, 667, 671 παρ. 1-3, 672 και 673-676 του ιδίου Κώδικα), κατά την οποία εκδικάζονται, οι διαφορές που αφορούν σε προσβολές της προσωπικότητας.
Περαιτέρω, η ένδικη αγωγή είναι ορισμένη, εκτός από το σωρευόμενο αγωγικό αίτημα περί παραλείψεως κάθε μελλοντικής προσβολής της προσωπικότητας της ενάγουσας, το οποίο είναι αόριστο και απορριπτέο διότι απαραίτητη προϋπόθεση για την αξίωση παραλείψεως προσβολής της προσωπικότητας στο μέλλον είναι η επίκληση στην αγωγή περιστατικών, από τα οποία να προκύπτει η ύπαρξη βάσιμης απειλής και πραγματικού κινδύνου επικείμενης προσβολής της προσωπικότητας του προσβληθέντος, περιστατικά τα οποία δεν επικαλείται η ενάγουσα στη συγκεκριμένη περίπτωση [ΕφΘεσ 77/2007 ΕπισκΕΔ 2007, 504, ΕφΘεσ 2645/2002 Αρμ 2004, 860, ΕφΛαρ 431/2000 ΕλλΔνη 2001, 502, ΕφΑθ 3346/1996 ΕλλΔνη 1998, 667, ΕφΑθ 6805/1987 ΕλλΔνη 1990, 1458,ΠΠρΑθ 3284/2013 ΔiΜΕΕ 2013, 358, ΠΠρΑθ 1127/2010, δημ. ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΠΠρΘεσ 40878/2009, δημ. ΤΝΠ ΔΣΑ, βλ. και Γεωργιάδη/Σταθόπουλου (-Καρακατσάνη), Αστικός Κώδιξ, τ. I, Γενικές Αρχές, άρθρο 57, αριθ. 17, σελ. 104, Α. Βαθρακοκοίλη, ό.π, σελ. 124 επ.]. Ακόμα αόριστη και για το λόγο αυτό απορριπτέα είναι η αγωγή αναφορικά με το δεύτερο και τον τρίτο εναγόμενο διότι αυτοί ενάγονται μόνο με την ιδιότητά τους ως νόμιμοι εκπρόσωποι της 1ης εναγόμενης ανώνυμης εταιρείας. Πλην όμως, μόνο ο ιδιοκτήτης του ζημιογόνου μέσου ενημέρωσης ευθύνεται αντικειμενικά προς αποζημίωση με βάση το άρθρο μόνο παρ. 1 του Ν 1178/1981, που στην προκειμένη περίπτωση είναι η 1η εναγόμενη ανώνυμη εταιρεία, ενώ στην αγωγή δεν περιέχεται κανένα στοιχείο που να εξειδικεύει την ευθύνη του 2ου και του 3ου εναγόμενου προς αποζημίωση της ενάγουσας με βάση τις διατάξεις του ΑΚ. Επίσης, το αίτημα της ενάγουσας να προσκομίσει η 1η εναγόμενη τα CD των μεσημεριανών και των βραδινών δελτίων ειδήσεων το χρονικό διάστημα από 25.3.2010 έως 18.4.2010 και τα CD από τις εκπομπές και το επίμαχο χρονικό διάστημα προκειμένου να αποδείξει ότι δημοσιεύτηκε η φωτογραφία της στον τηλεοπτικό σταθμό , θα πρέπει να απορριφθεί, αφενός διότι προσκομίζονται CD των μεσημεριανών και των βραδινών δελτίων ειδήσεων καθώς και τηλεοπτικών εκπομπών του σταθμού ώστε το Δικαστήριο να δύναται να οδηγηθεί σε δικανική κρίση, αφετέρου οι εναγόμενοι δεν αρνούνται την προβολή και το σχολιασμό της φωτογραφίας. Κατά τα λοιπά, η αγωγή είναι νόμιμη έχοντας νομικό έρεισμα στις διατάξεις των άρθρων 1 μόνον του Ν 1178 της 14/16.7.1981, 57, 59, 299, 914, 920, 926, 932, 346 του ΑΚ και 176, 907, 908,946 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με αυτές των άρθρων 361, 362, 363 ΠΚ. Επομένως, η υπό κρίση αγωγή πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της, δεδομένου ότι για το παραδεκτό της παραστάσεως των πληρεξουσίων δικηγόρων των παρισταμένων διαδίκων, κατά τη συζήτηση της υποθέσεως στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, έχουν προκαταβληθεί, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 61 παρ. 4 του Ν 4194/2013 οι προβλεπόμενες από τις διατάξεις των παρ. 1 και 2 του ιδίου ως άνω άρθρου εισφορές (βλ. τα υπ’ αριθμ. /2.11.2016, /27.10.2016 και /2.11.2016 γραμμάτια προκαταβολής εισφορών και ενσήμων Δ.Σ.Α.) και για το καταψηφιστικό αποτιμητό σε χρήμα αίτημα της αγωγής έχει καταβληθεί το προσήκον τέλος δικαστικού ενσήμου με τα ανάλογα υπέρ τρίτων ποσοστά (βλ. το υπ’ αριθ. /2016 διπλότυπο ΔΟΥ). Οι εναγόμενοι αρνούνται αιτιολογημένα την αγωγή (και το αιτούμενο ποσό για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το οποίο πλήττουν ως υπέρογκο, ισχυριζόμενοι ότι δε συνιστά εύλογη χρηματική ικανοποίηση) και την πλήττουν ως αόριστη και μη νόμιμη ως προς το 2ο και 3ο εναγόμενο, θέμα για το οποίο το Δικαστήριο έχει ήδη αποφανθεί. Επικουρικά δε προβάλουν την ένσταση του άρθρου 14 του Συντάγματος και του άρθρου 367 παρ. 1 εδ. γ ΠΚ, ότι δηλαδή δημοσίευσαν και σχολίασαν τη φωτογραφία από δικαιολογημένο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον. Η ενάγουσα προβάλλει την αντένσταση του άρθρου 367 παρ. 2 ΠΚ.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά, σε συνδυασμό με τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, καθώς και από τα εκατέρωθεν συνομολογούμενα πραγματικά περιστατικά, αποδείχθηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα εξής: Η ενάγουσα ασχολείται επαγγελματικά με το τραγούδι με το ψευδώνυμο και η 1η εναγόμενη ανώνυμη εταιρεία είναι ιδιοκτήτρια του τηλεοπτικού σταθμού με το διακριτικό τίτλο « », ενώ ο 4ος εναγόμενος, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, ήταν Γενικός Διευθυντής Ειδήσεων και Ενημέρωσης της 1ης εναγόμενης. Στις 24.3.2010 η ενάγουσα βρισκόταν σε εκδήλωση εγκαινίων, στη Γλυφάδα Αττικής, επιχείρησης, με το διακριτικό τίτλο « », μαζί με πολλά άλλα πρόσωπα τα οποία σχετίζονται με το χώρο του θεάματος. Σημειώνεται ότι είναι σύνηθες φαινόμενο σε εκδηλώσεις αυτού του τύπου να παρευρίσκονται και φωτογράφοι οι οποίοι φωτογραφίζουν και βιντεοσκοπούν τους καλεσμένους και κατόπιν οι φωτογραφίες αυτές δημοσιεύονται σε έντυπα με θεματολογία τύπου lifestyle, ενώ και τα βίντεο δημοσιεύονται σε παρόμοιου τύπου εκπομπές. Οι παρευρισκόμενοι σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις όχι μόνο γνωρίζουν τα παραπάνω αλλά στην πλειοψηφία των περιπτώσεων επιδιώκουν αυτού του είδους την προβολή, η οποία αποτελεί μέσο επαγγελματικής προόδου των ιδίων, δεδομένου ότι η δημοσιότητα και η έμμεση διαφήμιση αποτελούν σημαντικό μέσο προώθησης της εικόνας τους, που συνήθως είναι άμεσα συνυφασμένη με το αντικείμενο με το οποίο ασχολούνται. Στις 30.3.2010 δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα φωτογραφίες από τη συγκεκριμένη εκδήλωση, οι οποίες κάλυπταν μία ολόκληρη σελίδα, στις οποίες απεικονίζονταν οι καλεσμένοι των εγκαινίων. Σε μία από αυτές τις φωτογραφίες απεικονίζεται η ενάγουσα μαζί με ένα άλλο άτομο. Η φωτογραφία αυτή που είναι η επίδικη, δημοσιεύτηκε κατά το χρονικό διάστημα από 31.3.2010 έως 17.4.2010 στον τηλεοπτικό σταθμό « » και αποτέλεσε αντικείμενο σχολιασμού τόσο στα δελτία ειδήσεων του σταθμού όσο και σε εκπομπές του σταθμού, με κύριο σχόλιο ότι η ενάγουσα έχει υποβληθεί σε αποτυχημένη πλαστική επέμβαση. Σημειώνεται ότι ο εν λόγω τηλεοπτικός σταθμός, το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ακόμα και στο βραδινό κεντρικό δελτίο ειδήσεών του, είχε σαν κύριο αντικείμενο θέματα τύπου lifestyle. Η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι η φωτογραφία αυτή ελήφθη παρά τη θέλησή της και παρά τη ρητή εναντίωσή της. Ο ισχυρισμός αυτός απορρίπτεται ως ουσία αβάσιμος δεδομένου ότι η ενάγουσα απεικονίζεται ήρεμη και με απόλυτη φυσικότητα, στραμμένη προς το φωτογράφο, αγκαλιά με έναν άνδρα, να αναμένει τη λήψη της φωτογραφίας, όλη δε η παραπάνω στάση σώματος και έκφραση προσώπου είναι απολύτως ασύμβατα με άτομο που μόλις έχει εκφράσει τη ρητή αντίθεσή του να φωτογραφηθεί και ταυτόχρονα υιοθετεί στάση φωτογράφισης. Ισχυρίζεται ακόμα η ενάγουσα, ότι, συνεπεία του γεγονότος ότι τη φωτογραφία αυτή, επεξεργασμένη ώστε η ενάγουσα να φαίνεται παραμορφωμένη, τη δημοσίευσε ο τηλεοπτικός σταθμός « » για χρονικό διάστημα περίπου τριών εβδομάδων, με κύριο σχόλιο ότι η ενάγουσα έχει υποβληθεί σε αποτυχημένη πλαστική επέμβαση, καταστράφηκε επαγγελματικά, δεδομένου ότι για χρονικό διάστημα από 1.1.2011 έως μήνα 10ο 2014 δεν κατόρθωσε να εργαστεί σε νυχτερινό κέντρο, ούτε να συμμετάσχει σε κάποια συναυλία. Συγκεκριμένα η ενάγουσα αναφέρει ότι «ήταν σαν να έπαψε να υπάρχει» και ότι θεωρείτο δεδομένο ότι έχει παραμορφωθεί με αποτέλεσμα να μην της προτείνουν καν εργασία, να μην τη συναντούν προσωπικά για να διαπιστώσουν ότι δεν έχει παραμορφωθεί και να την καλούν μεν σε εκπομπές και δελτία ειδήσεων αλλά μόνο για να μιλήσει για «τη δήθεν πλαστική επέμβαση και την παραμόρφωση». Σημειώνεται ότι η ενάγουσα αρνείται ότι έχει υποβληθεί σε οποιαδήποτε κοσμητικού τύπου επέμβαση. Όλοι οι παραπάνω ισχυρισμοί απορρίπτονται ως ουσία αβάσιμοι. Η φωτογραφία που δημοσίευσε ο τηλεοπτικός σταθμός « » είναι αυτή ακριβώς που δημοσίευσε η εφημερίδα και δεν αποδείχτηκε ότι έχει υποστεί επεξεργασία. Επιπλέον η δημοσίευση φωτογραφίας που έστω δεν είναι κολακευτική για την ενάγουσα, με το σχόλιο ότι η ενάγουσα έχει υποβληθεί σε αποτυχημένη πλαστική επέμβαση, για χρονικό διάστημα τριών εβδομάδων σε τηλεοπτικό μέσο, δεν είναι σε καμία περίπτωση πρόσφορα για να πλήξουν επαγγελματικά την ενάγουσα. ʼλλωστε η ενάγουσα, αμέσως μόλις έλαβε γνώση των δημοσιεύσεων, (η ίδια το τοποθετεί χρονικά στις 28.3.2010), ευχερέστατα θα μπορούσε να τα διαψεύσει δημοσίως, η ίδια, εξάλλου, συνομολογεί στην αγωγή της ότι είχε συνεχείς προτάσεις για να εμφανιστεί σε εκπομπές και δελτία ειδήσεων για να μιλήσει για «τη δήθεν πλαστική επέμβαση και την παραμόρφωση». Θα μπορούσε λοιπόν η ενάγουσα να εμφανιστεί με πρόσωπο στο φακό σε όλα τα μέσα στα οποία είχε πρόσβαση και την καλούσαν, ακόμα και την επόμενη ήμερα της δημοσίευσης, να διαψεύσει ότι έχει υποβληθεί σε πλαστική επέμβαση και όλοι οι σχετιζόμενοι επιχειρηματίες του χώρου να διαπιστώσουν ότι δεν έχει παραμορφωθεί. Ακόμα η ενάγουσα εμφανίστηκε πολλές φορές στον τηλεοπτικό σταθμό , (το ζημιογόνο μέσο κατά την ίδια), είτε με πλάτη προς την κάμερα είτε με μωσαϊκό στο πρόσωπο, το χρονικό διάστημα από 1.4.2010 έως 17.4.2010, σε διάφορα διαφημιστικά τρέιλερ του σταθμού που αφορούσαν την τηλεοπτική, (τύπου lifestyle), εκπομπή , που θα παρουσιαζόταν στις 18.4.2010. Σε όλα αυτά τα διαφημιστικά η ενάγουσα καλούσε τους τηλεθεατές να δουν την εκπομπή , που θα παρουσιαζόταν στις 18.4.2010, διότι εκεί θα έλεγε ευθέως αν έχει υποβληθεί σε πλαστική επέμβαση ή όχι, δείχνοντας ταυτόχρονα το πρόσωπό της. Δηλαδή η ενάγουσα αντί να λάβει την πρωτοβουλία να παρέμβει και να λήξει το θέμα αμέσως μόλις δημιουργήθηκε, (ήταν απολύτως στη σφαίρα επιρροής της), το συντήρησε και το διόγκωσε συνειδητά επί 20 ημέρες περίπου, αρνούμενη να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τα περί πλαστικής επέμβασης, προκαλώντας η ίδια περισσότερη συζήτηση για το θέμα, στην προσπάθειά της να πείσει τους τηλεθεατές να δουν την εκπομπή , που θα παρουσιαζόταν στις 18.4.2010, κεντρίζοντάς τους το ενδιαφέρον με τα αλλεπάλληλα διαφημιστικά τρέιλερ, εμφανιζόμενη σε αυτά με πλάτη προς την κάμερα ή με μωσαϊκό στο πρόσωπο, προσπαθώντας εμφανώς να επωφεληθεί και η ίδια από τη δημοσιότητα.
Η ενάγουσα ισχυρίζεται ακόμα ότι το χρονικό διάστημα από 1.1.2011 έως και το μήνα 10ο 2014 δεν κατόρθωσε να εργαστεί σε νυχτερινό κέντρο, ούτε να συμμετάσχει σε κάποια συναυλία λόγω των δημοσιεύσεων και των σχολίων των δελτίων ειδήσεων και των άλλων εκπομπών του τηλεοπτικού σταθμού , ενώ κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα εργαζόταν αδιάλειπτα ως τραγουδίστρια απολαμβάνοντας υψηλό επίπεδο ζωής, βρισκόμενη στην επαγγελματική της κορύφωση. Ο ισχυρισμός αυτός απορρίπτεται ως ουσία αβάσιμος. Αφενός οι δημοσιεύσεις του τηλεοπτικού σταθμού δεν ήταν πρόσφορες για να βλάψουν επαγγελματικά την ενάγουσα για τους λόγους που ήδη αναφέρθηκαν, αφετέρου όμως, ήδη από το έτος 2008 η ενάγουσα αντιμετώπιζε επαγγελματικά προβλήματα. Συγκεκριμένα, η ενάγουσα άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, την υπ’ αριθ. κατάθεσης /14.7.2009 αγωγή κατά της εταιρείας με την επωνυμία ΑΕ» (δισκογραφική εταιρεία), η οποία απορρίφθηκε ως αόριστη, κατόπιν, η ενάγουσα επανήλθε και άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, την υπ’ αριθ. κατάθεσης /2014 όμοιου περιεχομένου αγωγή, κατά της ίδιας εναγόμενης, έχοντας ενσωματώσει σε αυτήν την προηγούμενη αγωγή, επιδιώκοντας να θεραπεύσει την αοριστία. Σε αυτές τις αγωγές αναφέρει μεταξύ άλλων επί λέξει: «Τέλος η κυκλοφορία του παραπάνω cd single το μήνα Δεκέμβριο του έτους 2007 οδήγησε στις εμφανίσεις μου στα κέντρα στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, έως και το μήνα Ιούλιο του έτους 2008. Να επισημανθεί ότι στα κέντρα αυτά εμφανιζόμουν πάντοτε ως πρώτο όνομα. Η αμοιβή μου, όπως είχε διαμορφωθεί, ανερχόταν ημερησίως στο ποσό των 3.500. Μάλιστα, πραγματοποιούσα τουλάχιστον τέσσερεις εμφανίσεις την εβδομάδα τόσο κατά τη χειμερινή περίοδο, ήτοι για τους μήνες από Νοέμβριο έως και Μάρτιο, όσο και κατά τη θερινή περίοδο, ήτοι από Ιούνιο έως και Σεπτέμβριο, πλην του Αυγούστου. Ωστόσο, η αθέτηση της επίδικης σύμβασης από την εναγόμενη με την άρνησή της να προωθήσει την καριέρα, τη δισκογραφία μου και την προβολή μου στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο, το διαδίκτυο και τον τύπο είχε ως αποτέλεσμα την εξαφάνισή μου από τα καλλιτεχνικά δρώμενα, καθώς είναι γνωστό ότι τα νυκτερινά κέντρα συνεργάζονται με καλλιτέχνες οι οποίοι είναι ενεργοί δισκογραφικά, δεδομένου ότι η παραγωγή άλμπουμ είναι άμεσα συνυφασμένη με την αναγνωρισιμότητα και την καταξίωση και την «επιβολή» ενός καλλιτέχνη, και με καλλιτέχνες οι οποίοι προβάλλονται και εμφανίζονται στα μέσα ενημέρωσης και δικτύωσης τακτικά. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι ιδιοκτήτες νυκτερινών κέντρων δεν απευθύνονται άμεσα στον εκάστοτε καλλιτέχνη, αλλά στη δισκογραφική εταιρία και τον παραγωγό με τους οποίους συνεργάζεται ο καλλιτέχνης. Έτσι, όταν κάποιος ιδιοκτήτης καταστήματος επιθυμούσε να συνεργαστεί μαζί μου, απευθυνόταν είτε στην εναγόμενη, είτε στον παραγωγό μου. Η εναγόμενη, όμως, αντί να προωθήσει και να επιδιώξει τις εμφανίσεις μου σε νυκτερινά κέντρα, όπως έκανε το προηγούμενο διάστημα, κατά το οποίο εξεπλήρωνε τις υποχρεώσεις της εκ της επίδικης σύμβασης, απέτρεπε τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες από το να συνεργαστούν μαζί μου. Επιπλέον, και το ενδιαφέρον των τελευταίων είχε μειωθεί, λόγω της ελλιπούς προώθησης και προβολής μου από την εναγόμενη, η οποία μάλιστα ήταν και αποκλειστικά υπεύθυνη και αρμόδια για αυτή». Επίσης στην ίδια αγωγή ανέφερε επί λέξει «Δυστυχώς όμως, είναι γνωστό ότι η εναγόμενη διαθέτει τα μέσα και τους τρόπους να δημιουργήσει, να αναδείξει, να προωθήσει και να επιβάλλει έναν καλλιτέχνη. Χρησιμοποιώντας, όμως, τα ίδια μέσα έχει τη δυνατότητα και να τον «εξαφανίσει» από το προσκήνιο και το καλλιτεχνικό γίγνεσθαι, όπως συνέβη και στη δική μου περίπτωση, καθώς αποφάσισε τον καλλιτεχνικό μου αφανισμό λόγω της άρνησής μου να της παραχωρήσω ποσοστό επί της αμοιβής που λάμβανα από τις εμφανίσεις μου στα νυκτερινά κέντρα διασκέδασης» και επίσης, «Η άρνηση της εναγόμενης να συνεχίσει την συνεργασία μας που είχε σαν αποτέλεσμα την «εξαφάνισή» μου τόσο από την δισκογραφική αγορά όσο και από τις ραδιοφωνικές συχνότητες, είναι αποκλειστικά και μόνο ο λόγος για τον οποίο από τον Ιούλιο του έτους 2008 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του έτους 2009 έμεινα εκτός εργασίας παρά τις προσπάθειες που έκανα» και ακόμα, «Η αντισυμβατική άρνηση της εναγόμενης να εκπληρώσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις, πολύ δε περισσότερο ο τρόπος με τον οποίο συντελέσθηκε, πέρα από την τεράστια υλική ζημία που μου προκάλεσε, με προσβάλλει σαν άνθρωπο και καλλιτέχνιδα. Αυτό καθόσον αναγκάσθηκα ακούσια να απέχω τόσο από τον χώρο της δισκογραφίας όσο και από αυτόν των ζωντανών εμφανίσεων, μετά από έξι χρόνια συνεχούς παρουσίας στον καλλιτεχνικό χώρο. Το γεγονός αυτό μου προκάλεσε μεγάλη στεναχώρια αφού πέρα των άλλων είναι αμφίβολο εάν θα μπορέσω να επανακάμψω σε έναν χώρο που μαστίζεται από έντονο ανταγωνισμό. Σαν χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που έχω υποστεί θα πρέπει να μου επιδικασθεί το ποσό των 150.000, ποσό δίκαιο, εύλογο και ανάλογο της βλάβης που έχω υποστεί».
Δηλαδή στις αγωγές αυτές, η (και στην υπό κρίση αγωγή), ενάγουσα αναφέρει ότι δεν εργάστηκε το χρονικό διάστημα από τον Ιούλιο του έτους 2008 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του έτους 2009, ότι είχε εξαφανιστεί από το προσκήνιο και το καλλιτεχνικό γίγνεσθαι και ότι είναι αμφίβολο το αν θα καταφέρει να εργαστεί στο μέλλον και θεωρεί ως υπεύθυνη για την επαγγελματική της κατάρρευση τη δισκογραφική της εταιρεία. Πλην όμως, στην υπό κρίση αγωγή αναφέρει ότι μέχρι και τη δημοσίευση της φωτογραφίας, το μήνα 04ο 2010 εργαζόταν σε νυχτερινά κέντρα, συμμετείχε σε συναυλίες, εξέδιδε δίσκους, απολάμβανε υψηλό επίπεδο ζωής (πολυτελές διαμέρισμα, διακοπές σε κοσμοπολίτικους προορισμούς, δαπάνες μεγάλων χρηματικών ποσών για ένδυση, υπόδηση και κοσμήματα) και ότι η επαγγελματική της πορεία ήταν ιδιαίτερα ανοδική. Αναφέρει ακόμα η ενάγουσα στην αγωγή της ότι το χρονικό διάστημα από το έτος 2011 έως μήνα 11ο 2014 δεν κατόρθωσε να εργαστεί σε νυχτερινό κέντρο, ούτε να συμμετάσχει σε κάποια συναυλία λόγω των δημοσιεύσεων και των σχολίων των δελτίων ειδήσεων και των άλλων εκπομπών του τηλεοπτικού σταθμού , όμως η ενάγουσα άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, την υπ’ αριθ. κατάθεσης /2011 αγωγή κατά της εταιρείας με την επωνυμία ΕΠΕ, (εταιρεία εκμετάλλευσης του νυχτερινού κέντρου με την επωνυμία ) και κατά του νομίμου εκπροσώπου της άνω εταιρείας. Στην αγωγή αυτή η ενάγουσα διεκδικεί αποδοχές για το χρονικό διάστημα από 17.9.2010 έως 17.4.2011 για εργασία τριών ημερών την εβδομάδα, Πέμπτη Παρασκευή και Σάββατο, με ημερομίσθιο 1.800. Αποδείχτηκε δηλαδή, ότι εργάστηκε σε νυχτερινό κέντρο, το αμέσως επόμενο από τη δημοσίευση της φωτογραφίας χρονικό διάστημα, που στην υπό κρίση αγωγή αναφέρει ότι ήταν άνεργη λόγω της αδικοπρακτικής συμπεριφοράς των εναγόμενων. Με βάση τα παραπάνω οι ισχυρισμοί της ενάγουσας ότι η δημοσίευση της επίδικης φωτογραφίας ήταν η αιτία της οικονομικής και επαγγελματικής της κατάρρευσης (καθώς και το αντίστοιχο αιτούμενο κονδύλι απώλειας εισοδημάτων), απορρίπτονται ως ουσία αβάσιμοι. Απορριπτέο ως ουσία αβάσιμο είναι και το αίτημα της αγωγής για επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης. Αυτό διότι δεν υπήρξε αδικοπρακτική συμπεριφορά των εναγομένων ούτε και ηθική βλάβη της ενάγουσας. Ο τηλεοπτικός σταθμός , δημοσίευσε τη φωτογραφία που πρώτη δημοσίευσε η εφημερίδα , η φωτογραφία λήφθηκε με τη συναίνεση της ενάγουσας, η ενάγουσα για δικούς της λόγους, συντηρούσε και διόγκωνε το χρονικό διάστημα (μετά τη δημοσίευση της φωτογραφίας), από 1.4.2010 έως και 18.4.2010, τη φημολογία για το αν έχει υποβληθεί σε πλαστική επέμβαση ή όχι (αποφεύγοντας επίμονα να το επιβεβαιώσει ή να το διαψεύσει), συμμετείχε στα διαφημιστικά τρέιλερ προώθησης της εκπομπής , του τηλεοπτικού σταθμού , ενώ υποτίθεται ότι το τηλεοπτικό αυτό μέσο της είχε προκαλέσει ηθική βλάβη, εμφανιζόταν με γυρισμένη την πλάτη στο φακό ή με μωσαϊκό στο πρόσωπο, ώστε να προκαλούνται περαιτέρω συζητήσεις για το αν έχει υποβληθεί σε πλαστική επέμβαση και προσπαθούσε να κορυφώσει το ενδιαφέρον του τηλεοπτικού κοινού λέγοντας ότι στις 18.4.2010, στην εκπομπή θα έλεγε ευθέως αν έχει υποβληθεί σε πλαστική επέμβαση ή όχι, δείχνοντας ταυτόχρονα το πρόσωπό της, επιδιώκοντας όσο το δυνατόν μεγαλύτερη τηλεθέαση για την εκπομπή και την ίδια. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω η αγωγή πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη στην ουσία της και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα των εναγομένων σε βάρος της ενάγουσας λόγω της ήττας της (άρθρο 176 ΚΠολΔ). Ακολούθως, κατά την διάταξη του άρθρου 116 ΚΠολΔ: «Οι διάδικοι, οι νόμιμοι εκπρόσωποι και οι πληρεξούσιοί τους οφείλουν να τηρούν τους κανόνες των χρηστών ηθών και της καλής πίστης, να αποφεύγουν ενέργειες που φανερά οδηγούν σε παρέλκυση της δίκης, να εκθέτουν τα πραγματικά γεγονότα που αναφέρονται στην υπόθεση, έτσι ακριβώς όπως τα γνωρίζουν, με πληρότητα και σύμφωνα με την αλήθεια, αποφεύγοντας διφορούμενες και ασαφείς εκφράσεις». Σύμφωνα δε με τη διάταξη του άρθρου 205 ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται σε κάθε αίτηση παροχής δικαστικής προστασίας (Μπέης, ΠολΔικ, άρθρ. 205, αριθ. 1, σελ. 913), το δικαστήριο αυτεπαγγέλτως, με την οριστική απόφασή του, επιβάλλει στο διάδικο ή στο νόμιμο αντιπρόσωπό του ή στο δικαστικό του πληρεξούσιο, ανάλογα με την ευθύνη καθενός, χρηματική ποινή από χίλια (1.000) ευρώ έως δύο χιλιάδες πεντακόσια (2.500) ευρώ, που περιέρχεται στο δημόσιο ως δημόσιο έσοδο, αν προκύψει από τη δίκη που έγινε, ότι, αν και το γνώριζαν 1) άσκησαν προφανώς αβάσιμη αγωγή, ανταγωγή ή παρέμβαση ή προφανώς αβάσιμο ένδικο μέσο, ή 2) διεξήγαγαν τη δίκη παρελκυστικά ή δεν τήρησαν τους κανόνες των χρηστών ηθών ή της καλής πίστης ή το καθήκον της αληθείας. Με τη διάταξη αυτή, η οποία εναρμονίζεται με το άρθρο 116 ΚΠολΔ, καθιερώνεται αποκλειστικά για την εξασφάλιση της διαδικαστικής τάξεως, χωρίς καμία επίδραση στο περιεχόμενο της αποφάσεως, η υποχρέωση του δικαστηρίου για την επιβολή χρηματικής ποινής. Διακριτική ευχέρεια για την επιβολή χρηματικής ποινής δεν υφίσταται και αυτό για να καταπολεμηθούν «τάσεις» και «τακτικές» που θέτουν «φράγμα» στην απρόσκοπτη ταχεία και ορθή απονομή της δικαιοσύνης, σε μία προσπάθεια του νομοθέτη, να εμπεδώσει την ιδέα της δικαιοσύνης, έστω και με την απειλή επιβολής ποινών, στη συνείδηση όλων των παραγόντων της δίκης, που παραπάνω αναφέρθηκαν, αλλά και της διεξαγωγής των δικαστικών αγώνων μέσα σε ένα κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης, στα μέτρα βεβαίως του δυνατού, και όσο αυτό το επιτρέπει, η ένταση της συγκρούσεως των συμφερόντων εκάστου των διαδίκων μέσα στα πλαίσια μιας πολιτικής δίκης, χωρίς παρελκυστικές τακτικές και ενέργειες, συμπεριφερόμενοι με ευθύτητα, φιλαλήθεια και υπευθυνότητα, δηλαδή τόσο οι διάδικοι και οι αντιπρόσωποί τους, όσο, και πολύ περισσότερο, όπως είναι εύλογο, οι πληρεξούσιοι αυτών δικηγόροι. Σε περίπτωση που το δικαστήριο, διαπιστώσει περισσότερες από μία παραβάσεις του άρθρου 205 ΚΠολΔ, τότε θα πρέπει να επιβάλλει ξεχωριστά για κάθε μία, την προβλεπόμενη ποινή (σώρευση ποινών). Ειδικότερα, όσον αφορά την επιβολή ποινών στην περίπτωση με αριθ. 1 του άρθρ. 205 ΚΠολΔ, εκτός από τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, αυτό επιβάλλεται και από το γεγονός, να μη επιφορτίζονται τα δικαστήρια αδικαιολόγητα και σε βάρος άλλων εκκρεμών υποθέσεων ή όσων πρόκειται να εισαχθούν μελλοντικά, με το να επιλαμβάνονται αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων, αγωγών, ανταγωγών, παρεμβάσεων, ενδίκων μέσων κ.λπ., που ενώ είναι προφανώς αβάσιμα, παρά ταύτα ασκούνται, δημιουργώντας έτσι άσκοπες δίκες, σε βάρος των ανυπαιτίων για αυτό διαδίκων, τους οποίους υποβάλλει, αυτός που άσκησε αβάσιμα, τα ως άνω δικόγραφα, σε κόπους έξοδα και ίσως μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες, που δεν θα έπρεπε, για προφανείς λόγους, να δημιουργηθούν. Για την επιβολή της ποινής απαιτείται εν γνώσει επιχείρηση των απαγορευμένων πράξεων και δεν αρκεί ο ενδεχόμενος δόλος και ακόμη περισσότερο η βαριά αμέλεια (ΕφΑθ 222/2005 ΕλλΔνη 2005, 912, Ορφανίδη, σε ΕρμΚΠολΔ, Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, άρθρο 205, σελ. 444 επ., Βαθρακοκοίλη, ΚΠολΔ άρθρο 205, τόμος Α΄, σελ. 1078 επ.). Περαιτέρω, τα πραγματικά περιστατικά της συγκεκριμένης περιπτώσεως οριοθετούν την ευθύνη του διαδίκου, του νομίμου αντιπροσώπου και του δικαστικού πληρεξουσίου. Το δικαστήριο, ανάλογα με την ευθύνη, επιβάλλει την ποινή μόνο στο διάδικο ή μόνο στον πληρεξούσιο δικηγόρο ή σε όλους τους εμπλεκόμενους ή την επιμερίζει. Κατά τεκμήριο, ο διάδικος είναι αυτός που γνωρίζει τα πραγματικά περιστατικά και ο πληρεξούσιος δικηγόρος τους κανόνες δικαίου, ώστε ανάλογα να κατανέμεται και η ευθύνη τους (Βλ. Ορφανίδη, ό.π., αριθμ. 9, σελ. 446). Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, η συμπεριφορά της ενάγουσας εμπίπτει πράγματι στο ρυθμιστικό πεδίο της προπαρατεθείσας διατάξεως, υπό την έννοια ότι η ενάγουσα παραβίασε εν γνώσει της το επιβαλλόμενο, κατά τη διάταξη του άρθρου 116 ΚΠολΔ, καθήκον αλήθειας, για την τήρηση του οποίου έχει αξίωση η Πολιτεία με σκοπό την αναζήτηση της ουσιαστικής αλήθειας. Ειδικότερα η ενάγουσα, ενώ, σύμφωνα με την προρρηθείσα αρ. κατ. /2011 αγωγή της, εργάστηκε στο νυχτερινό κέντρο με την ονομασία , το αμέσως επόμενο από τη δημοσίευση της φωτογραφίας χρονικό διάστημα, ήτοι από τις 17.9.2010, με απολαβές 1.800 ημερησίως, επί τρεις ημέρες την εβδομάδα, στην υπό κρίση αγωγή αναφέρει ότι το εν λόγω χρονικό διάστημα ήταν άνεργη λόγω της αδικοπρακτικής συμπεριφοράς των εναγομένων. Μάλιστα η ενάγουσα κατά τα αναφερόμενα στην ανωτέρω αγωγή της, έλαβε προκαταβολή ύψους 9.000, απασχολήθηκε μέχρι τις 27.10.2010 με απολαβές 1.800 ημερησίως, επί τρεις ημέρες την εβδομάδα και η διαφορά με την εταιρεία με την επωνυμία « ΕΠΕ», την οποία ενήγαγε, προέκυψε διότι της παρουσιάστηκε προς υπογραφή στις 27.10.2010 ιδιωτικό συμφωνητικό με βάση το οποίο η ενάγουσα θα εργαζόταν έως τις 30.10.2010 με ημερομίσθιο 300. Κατόπιν το ίδιο ιδιωτικό συμφωνητικό, με ημερομηνία απασχόλησης έως 8.1.2011, η ενάγουσα αρνήθηκε εκ νέου να το υπογράψει, πλην όμως, όπως συνομολογεί στην αγωγή της ελάμβανε την αμοιβή της μέχρι τις 2.12.2010. Επίσης, ενώ στην υπό κρίση αγωγή αναφέρει ότι μέχρι τη δημοσίευση της φωτογραφίας εργαζόταν ανελλιπώς, με ιδιαίτερα υψηλές απολαβές και με ιδιαίτερα ανοδική επαγγελματική πορεία, αποδείχτηκε ότι η ενάγουσα δεν εργάστηκε τουλάχιστον το χρονικό διάστημα από τον Ιούλιο του έτους 2008 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του έτους 2009 και ότι ενήγαγε τη δισκογραφική της εταιρεία διότι, η συμπεριφορά της, κατά τους ισχυρισμούς της ενάγουσας, είχε σαν αποτέλεσμα την «εξαφάνισή» της από το καλλιτεχνικό γίγνεσθαι, τη δισκογραφική αγορά και από τις ραδιοφωνικές συχνότητες. Όλα τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά τα γνώριζε η διάδικος- ενάγουσα και όχι ο πληρεξούσιος δικηγόρος της, αφού τις αγωγές κατά της εταιρείας με την επωνυμία ΑΕ», (δισκογραφική εταιρεία) και κατά της εταιρείας με επωνυμία ΕΠΕ», (εταιρεία εκμετάλλευσης νυχτερινών κέντρων), δεν τις υπογράφει ο υπογράφων την υπό κρίση αγωγή πληρεξούσιος δικηγόρος. Πρέπει, επομένως, να επιβληθεί στην ενάγουσα, αυτεπαγγέλτως, υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, η χρηματική ποινή, που στο διατακτικό της παρούσης ορίζεται, (άρθρα 106, 205 αρ. 2 ΚΠολΔ).
[Απορρίπτει την αγωγή ως ουσία αβάσιμη.]