Ένα από τα κεντρικότερα θέματα της προεκλογικής περιόδου είναι φυσικά και το θέμα του Περιβάλλοντος, αφού τα προβλήματα σε αυτόν τον τομέα έχουν οξυνθεί τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα να αποτελεί ζήτημα αιχμής.

 

Ο Βόλος παρουσιάζεται αυτή τη στιγμή ως πόλη περιβαλλοντικά υποβαθμισμένη. Η ατμοσφαιρική ρύπανση, η μόλυνση του Παγασητικού, το πρόβλημα του Λιμανιού, οι ελεύθεροι χώροι, το νερό, η καθαριότητα κ.α, αποτελούν θέματα καθημερινής συζήτησης, διαμαρτυριών, καταγγελιών από τους συμπολίτες μας τα τελευταία χρόνια. Στο πλαίσιο αυτό, όλοι οι Συνδυασμοί, οι υποψήφιοι δημοτικοί, περιφερειακοί, τοπικοί σύμβουλοι, προτείνουν, καταγγέλλουν, συζητούν, υπόσχονται, προγραμματίζουν.

Ωστόσο πραγματικά τα περιβαλλοντικά προβλήματα στην πόλη μας έχουν διογκωθεί, επειδή δεν υπάρχει προγραμματισμός ή έλλειψη προτάσεων και ιδεών ; Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα από την περιοχή μας.

– Το Λιμάνι του Βόλου λειτουργεί τα τελευταία 24 χρόνια (από τότε που θεσμοθετήθηκε η συγκεκριμένη διαδικασία), χωρίς την απαραίτητη Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων, χωρίς όρους, χωρίς ελέγχους κλπ. Τα αποτελέσματα τα βιώνουν με επώδυνο τρόπο πρωτίστως οι κάτοικοι της Συνοικίας του Π. Λιμεναρχείου και μετέπειτα οι κάτοικοι ολόκληρου του πολεοδομικού συγκροτήματος

– Στον Κραυσίδωνα κατασκευάστηκε μια τεράστια γέφυρα, αυτή στην περιοχή του Αγ. Γερασίμου, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, χωρίς την απαιτούμενη Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων.

– Στις ταράτσες του Βόλου υπάρχουν κεραίες κινητής τηλεφωνίας, άγνωστο πόσες και που ακριβώς, επιμελώς καμουφλαρισμένες, οι περισσότερες εκ των οποίων χωρίς την απαιτούμενη αδειοδότηση.

– Μεγάλες βιομηχανίες της περιοχής, αλλά και κυκλοφοριακό δημιουργούν αποπνικτικές συνθήκες στην ατμόσφαιρα του Βόλου.
Στον αντίποδα αν κάποιος ιδιώτης θελήσει να λειτουργήσει π.χ. μια μάντρα ή μια εγκατάσταση εκτροφής πτηνών, θα πρέπει να καταθέσει Μελέτη Περιβαλλοντική και να λάβει Έγκριση, που θα του υπαγορεύει με ποιους περιβαλλοντικούς όρους θα λειτουργεί. Αν δεν τηρήσει αυτή τη διαδικασία, δεν θα μπορεί να εκδώσει άδεια λειτουργίας. Αν παρόλαυτα αυτός επιλέξει να λειτουργήσει τη μονάδα του, θα κινδυνεύσει με κλείσιμο της επιχείρησης του, με την επιβολή μεγάλων χρηματικών προστίμων και με την άσκησης σε βάρος του ποινικής δίωξης.
Συμπέρασμα : Το πρόβλημα δεν είναι στο σχεδιασμό, στα μέτρα, στους ελέγχους, στις υπηρεσίες (οι οποίες πάντως είναι πράγματι υποστελεχωμένες και με μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές), αλλά στην έλλειψη βούλησης τήρησης της αυτονόητης νομιμότητας, ειδικά απέναντι σε μεγάλες εταιρείες
Το πρόβλημα της προστασίας του περιβάλλοντος δεν ήταν ποτέ θεσμικό. Το πρόβλημα πάντα ήταν στην εφαρμογή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, η οποία είναι και πλήρης και εξαντλητική. Ενδεικτικά σας αναφέρω, ότι για την διαχείριση και την προστασία των υδάτων έχω υπόψη μου τουλάχιστον 17 Νόμους και Υπουργικές Αποφάσεις. Ωστόσο εμείς ακόμη συζητούμε για την ποιότητα του νερού του Βόλου, για τον έλεγχο αυτού κλπ, όταν αυτά τα θέματα έπρεπε να είναι τακτοποιημένα. Για τη διαχείριση στερεών και άλλων αποβλήτων υπάρχουν 15 Νόμοι και Υπουργικές Αποφάσεις. Για τη διαχείριση τοξικών – επικίνδυνων αποβλήτων άλλοι 15 Νόμοι και Υπουργικές Αποφάσεις. Για την ατμοσφαιρική ρύπανση 13 Νόμοι και Υπουργικές Αποφάσεις. Για την περιβαλλοντική αδειοδότηση 17 Νόμοι και Υπουργικές Αποφάσεις. Μια εξαντλητική πολυνομία, χωρίς φυσικά να υπολογίσω τις εγκυκλίους κλπ.

Η επόμενη δημοτική αρχή, όποια και αν είναι αυτή, εάν αποφασίσει να τηρήσει την περιβαλλοντική νομοθεσία σε συνδυασμό και με τις αρμοδιότητες και τα εργαλεία, που της δίνει πλέον ο Καλλικράτης όπως π.χ. με την Επιτροπή Ποιότητας Ζωής, θα κάνει το πρώτο και το σημαντικότερο βήμα στην πραγματική προστασία του περιβάλλοντος της περιοχής μας.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ την 28/10/2010

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *