Δεν αιτιολογείται νομίμως πράξη έγκρισης περιβαλλοντικών όρων σταθμού κινητής τηλεφωνίας, αποκλειστικό αιτιολογικό έρεισμα της οποίας είναι η
σημαντική απόσταση του σταθμού από κτήρια ευπαθών ομάδων πληθυσμού, χωρίς δηλ. να συνεκτιμώνται τα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης περιοχής ή πράξη, με την οποία απορρίπτεται αίτημα εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων κατ΄ επίκληση αποκλειστικά της μικρής αποστάσεως του σταθμού από κτήρια της κατηγορίας αυτής.

 

Πρόεδρος: Χ. Ράμμος, Προεδρεύων Σύμβουλος της Επικρατείας
Εισηγητής: Ρ. Γιαννουλάτου, Πάρεδρος ΣτΕ
Δικηγόροι: Δ. Συκαράς, Δ. Κατωπόδης, Πάρεδρος ΝΣΚ

[…] 2. Επειδή με την αίτηση αυτή ζητείται η ακύρωση: α) της …/2005 (αριθ. πρωτ. …/27.4.2005) αποφάσεως του Νομάρχου Πειραιώς, με την οποίαν απερρίφθη αίτηση της αιτούσης εταιρείας περί εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων για την εγκατάσταση και λειτουργία σταθμού βάσεως κεραίας κινητής τηλεφωνίας επί της οδού … Δήμου Αγ. Ι. Ρέντη Ν. Αττικής και β) της …/22.7.2005 αποφάσεως του Γεν. Γραμματέως Περιφ. Αττικής, με την οποίαν απερρίφθη προσφυγή της αιτούσης κατά της ανωτέρω νομαρχιακής αποφάσεως.

3. Επειδή όπως έχει κριθεί (βλ. ΣτΕ Ολ 4435/2010, 1264/2005) από τον συνδυασμό των διατάξεων του άρθ. 24Α παρ. 1 Ν 2075/1992 (ΦΕΚ Α΄ 129), όπως το άρθρο αυτό προσετέθη με το άρθ. 41 παρ. 2 Ν 2145/1993 (ΦΕΚ Α΄ 88), ετροποποιήθη με τα άρθ. 34 Ν 2166/1993 (ΦΕΚ Α΄ 137) και 5 Ν 2181/1994 (ΦΕΚ Α΄ 10) και διετηρήθη σε ισχύ με τα άρθ. πέμπτο παρ. 3 περ. Β΄ και έκτο Ν 2246/1994 (ΦΕΚ Α΄ 172) και του άρθ. 4 Ν 1650/1986 (ΦΕΚ Α΄ 160), όπως έχει ήδη αντικατασταθεί με το άρθ. 2 Ν 3010/2002 (ΦΕΚ Α΄ 91) καθώς και της κοινής υπουργικής αποφάσεως (ΚΥΑ) ΗΠ 15393/2332/5.8.2002 (ΦΕΚ Β΄ 1022), ερμηνευομένων υπό το πρίσμα του άρθ. 24 παρ. 1 Συντ. και των αρχών της προλήψεως και της προφυλάξεως, που απορρέουν από το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως στον τομέα του περιβάλλοντος, προκύπτει ότι προκειμένου να χορηγηθεί άδεια εγκαταστάσεως κεραίας κινητής τηλεφωνίας, συντρέχει νόμιμη υποχρέωση προηγουμένης εκτιμήσεως των επιπτώσεων από την εγκατάσταση αυτή στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον, η εν λόγω δε εκτίμηση χωρεί κατά τη θεσπιζομένη με τις διατάξεις του Ν 1650/1986 διαδικασία, όπως αυτές εκάστοτε ισχύουν, καθώς και των κατ΄ εξουσιοδότηση του νόμου αυτού εκδιδομένων κανονιστικών πράξεων. Περαιτέρω, όπως προκύπτει από τον συνδυασμό των διατάξεων του άρθ. 1 παρ. 2 Ν 2801/2000 (ΦΕΚ Α΄ 46), υπό την ισχύ του οποίου εξεδόθη η προσβαλλομένη απόφαση, του άρθ. 3 παρ. 14 περ. κ΄ Ν 2867/2000 (ΦΕΚ Α΄ 273) και του άρθ. 31 παρ. 9, 10 και 18 Ν 3431/2006 (ΦΕΚ Α΄ 13), κατά την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων σταθμών κινητής τηλεφωνίας εξετάζεται, μεταξύ άλλων, το ζήτημα της αποστάσεως των σταθμών αυτών από κτίρια ευπαθών ομάδων πληθυσμού (σχολεία, βρεφονηπιακούς σταθμούς, νοσοκομεία, γηροκομεία κ.λπ.). Το ζήτημα όμως αυτό δεν εξετάζεται μεμονωμένως, δηλ. ως αποκλειστικός γνώμονας για το επιτρεπτό ή μη της λειτουργίας του σταθμού στη θέση, για την οποία πρόκειται, εφ΄ όσον ο νόμος δεν ορίζει ελάχιστη επιτρεπτή απόσταση των σταθμών από κτίρια αυτής της κατηγορίας, αλλά σε συνδυασμό με τις κάθε μορφής ιδιαιτερότητες της θέσεως, στην οποία πρόκειται να λειτουργήσει ο σταθμός και τις αναμενόμενες, εν όψει των χαρακτηριστικών της θέσεως αυτής, επιπτώσεις της λειτουργίας του στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον καθώς και τους τρόπους αντιμετωπίσεως των επιπτώσεων αυτών. Σχετική πρόβλεψη άλλωστε περιέχει ο ως άνω ήδη ισχύων Ν 3431/2006, ο οποίος δεν απαγορεύει άνευ ετέρου την εγκατάσταση κεραιών πλησίον κτιρίων ευπαθών ομάδων πληθυσμού, αλλά προβλέπει στις περιπτώσεις αυτές την τήρηση ορίων εκθέσεως στην ακτινοβολία μειωμένων εν σχέσει με τα συνήθη. Συνεπώς, πράξη εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων σταθμού κινητής τηλεφωνίας, αποκλειστικό αιτιολογικό έρεισμα της οποίας είναι η σημαντική απόστασή του από κτίρια ευπαθών ομάδων πληθυσμού, χωρίς δηλ. να συνεκτιμώνται τα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης περιοχής ή πράξη, με την οποία απορρίπτεται αίτημα εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων κατ΄ επίκληση αποκλειστικώς και μόνον της μικρής αποστάσεως του σταθμού από κτίρια αυτής της κατηγορίας, δεν αιτιολογείται νομίμως (βλ. ΣτΕ 4425/2010, πρβλ. ΣτΕ 3178/2012).

4. Επειδή όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου της υποθέσεως, με την …/12.11.2004 αίτησή της προς τη Νομαρχία Πειραιώς, συνοδευομένη από φάκελο περιβαλλοντικής εκθέσεως, η αιτούσα εταιρεία εζήτησε να της χορηγηθεί έγκριση περιβαλλοντικών όρων, για την εγκατάσταση και λειτουργία σταθμού βάσεως κεραίας κινητής τηλεφωνίας επί της οδού … Δήμου Αγ. Ι. Ρέντη Ν. Αττικής. Η αίτηση αυτή απερρίφθη με την πρώτη προσβαλλομένη απόφαση, με την αιτιολογία ότι: «[σ]ε ακτίνα 300 μ. από τη θέση εγκατάστασης της κεραίας βρίσκονται τα … και … σχολεία και επίσης 3 κέντρα νεότητας». Προσφυγή της αιτούσης κατά της ανωτέρω νομαρχιακής αποφάσεως απερρίφθη με τη δεύτερη προσβαλλομένη …/22.7.2005 απόφαση του Γενικού Γραμματέως Περιφερείας Αττικής, με την οποίαν έγινε δεκτό, ότι εν όψει της αρχής της προφυλάξεως, αιτιολογημένως ο Νομάρχης Πειραιώς αρνήθηκε την έγκριση περιβαλλοντικών όρων για την εγκατάσταση της επιδίκου κεραίας, εφ΄ όσον σε απόσταση μικρότερη των 300 μ. από τη θέση εγκαταστάσεως αυτής υπάρχουν δημοτικά σχολεία και τρία κέντρα νεότητος. Η αιτιολογία όμως της πρώτης προσβαλλομένης νομαρχιακής αποφάσεως, η οποία επεκυρώθη με τη δεύτερη προσβαλλομένη απόφαση του Γεν. Γραμματέως Περιφ. Αττικής, παρίσταται κατά τον βασίμως προβαλλόμενο μοναδικό λόγο ακυρώσεως μη νόμιμη. Και τούτο, διότι κατά τα γενόμενα δεκτά στην τετάρτη σκέψη, δεν αποτελεί προϊόν ουσιαστικής εκτιμήσεως της υποβληθείσης μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, αλλά συνήχθη αποκλειστικώς και μόνο βάσει του στοιχείου της αποστάσεως του σταθμού εγκαταστάσεως της κεραίας από τα ως άνω, αναφερόμενα στην απόφαση κτίρια ευπαθών ομάδων του πληθυσμού και μάλιστα εκκινώντας από την αντίληψη ότι η εγκατάσταση σταθμών κινητής τηλεφωνίας είναι άνευ άλλου τινός απηγορευμένη. Η αντίληψη όμως αυτή δεν ευρίσκει έρεισμα στον νόμο, ο οποίος όπως ήδη εξετέθη, ναι μεν επιβάλλει να λαμβάνεται υπ΄ όψιν κατά τη διαδικασία εγκρίσεως περιβαλλοντικών όρων η απόσταση σταθμών κινητής τηλεφωνίας από τα εν λόγω κτίρια, πάντοτε όμως σε συνδυασμό με τη χορηγηθείσα άδεια, την ιδιαιτερότητα της θέσεως του σταθμού καθώς και το περιεχόμενο της υποβληθείσης μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η οποία αποτελεί και τη βάση υποβολής του σχετικού αιτήματος από τον ενδιαφερόμενο. Υπό τα δεδομένα δε αυτά, μη νομίμως εν συνεχεία απερρίφθη με τη δεύτερη προσβαλλομένη απόφαση του Γεν. Γραμματέως Περιφ. Αττικής, η προσφυγή της αιτούσης κατά της πρώτης προσβαλλομένης νομαρχιακής αποφάσεως.

5. Επειδή κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινομένη αίτηση.

Δέχεται την αίτηση

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *