ΕιρΛαμ 19/2022
Σύνθεση: Βασιλική Ξαφούλη, Ειρηνοδίκης
Δικηγόροι: Αλέξιος Μαστρογιάννης, Κωνσταντίνος Μπαρούτας
Μικροδιαφορές· διαμεσολάβηση· έντυπο ενημέρωσης διαδίκου για τη δυνατότητα διευθέτησης της διαφοράς με διαμεσολάβηση· στην περίπτωση που επιτρέπεται η αυτοπρόσωπη κατάθεση του δικογράφου της αγωγής, όπως λχ στις ειδικές διατάξεις περί μικροδιαφορών, δεν απαιτείται η προσκομιδή εγγράφου περί της ενημέρωσης του ενάγοντος για τη δυνατότητα διαμεσολαβητικής επίλυσης της διαφοράς, δοθέντος ότι δεν υφίσταται κατά το κρίσιμο στάδιο, ήτοι πριν την κατάθεση της αγωγής, πληρεξούσιος δικηγόρος – υπόχρεος προς ενημέρωση.
Νομικές διατάξεις: άρθρα 3 ν. 4640/2019, 94, 321, 469, 512, 904 ΚΠολΔ
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ
19/2022
(ειδικές διατάξεις μικροδιαφορών)
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Ειρηνοδίκη Βασιλική Ξαφούλη, που ορίσθηκε με πράξη του Διευθύνοντος το Πρωτοδικείο Λαμίας, με τη σύμπραξη της γραμματέα Αγγελικής Ασημακοπούλου.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του στη Λαμία, στις 26 Ιανουάριου 2022, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: … … του …, κατοίκου Λαμίας, οδός … αρ. …, με Α.Φ.Μ. …, της Δ.Ο.Υ. Λαμίας, που παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Αλέξιου Μαστρογιάννη (AM ΔΣΛ …, αριθμός γραμματίου προκαταβολής εισφορών ΔΣΛ …/26.01.2022), ο οποίος κατέθεσε έγγραφες προτάσεις.
ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: … … του …, κατοίκου … Λαμίας, χωρίς οδό και αριθμό, με Α.Φ.Μ. …της Δ.Ο.Υ. Λαμίας, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Κωνσταντίνου Μπαρούτα (AM ΔΣΛ …, αριθμός γραμματίου προκαταβολής εισφορών ΔΣΛ …/26.01.2022), ο οποίος κατέθεσε έγγραφες προτάσεις.
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΥΠΟΘΕΣΗΣ: η από 14.01.2020 και υπ’ αριθμ. καταθ. …/16.01.2020 αγωγή ειδικών διατάξεων μικροδιαφορών, η οποία προσδιορίστηκε να συζητηθεί αρχικά κατά τη δικάσιμο της 24.02.2021, κατά την οποία η δίκη ματαιώθηκε λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των δικαστηρίων στο πλαίσιο λήψης έκτακτων μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορονοϊού covid- 19 (Δ1α/ΓΠ.οικ. 10969/20.01.2021 ΚΥΑ, ΦΕΚ Τεύχος Β 648/20.02.2021) και εν συνεχεία η συζήτησή της επαναπροσδιορίσθηκε αυτεπαγγέλτως δυνάμει της υπ’ αριθμ. 62/24.02.2021 Πράξης της Διευθύνουσας του Ειρηνοδικείου Λαμίας για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και ενεγράφη στο οικείο έκθεμα, εγγραφή η οποία λόγω του προαναφερόμενου αυτεπάγγελτου προσδιορισμού της συζήτησης επέχει θέση κλήτευσης όλων των διαδίκων (άρθρο 158 παρ. 1 Ν. 4764/2020).
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, η οποία εκφωνήθηκε στη σειρά της από το οικείο έκθεμα, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως ανωτέρω αναφέρεται και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
I. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 94 ΚΠολΔ (όπως ισχύει από 1.1.2016 μετά την τροποποίηση του με το άρθρο 1 άρθρο πρώτο παρ. 2 Ν. 4335/2015) «1. Στα πολιτικά δικαστήρια οι διάδικοι έχουν υποχρέωση να παρίστανται με πληρεξούσιο δικηγόρο. 2. Επιτρέπεται η δικαστική παράσταση διαδίκου χωρίς πληρεξούσιο δικηγόρο: ο) στο ειρηνοδικείο, εφόσον πρόκειται για μικροδιαφορές, β) για να αποτραπεί επικείμενος κίνδυνος». Επισημαίνεται όμως ότι, ενώ η διάταξη αναφέρεται σε παράσταση, που συνειρμικά συνδέεται με τη διεξαγωγή της δίκης στο ακροατήριο, η έννοια περιλαμβάνει όχι μόνο την παράσταση στο ακροατήριο κατά τη διεξαγωγή της δίκης, αλλά και την παράσταση (εμφάνιση) για την κατάθεση του σχετικού δικογράφου αίτησης, αγωγής, ανακοπής ή ενδίκου μέσου [Η εφαρμογή του άρθ. 94 ΚΠολΔ μετά τις τροποποιήσεις του ν. 4335/2015 (πότε επιτρέπεται η αυτοπρόσωπη παράσταση διαδίκου προς επιχείρηση διαδικαστικών πράξεων στην πολιτική δίκη) Βασιλείου Φούρκα Ειρηνοδίκη]. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 3 § 2 Ν. 4640/2019 (όπως αυτό τροποποιήθηκε με το Ν. 4647/2019), πριν την προσφυγή στο δικαστήριο ο πληρεξούσιος δικηγόρος οφείλει να ενημερώσει τον εντολέα του εγγράφως για τη δυνατότητα διευθέτησης της διαφοράς ή μέρους αυτής με διαμεσολάβηση. Υπό την ισχύουσα διατύπωση της ρύθμισης, το ενημερωτικό έγγραφο συμπληρώνεται και υπογράφεται από τον εντολέα και τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, ο οποίος σύμφωνα με τη φραστική διατύπωση της διάταξης είναι ο υπόχρεος προς ενημέρωση. Κατά κανόνα ο τελευταίος θα ταυτίζεται με εκείνον που εν συνεχεία θα υπογράφει το δικόγραφο της αγωγής. Η επιταγή του άρθρου 3 § 2 Ν. 4640/2019 δεν εξαντλείται απλώς στη σύνταξη του εγγράφου, αλλά επιβάλλει γνήσιο καθήκον ενημέρωσης του εντολέα από τον πληρεξούσιο δικηγόρο και μάλιστα κατά τη διατύπωση της διάταξης «πριν από την προσφυγή στο δικαστήριο». Υπό τη γραμματική διατύπωση αυτή, επομένως, ανεξάρτητα από το χρόνο προσκομιδής του εγγράφου (η οποία συγχωρείται έως τη συζήτηση), η ενημέρωση θα πρέπει να προηγείται της κατάθεσης της αγωγής (Π. Γιαννόπουλος, Διαμεσολάβηση και Πολιτική Δίκη, 2020, § 5.2. Η έγγραφη ενημέρωση του εντολέα για τη δυνατότητα επίλυσης της διαφοράς του μέσω διαμεσολάβησης, σελ. 204 – 209). Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων προκύπτει ότι στην περίπτωση που επιτρέπεται η αυτοπρόσωπη κατάθεση του δικογράφου της αγωγής, όπως λχ στις ειδικές διατάξεις περί μικροδιαφορών, δεν απαιτείται η προσκόμιση του εγγράφου περί της ενημέρωσης του ενάγοντος για τη δυνατότητα διαμεσολαβητικής επίλυσης της διαφοράς, δοθέντος ότι δεν υφίσταται κατά κρίσιμο στάδιο, ήτοι πριν την κατάθεση της αγωγής, πληρεξούσιος δικηγόρος – υπόχρεος προς ενημέρωση.
II. Κατά το άρθρο 512 ΚΠολΔ, οι αποφάσεις των Ειρηνοδικείων σε διαφορές που εκδικάζονται κατά τις ειδικές διατάξεις των άρθρων 466 έως 472 είναι ανέκκλητες, ενώ από τις παρ. 1 και 2 περ. α του άρθρου 904 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι η αναγκαστική εκτέλεση μπορεί να γίνει εκτός των λοιπών περιπτώσεων που προβλέπονται στο άρθρο αυτό και βάση τελεσιδίκου αποφάσεως ελληνικού δικαστηρίου. Κατά δε το άρθρο 321 ΚΠολΔ, ως τελεσίδικη απόφαση νοείται, εκείνη που δεν μπορεί να προσβληθεί με έφεση και ανακοπή ερημοδικίας. Συνεπώς, ναι μεν οι αποφάσεις μικροδιαφορών είναι ανέκκλητες (άρθρ. 512 ΚΠολΔ), όμως σε περίπτωση ερημοδικίας διαδίκου προσβάλλονται με ανακοπή ερημοδικίας (άρθρ. 469 ΚΠολΔ) και συνεπώς δεν συνιστούν τελεσίδικη απόφαση, με αποτέλεσμα να μην εκτελούνται προ της, με κάποιο νόμιμο τρόπο, λήξεως της δυνατότητας προσβολής της αποφάσεως με ανακοπή ερημοδικίας ή πριν από την έκδοση αποφάσεως επί της νομίμως ασκηθείσας ανακοπής. Επίσης η προσωρινή εκτέλεση, αποτελεί μορφή προσωρινής προστασίας, η οποία βέβαια διακρίνεται από τα ασφαλιστικά μέτρα, τόσο κατά το περιεχόμενο όσο και τις προϋποθέσεις εφαρμογής της. Χορηγείται στον διάδικο που νίκησε, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου, όπως, να πρόκειται για οριστική απόφαση και ταυτόχρονα να υπάρχουν εξαιρετικοί λόγοι να εκτελεσθεί πρόωρα η οριστική αυτή απόφαση ή να υπάρχει κίνδυνος σημαντικής ζημίας του νικήσαντος διαδίκου που να προκύπτει εξαιτίας της καθυστέρησης της εκτελέσεως. Στην περίπτωση των κατ’ αντιμωλία εκδοθεισών αποφάσεων επί μικροδιαφορών, πρόκειται για τις εκ γενετής τελεσίδικες αποφάσεις, αφού δεν υπόκεινται σε κανένα τακτικό ένδικο μέσο, είναι άμεσα εκτελεστές (Γέσιου Φαλτσή Αναγκαστική Εκτέλεση I, 1998, § 15 ,11 σελ. 100) και δεν χρειάζεται να κηρυχθούν προσωρινά εκτελεστές, ακόμη και εάν συντρέχουν οι σχετικές προϋποθέσεις (Ειρ. Σερ. 202/68 ΕλλΔνη 10.193). Άλλως έχουν όμως τα πράγματα στην περίπτωση των ερήμην αποφάσεων επί μικροδιαφορών, οι οποίες είναι μεν ανέκκλητες (άρθρ. 512 ΚΠολΔ), αλλά δεν γίνονται τελεσίδικες (άρθρ. 321, 469 παρ. 1 και 904, II, α ΚΠολΔ) πριν από την, με κάποιο νόμιμο τρόπο, εξάντληση του ενδίκου μέσου της ανακοπής ερημοδικίας, με αποτέλεσμα να μη γεννάται ως έννομη συνέπεια αυτών η εκτελεστότητα, αλλά να αναστέλλεται. Συνεπώς από τα παραπάνω, σαφώς συνάγεται ότι σε περίπτωση ερήμην αποφάσεως επί μικροδιαφορών και εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα (άρθρ. 106 ΚΠολΔ), μπορεί να κηρύσσεται η απόφαση που εκδίδεται προσωρινά εκτελεστή.
Με την υπό κρίση αγωγή ο ενάγων εκθέτει ότι καλλιεργεί μεταξύ άλλων, ρόδια σε αγροτεμάχιο ιδιοκτησίας του κείμενο στα Λουτρά Υπάτης ενώ ο εναγόμενος τυγχάνει έμπορος αγροτικών προϊόντων. Ότι το φθινόπωρο του έτους 2017 ο εναγόμενος επικοινώνησε μαζί του προκειμένου να αγοράσει ποσότητες ροδιών προς μεταπώληση, αντί σταθερής τιμής, επιθεώρησε δε ο ίδιος τους καρπούς του ενάγοντος, τους οποίους βρήκε της απολύτου αρεσκείας του. Ότι κατά τις αναφερόμενες στην ένδικη αγωγή ημεροχρονολογίες, επώλησε και παρέδωσε στον εναγόμενο και εκείνος παρέλαβε ανεπιφύλακτα τις αναφερόμενες στην ένδικη αγωγή ποσότητες ροδιών, τύπου «WONDERFULL» αντί συμφωνηθέντος τιμήματος 0,34 €/κιλό, ήτοι συνολικού τιμήματος 3.386,00 €, για το οποίο εξέδωσε και το οικείο παραστατικό. Ότι συμφωνήθηκε η καταβολή του τιμήματος να γίνει με πίστωση έως την 31.12.2017. Ότι ο εναγόμενος προέβη στις αναλυτικώς αναφερόμενες στην ένδικη αγωγή καταβολές έναντι του ανωτέρω ποσού, ανερχομένου του νέου υπολοίπου στο ποσό των 1.886,34 €. Ότι, ουδέν ποσό έκτοτε κατέβαλλε παρά τις επανειλημμένες προφορικές οχλήσεις από τον ενάγοντα. Με το ιστορικό αυτό, ο ενάγων ζητά, δυνάμει των διατάξεων για την πώληση, επικουρικά δε, σύμφωνα με τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινώς εκτελεστή, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλλει το συνολικό ποσό των 1.886,34 ευρώ νομιμοτόκως από 01.01.2018 και για την επικουρική βάση από την ως άνω ημεροχρονολογία, άλλως από την επίδοση της κρινομένης αγωγής, μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση και να καταδικασθεί ο εναγόμενος στη δικαστική του δαπάνη. Η αγωγή έχουσα αυτό το περιεχόμενο αρμοδίως καθ’ ύλη και κατά τόπο φέρεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, (άρθρ. 1, 7, 9, 10, 14 παρ. 1α, 22 σε συνδ. με 466 παρ. 1 ΚΠολΔ), κατά τις ειδικές διατάξεις για τις μικροδιαφορές των άρθ. 466 έως και 472 ΚΠολΔ, ως ισχύουν προ της αντικατάστασής τους με το Ν. 4842/2021, διότι το αντικείμενο της διαφοράς δεν είναι μεγαλύτερο από 5.000,00 €, είναι επαρκώς ορισμένη και νόμιμη, ως προς την κύρια βάση της ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 513 επ, 173, 200, 1034 ΑΚ, ως προς τα παρεπόμενα αιτήματα στις διατάξεις των άρθρων 340, 341, 345, 346 ΑΚ και 176 ΚΠολΔ. Η επικουρική βάση της αγωγής, ερειδόμενη στα άρθρα 904 επ. ΑΚ πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμη δοθέντος ότι η από το άρθρο 904 ΑΚ αγωγή του αδικαιολόγητου πλουτισμού είναι επιβοηθητικής φύσεως και μπορεί να ασκηθεί μόνον όταν λείπουν οι προϋποθέσεις από τη σύμβαση ή την αδικοπραξία, εκτός αν θεμελιώνεται σε πραγματικά περιστατικά διαφορετικά ή πρόσθετα από εκείνα στα οποία στηρίζεται η αγωγή από τη σύμβαση ή την αδικοπραξία (βλ. ΑΠ 16/2008, ΑΠ 1773/2007, ΑΠ 222/2003, ΑΠ 104/2003 «NOMOS»), πράγμα που δεν συμβαίνει στην προκείμενη περίπτωση, καθόσον ο ενάγων στηρίζει την επικουρική αυτή βάση του αδικαιολόγητου πλουτισμού στα ίδια ακριβώς περιστατικά, στα οποία στηρίζει την κύρια από την δικαιοπραξία βάση της αγωγής του (πώληση). Επιπλέον, μη νόμιμο και ως εκ τούτου απορριπτέο είναι και το αίτημα της αγωγής να κηρυχθεί η εκδοθησομένη απόφαση προσωρινώς εκτελεστή, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην υπό στοιχείο 2 νομική σκέψη της παρούσας, καθόσον πρόκειται για κατ’ αντιμωλία εκδοθείσα απόφαση επί μικροδιαφορών. Σημειούται δε, ότι καίτοι η ένδικη αγωγή κατατέθηκε την 16.01.2020 (ήτοι μετά την 30.11.2019), σύμφωνα με την άποψη που προκρίνει ως ορθότερη το παρόν Δικαστήριο, δεν απαιτείται η προσκόμιση του ενημερωτικού εγγράφου για τη διαμεσολαβητική επίλυση της διαφοράς καθόσον την ένδικη αγωγή υπέγραψε και κατέθεσε αποκλειστικά ο ενάγων (ορ. σελ. 4 της ένδικης αγωγής και την υπ’ αριθμ. …/2020 έκθεση κατάθεσης δικογράφου παρά πόδας αυτής). Πρέπει επομένως, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν, δεδομένου ότι καταβλήθηκε και το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες προσαυξήσεις υπέρ τρίτων (ορ. το με κωδικό παράβολου … e-Παράβολο σε συνδυασμό με την με κωδικό συναλλαγής … απόδειξη εξόφλησης e- Παραβόλου της Τράπεζας Πειραιώς).
Ο εναγόμενος με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου και εξειδικεύθηκε με τις νομίμως κατατεθειμένες έγγραφες προτάσεις του, αρνήθηκε την υπό κρίση αγωγή ως νομικά και ουσιαστικά αβάσιμη προβάλλοντας ειδικότερα τον ισχυρισμό περί έλλειψης προσυμφωνίας για την τιμή ανά κιλό των πωλούμενων ροδιών, η οποία θα καθοριζόταν από την τιμή μεταπώλησής τους από τον εναγόμενο σε τρίτους και συνακόλουθα την ένσταση εξόφλησης του σχετικού τιμήματος, ως ειδικότερα αναλύεται και εξειδικεύεται στις έγγραφες προτάσεις του, η οποία είναι ορισμένη και νόμιμη, ερειδόμενη στο άρθρο 416 ΑΚ και θα ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν. Τέλος πρόβαλλε την ένσταση καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος (281 ΑΚ) από τον ενάγοντα λόγω αδράνειας του στην άσκηση της κρινομένης αγωγής για χρονικό διάστημα 2 ετών από την ανταλλαγή εξωδίκων οχλήσεων. Επ’ αυτής λεκτέα τα εξής: Κατά το άρθρο 281 ΑΚ η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος. Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, το δικαίωμα θεωρείται ότι ασκείται καταχρηστικά, όταν η συμπεριφορά του δικαιούχου, που προηγήθηκε ή η πραγματική κατάσταση που διαμορφώθηκε, κατά το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε, ή οι περιστάσεις που μεσολάβησαν, χωρίς κατά νόμο να εμποδίζουν τη γένεση ή να επάγονται την απόσβεση του δικαιώματος, καθιστούν μη ανεκτή τη μεταγενέστερη άσκησή του, κατά τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου. Τούτο συμβαίνει, ιδίως όταν από την προηγηθείσα συμπεριφορά του δικαιούχου έχει δημιουργηθεί στον υπόχρεο, και μάλιστα ευλόγως, η πεποίθηση ότι ο δικαιούχος δεν πρόκειται να ασκήσει το δικαίωμά του. Μόνη όμως η αδράνεια του δικαιούχου ή του δικαιοπαρόχου του για μακρό χρόνο και πάντως μικρότερο απ’ αυτόν της παραγραφής, δεν αρκεί για να καταστήσει καταχρηστική την μετέπειτα άσκηση του δικαιώματος ακόμη και όταν δημιούργησε στον οφειλέτη την πεποίθηση ότι δεν υπάρχει το δικαίωμα ή ότι δεν πρόκειται πλέον να ασκηθεί, αλλά απαιτείται να συντρέχουν επιπλέον ειδικές συνθήκες και περιστάσεις, προερχόμενες κυρίως από τη συμπεριφορά των μερών και σε αιτιώδη μεταξύ τους συνάφεια ευρισκόμενες, με βάση τις οποίες, καθώς και την αδράνεια του δικαιούχου, η μεταγενέστερη άσκηση του δικαιώματος, που τείνει σε ανατροπή της κατάστασης, που δημιουργήθηκε υπό τις παραπάνω ειδικές συνθήκες και περιστάσεις και διατηρήθηκε για μακρό χρόνο, να εξέρχεται των ορίων που επιβάλλει η διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ. Δεν είναι πάντως απαραίτητο η επιχειρούμενη από το δικαιούχο ανατροπή της διαμορφωμένης αυτής κατάστασης να προκαλεί αφόρητες ή δυσβάστακτες συνέπειες στον οφειλέτη, αλλά αρκεί να έχει και απλώς δυσμενείς επιπτώσεις στα συμφέροντά του (ΟλΑΠ 2/2019, 7/2002, ΟλΑΠ 8/2001). Από τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 262 ΚΠολΔ προκύπτει ότι η ένσταση ως καταλυτικό γεγονός της αγωγής πρέπει να περιέχει σαφή έκθεση των γεγονότων που τη θεμελιώνουν, σύμφωνα με το νόμο, και δικαιολογούν την άσκησή της από τον εναγόμενο κατά του ενάγοντα. Διαφορετικά η ένσταση είναι αόριστη. Κατά τα ανωτέρω διαλαμβανόμενα, η ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος που προβάλλει ο εναγόμενος πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας της, καθόσον ο εναγόμενος ουδόλως επικαλείται ειδικές συνθήκες και περιστάσεις, προερχόμενες κυρίως από τη συμπεριφορά του ενάγοντος με βάση τις οποίες, σε συνδυασμό με η αδράνεια του τελευταίου, του δημιουργήθηκε η πεποίθηση περί μη άσκησης του δικαιώματος.
Από την ανωμοτί εξέταση του ενάγοντος και από την ένορκη εξέταση του μάρτυρα ανταπόδειξης, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, των οποίων το περιεχόμενο εκτιμάται κάθε μίας χωριστά και σε συνδυασμό μεταξύ τους αλλά και σε συνδυασμό με τα άλλα αποδεικτικά μέσα, ανάλογα με το βαθμό αξιοπιστίας και το λόγο γνώσεως εκάστου, από τις προσκομιζόμενες από τον εναγόμενο φωτογραφίες, παρά την αμφισβήτηση αυτών από τον ενάγοντα με την αιτιολογία ότι δεν απεικονίζουν τα δικά του προϊόντα, αμφισβήτηση η οποία δεν συνιστά αμφισβήτηση της γνησιότητάς τους αλλά της αποδεικτικής αξίας των φωτογραφιών για τον σχηματισμό της δικανικής πεποίθησης του Δικαστηρίου (ΑΠ 1309/2011 και ΑΠ 196/2019 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), από την υπ’ αριθμ. …/17.02.2021 ένορκη βεβαίωση του μαρτύρα … … του …, η οποία συντάχθηκε ενώπιον του Ειρηνοδίκη Λαμίας επιμελεία του ενάγοντος, κατόπιν προηγούμενης νομίμου και εμπροθέσμου κλητεύσεως του εναγόμενου (βλ. την υπ’ αρ. …/11.02.2021 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της Περιφέρειας του Εφετείου Λαμίας με έδρα το Πρωτοδικείο Λαμίας … …), από την υπ’ αριθμ. …/26.01.2022 ένορκη βεβαίωση των μαρτύρων … … του … και … συζ. … … το γένος … …, η οποία συντάθηκε ενώπιον του συμβολαιογράφου Λαμίας … …, επιμελεία του εναγομένου, κατόπιν προηγούμενης νομίμου και εμπροθέσμου κλητεύσεως του ενάγοντος (ορ. την υπ’ αριθμ. …/21.01.2022 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της Περιφέρειας του Εφετείου Λαμίας με έδρα το Πρωτοδικείο Λαμίας … …), από τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, χρήσιμα για τη συναγωγή αποδείξεων και δικαστικών τεκμηρίων, που ελήφθησαν όλα υπόψη παρά τη μη ρητή τους αναφορά, χωρίς κανένα να παραλειφθεί σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας που το Δικαστήριο λαμβάνει αυτεπαγγέλτως υπόψη (336 ΚΠολΔ), καθώς και τις ομολογίες που συνάγονται από το σύνολο των ισχυρισμών των διαδίκων (261 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν κατά την κρίση του Δικαστηρίου τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: ο ενάγων τυγχάνει κατά κύριο επάγγελμα λογιστής ενώ δευτερευόντως καλλιεργεί ρόδια προς πώληση σε αγροτεμάχιο ιδιοκτησίας του ευρισκόμενο στα Λουτρά Υπάτης, ενώ ο εναγόμενος δραστηριοποιείται επαγγελματικά στο χώρο της εμπορίας φρούτων και δευτερευόντως, ως μηχανολόγος μηχανικός, τυγχάνει πραγματογνώμονας τροχαίων ατυχημάτων. Το φθινόπωρο του έτους 2017 ο εναγόμενος μαζί με τον αδελφό του, επισκέφθηκε το αγροτεμάχιο ιδιοκτησίας του ενάγοντος προκειμένου να ελέγξει τα ρόδια του τελευταίου προς το σκοπό να συναφθεί σύμβαση πώλησης μεταξύ των μερών και τη μετέπειτα μεταπώλησή τους από τον εναγόμενο σε τρίτους. Αφού ο εναγόμενος βρήκε τα ρόδια της απολύτου αρεσκείας του, ποιοτικά και κατάλληλα προς το σκοπό εμπορίας τους αποδείχθηκε ότι συνήφθη μεταξύ των μερών άτυπη, προφορική, σύμβαση πώλησης ροδιών, τύπου “WONDRFULL” και συγκεκριμένα ότι ο ενάγων πώλησε και μεταβίβασε κατά κυριότητα και ο εναγόμενος παρέλαβε ανεπιφύλακτα τις κάτωθι αναφερόμενες ποσότητες ροδιών : 1) την 08.10.2017 1400 κιλά μικτού βάρους ρόδια τύπου “WONDRFULL”, όπως υποδεικνύεται από το υπ’ αριθμ. …/08.10.2017 Σειράς Α τιμολόγιο αποστολής που προσκομίζει μετ’ επικλήσεως ο ενάγων, 2) την 08.10.2017 1420 κιλά μικτού βάρους ρόδια τύπου “WONDRFULL”, όπως υποδεικνύεται από το υπ’ αριθμ. …/08.10.2017 Σειράς Α τιμολόγιο αποστολής που προσκομίζει μετ’ επικλήσεως ο ενάγων, 3) την 08.10.2017 1780 κιλά μικτού βάρους ρόδια τύπου “WONDRFULL”, όπως αποδεικνύεται από το υπ’ αριθμ. …/08.10.2017 Σειράς Α τιμολόγιο αποστολής που προσκομίζει μετ’ επικλήσεως ο ενάγων, 4) την 08.10.2017 600 κιλά καθαρού βάρους ρόδια τύπου “WONDRFULL”, όπως αποδεικνύεται από το υπ’ αριθμ. …/08.10.2017 Σειράς Α τιμολόγιο αποστολής που προσκομίζει μετ’ επικλήσεως ο ενάγων, 5) την 08.10.2017 390 κιλά καθαρού βάρους ρόδια τύπου “WONDRFULL”, όπως αποδεικνύεται από το υπ’ αριθμ. …/08.10.2017 Σειράς Α τιμολόγιο αποστολής που προσκομίζει μετ’ επικλήσεως ο ενάγων, 6) την 09.10.2017 1340 κιλά μικτού βάρους ρόδια τύπου “WONDRFULL”, όπως αποδεικνύεται από το υπ’ αριθμ. …/09.10.2017 Σειράς Α τιμολόγιο αποστολής που προσκομίζει μετ’ επικλήσεως ο ενάγων, 7) την 14.10.2017 1400 κιλά μικτού βάρους ρόδια τύπου “WONDRFULL”, όπως αποδεικνύεται από το υπ’ αριθμ. …/14.10.2017 Σειράς Α τιμολόγιο αποστολής που προσκομίζει μετ’ επικλήσεως ο ενάγων, 8) την 14.10.2017 1155 κιλά μικτού βάρους ρόδια τύπου “WONDRFULL”, όπως αποδεικνύεται από το υπ’ αριθμ. …/14.10.2017 Σειράς Α τιμολόγιο αποστολής που προσκομίζει μετ’ επικλήσεως ο ενάγων. Περαιτέρω, συνομολογείται από τον εναγόμενο (ορ. σελ. 4 των εγγράφων προτάσεων του εναγομένου) ότι η συνολική ποσότητα καθαρού βάρους, την οποία παρέλαβε ανεπιφύλακτα ανήρχετο στα 8.814 κιλά ρόδια, όπως εν συνόλω αναφέρεται και στην υπό κρίση αγωγή, καίτοι στα ανωτέρω αναφερόμενα Δελτία Αποστολής προσδιορίζεται η ποσότητα άλλοτε με το μικτό, άλλοτε με το καθαρό της βάρος. Αποδείχθηκε ωστόσο ότι κατά τη σύναψη της ανωτέρω συμβάσης πώλησης δεν ορίσθηκε συγκεκριμένη τιμή ανά κιλό, όπως ο ίδιος ο ενάγων καταθέτει κατά την ανωμοτί εξέτασή του που περιλαμβάνεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά του Δικαστηρίου τούτου, αλλά ότι η τιμή θα καθορίζονταν από την ποιότητα των πωλούμενων ροδιών σε συνδυασμό με τις διαμορφωθείσες στην αγορά τιμές (ορ. σελ. 3 των ταυτάριθμων με την παρούσα πρακτικών του Δικαστηρίου τούτου «ΕΡ : Τι συμφωνήσατε για το τίμημα; ΑΠ: Εκείνος μου είχε πει τότε ότι ανάλογα με την ποιότητα θα είναι και η τιμή και εμείς θα φροντίσουμε να εξασφαλίσουμε όσο το δυνατόν καλύτερη τιμή…» και σελ. 4 των ταυτάριθμων με την παρούσα πρακτικών του Δικαστηρίου τούτου «ΕΡ : Τι τιμή σας είπαν τελικά ; ΑΠ : Δεν είπαν καμία τιμή.»). Όσον αφορά την ποιότητα των πωληθέντων ροδιών, κρίσιμο χαρακτηριστικό για τον προσδιορισμό της τιμής τους, δεν αποδεικνύεται με τον προσήκοντα βαθμό δικανικής πεποίθησης, ενόψει και της άρνησης του ενάγοντος, ότι οι προσκομιζόμενες μετ’ επικλήσεως από τον εναγόμενο φωτογραφίες σκασμένων ροδιών απεικονίζουν ρόδια από τις ροδιές του ενάγοντος, πολλώ δε μάλλον τα επίδικα πωληθέντα ρόδια καθόσον, καίτοι φέρουν ημεροχρονολογίες που ταυτίζονται με τις επίδικες, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας ο εναγόμενος δεν θα περισυνέλεγε ρόδια που είναι ακατάλληλα, ή σκασμένα, ή που δεν ανταποκρίνονται στις συνομολογημένες ιδιότητες, εφόσον μάλιστα είχε εντοπίσει τα ελαττώματά τους όσο αυτά βρίσκονταν ακόμη πάνω στα δένδρα (ορ. τις προσκομιζόμενες μετ’ επικλήσεως φωτογραφίες του εναγόμενου). Συνακόλουθα, δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός του εναγόμενου ότι τα επίδικα ρόδια ήταν τρίτης (Γ) κατηγορίας ή ότι ήταν κατάλληλα και προορισμένα μόνο για χυμό, αντιθέτως αποδεικνύεται από την ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα … …, η οποία κρίνεται πειστική ενόψει ιδιαιτέρως του γεγονότος ότι ασχολείται και ο ίδιος με την καλλιέργεια ροδιών και ότι είχε αγοράσει την ίδια χρονιά ρόδια από τον ενάγοντα, ότι τα ρόδια του ενάγοντος ήταν εξαιρετικής ποιότητας. Εξ’ άλλου, από τα διδάγματα της κοινής πείρας αλλά και από τις συναλλακτικές πρακτικές σε τέτοιες πωλήσεις προκύπτει ότι ο εναγόμενος, αν διαπίστωνε ότι τα πωλούμενα ρόδια δεν έφεραν τις συνομολογημένες ιδιότητες, ήταν ακατάλληλα ή σκασμένα ή Γ’ κατηγορίας, δεν θα προέβαινε την 14η Οκτωβρίου 2017 σε εκ νέου παραλαβή ποσότητας ροδιών, δηλαδή 4 ημέρες μετά την δεύτερη (09.10.2017) αγορά, ή τουλάχιστον θα ασκούσε το δικαίωμα υπαναχώρησης από την ένδικη σύμβαση. Αποδείχθηκε λοιπόν, ότι τα επίδικα πωληθέντα ρόδια ήταν δεύτερης (Β) κατηγορίας τουλάχιστον, την οποία συνομολογεί και ο ενάγων (ορ. την ανωμοτί εξέταση του ενάγοντος στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου σελ. 4). Η αγοραία αξία των ροδιών τύπου WONDERFULL Β’ κατηγορίας κατά την ένδικη χρονιά ανήρχετο με κριτήριο την πραγματοποίηση πωλήσεων σε οργανωμένη αγορά στο ποσό των 0,34 ευρώ ανά κιλό (ορ. την ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα … …, σε συγκριτικό συνδυασμό με τα προσαγόμενα από τον ενάγοντα υπ’ αριθμ. …/15.10.2015, …/16.11.2015, …/04.11.2016, …/08.10.2018 τιμολόγια για τα έτη 2015, 2016, 2018). Επ’ αυτών των δεδομένων, εξεδόθη προς επίρρωσιν της ανωτέρω σύμβασης πώλησης το υπ’ αριθμ. …/10.11.2017 τιμολόγιο επί πιστώσει για ρόδια WONDERFUL, μμ. κιλά, ποσότητας 8.814, τιμή μονάδας 0,34 ευρώ, αξίας 2.996,76 ευρώ πλέον ΦΠΑ 13% ποσού 389,58 ευρώ και συνολικής αξίας 3.386,34 ευρώ. Το σύνολο του ανωτέρω τιμήματος πιστώθηκε ως την 31η Δεκεμβρίου 2017. Περαιτέρω, ο ενάγων – σύμφωνα με δικαστική του ομολογία (αρθ. 352 παρ. 1 ΚΠολΔ) – συνομολογεί στην υπό κρίση αγωγή τις εξής καταβολές εκ μέρους του εναγόμενου: 1) την 11.12.2017 το ποσό των 1.000,00 ευρώ, 2) την 09.07.2018 το ποσό των 500,00 ευρώ, ενώ με δικαστική ομολογία (αρθ. 352 παρ. 1 ΚΠολΔ) που περιέχεται στη νομίμως κατατεθειμένη προσθήκη επί των προτάσεων του συνομολογεί καταβολή μετά την άσκηση της κρινομένης αγωγής την 20.11.2020 ποσού των 465,53 ευρώ (ορ. σελ. 1 της νομίμως κατατεθειμένης προσθήκης επί των προτάσεων του ενάγοντος). Επομένως, το εναπομείναν ανεξόφλητο υπόλοιπο ποσό ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 1.420,81 ευρώ. Ο ισχυρισμός του εναγόμενου περί μιας εντελώς διαφορετικής συμφωνίας περί του τιμήματος πώλησης και της εξόφλησής του, ουδόλως αποδείχθηκε από το σύνολο του εισφερθέντος αποδεικτικού υλικού. Συγκεκριμένα, ο εναγόμενος ισχυρίζεται ότι κατέβαλλε στον ενάγοντα όλο το ποσό που εισέπραξε από την πώληση των επίδικων ροδιών σε τρίτους. Ειδικότερα ότι από την επίδικη ποσότητα ροδιών πωλήθηκαν 4.663 κιλά με τιμή μονάδας 0,13 ευρώ ανά κιλό, ήτοι συνολικού τιμήματος 684,89 ευρώ συμπ. ΦΠΑ 13%, 2.563,00 κιλά με τιμή μονάδας 0,12 ευρώ ανά κιλό, ήτοι συνολικού τιμήματος 347,54 ευρώ συμπ. ΦΠΑ 13%, ενώ 1.500 κιλά ήταν σκασμένα ρόδια και δεν πωλήθηκαν. Συνολικά δηλαδή, ενώ, σύμφωνα με τον ισχυρισμό του, εισέπραξε από την ένδικη ποσότητα ροδιών και έπρεπε να καταβάλλει στον ενάγοντα το ποσό των 1.028,77 ευρώ, παρά ταύτα κατέβαλλε στον ενάγοντα για την ένδικη πώληση το συνολικό ποσό των 1.965,00 ευρώ (ο εναγόμενος δεν αμφισβήτησε τις ανωτέρω αναφερόμενες καταβολές), δηλαδή επιπλέον του τιμήματος πώλησης περί των 900,00 ευρώ – ως μη όφειλε – κατά τους ισχυρισμούς του, γεγονός που δεν συνάδει με τους κανόνες της συναλλακτικής πρακτικής, των διδαγμάτων της κοινής πείρας και της κοινής λογικής. Επιπλέον, στερείται λογικού ερείσματος το γεγονός ότι ενώ ο εναγόμενος είχε εκδώσει το υπ’ αριθμ. …/18.10.2017 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών προς τον ενάγοντα που αφορά σε εργασίες διαλογής και συσκευασίας όλης της ένδικης ποσότητας ροδιών, συνολικής αξίας 1.420,81 ευρώ, προέβη στις ανωτέρω αναφερόμενες καταβολές κατά ημεροχρονολογίες μεταγενέστερες αυτής, χωρίς να επικαλεστεί συμψηφισμό της ανταπαίτησής του. Δέον να σημειωθεί ότι ο εναγόμενος δεν πρόβαλε ούτε κατά την προφορική συζήτηση της κρινομένης αγωγής τη σχετική ένσταση συμψηφισμού. Περεταίρω, δεν αποδείχθηκε ότι για την τυχόν διαλογή και συσκευασία της ένδικης ποσότητας ροδιών υπήρξε σχετική συμφωνία – σύμβαση μίσθωσης έργου ή οιαδήποτε άλλη συμφωνία μεταξύ των διαδίκων, καθώς, όπως αποδεικνύεται και από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα ανταπόδειξης που εξετάσθηκε επιμελεία του εναγόμενου και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου, ο ενάγων ουδέποτε πρότεινε, συμφώνησε, ή αποδέχθηκε την πρόταση του εναγόμενου για διαλογή η συσκευασία των προϊόντων, επέστρεψε δε στον τελευταίο το οικείο παραστατικό, προβαίνοντας και σε ενημέρωση της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. περί της εικονικότητάς του (ορ. τα προσκομιζόμενα μετ’ επικλήσεως από 30.01.2018 Εξώδικη διαμαρτυρία- δήλωση – πρόσκληση του ενάγοντος επιδοθείσα προς τον εναγόμενο την 31.01.2018 σε συνδυασμό με την υπ’ αριθμ. πρωτ. …/13.09.2018 Αίτηση του ενάγοντος προς τη Δ.Ο.Υ. Λαμίας). Κατά συνέπεια, δεν παράγεται υποχρέωση καταβολής του ανωτέρω αντιτίμου για τον ενάγοντα. Συνεπεία όλων των ανωτέρω, ο ισχυρισμός του εναγόμενου περί ολοσχερούς εξόφλησης του τιμήματος της ένδικης πώλησης πρέπει να απορριφθεί ως αναπόδεικτος και ουσία αβάσιμος.
Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει η υπό κρίση αγωγή να γίνει δεκτή εν μέρει ως βάσιμη και από ουσιαστική άποψη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στον ενάγοντα για την ως άνω αιτία, το συνολικό ποσό των 1.420,81 ευρώ με τον νόμιμο τόκο από 01.01.2018 μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως. Τέλος τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος πρέπει να επιβληθούν εις βάρος του εναγομένου, λόγω της ήττας του (άρθρα 191 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ) κατόπιν παραδοχής σχετικού αιτήματος, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΠΤΕΙ ό,τι έκρινε απορριπτέο.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει στον ενάγοντα το χρηματικό ποσό των χιλίων τετρακοσίων είκοσι ευρώ και ογδόντα ενός λεπτών (1.420,81 €), με τον νόμιμο τόκο από την από την 01.01.2018 μέχρι ολοσχερούς εξοφλήσεως.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εναγόμενο στην καταβολή των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των εκατόν πενήντα ευρώ (150,00 €).
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στην Λαμία στις 15.4.2022, σε έκτακτη και δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΞΑΦΟΥΛΗ
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ