Επιβολή προστίμων ανέγερσης και διατήρησης αυθαιρέτων κατασκευών. Νομοθετικό πλαίσιο για αυθαίρετες κατασκευές που ολοκληρώθηκαν μέχρι 31.12.2003 και η ύπαρξή τους διαπιστώθηκε μετά την έναρξη ισχύος της κυα 9732/2004 (5.3.2004) και για αυθαίρετες κατασκευές που ολοκληρώθηκαν μετά την 31.12.2003 και η ύπαρξή τους διαπιστώθηκε μετά την έναρξη ισχύος της κυα 9732/2004. Νομική φύση εκθέσεως αυτοψίας αυθαίρετης κατασκευής. Χρονολογία διοικητικών πράξεων
Πρόεδρος: Ν. Ρόζος, Προεδρεύων Αντιπρόεδρος ΣτΕ
Εισηγητής: Χ. Παπανικολάου, Πάρεδρος ΣτΕ
Δικηγόροι: Α. Παπακωνσταντίνου
Νομοθεσία: άρθρα 22 (§§ 1, 3) ν. 1577/1985 (Α΄ 210) (ΓΟΚ/1985 = άρθρα 329 § 1 και 381 § 1 ΚΒΠΝ – πδ/γμα της 14.7-27.7.1999, Δ΄ 580, όπως αντικ. από άρθρο 19 § 3 ν. 2831/2000, Α΄ 140), 17 (§§ 6-7) ν. 1337/1983 (Α΄ 33, όπως ίσχυαν πριν αντι. από το άρθρο 9 § 2 ν. 3212/2003, Α΄ 308/31.12.2003), 1-4 πδ/τος 267/1998 (Α΄ 195), υα 9732/2004 (Β΄ 468), 16 ν. 2690/1999 (Α΄ 45 – ΚΔΔιαδ)
2. Επειδή, με την υπό κρίση έφεση ζητείται η εξαφάνιση της 1149/2014 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία απορρίφθηκε αίτηση ακυρώσεως της ήδη εκκαλούσας εταιρείας κατά της απόφασης της Επιτροπής Εκδίκασης Ενστάσεων Αυθαιρέτων της Διεύθυνσης Χωροταξίας – Πολεοδομίας Νότιου Τομέα (Τμήμα Πολεοδομίας Μαρκοπούλου Μεσογαίας) της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ανατολικής Αττικής, με την οποία απορρίφθηκε η από 12.8.2010 (αρ. πρωτ. ) ένσταση της εκκαλούσας κατά της από 26.7.2010 έκθεσης αυτοψίας υπαλλήλων του τμήματος ελέγχου κατασκευών της πιο πάνω Διεύθυνσης. Με την τελευταία αυτή έκθεση είχαν χαρακτηριστεί ως αυθαίρετες και κατεδαφιστέες οι αναφερόμενες σε αυτήν κατασκευές στο ξενοδοχειακό συγκρότημα στο χλμ. της Παραλιακής Λεωφόρου Αθηνών – Σουνίου, με φερόμενο ιδιοκτήτη την «Εταιρία Τουριστικής Ανάπτυξης ΑΕ» (ΑΕ ΕΤΑ) και ανάδοχο την εκκαλούσα και είχαν επιβληθεί σε βάρος αυτής πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης, τα οποία υπολογίστηκαν σε 843.826 και 421.913 ευρώ, αντίστοιχα.
6. … Όπως προκύπτει από τη διατύπωση της ανωτέρω διατάξεως της παρ. 3 του άρθρου 22 του ΓΟΚ, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 19 παρ. 3 του ν. 2831/2000, και την αντιπαραβολή της με την προϊσχύουσα ρύθμιση, κατά την έννοια της εν λόγω ήδη ισχύουσας διατάξεως της παρ. 3 του άρθρου 22 του ΓΟΚ/1985 και των ανωτέρω διατάξεων του πδ/τος 267/1998, ερμηνευόμενων σε συνδυασμό με την διάταξη αυτή του ΓΟΚ, για τον χαρακτηρισμό κατασκευής ως αυθαίρετης και κατεδαφιστέας και την επιβολή των κατά νόμο προστίμων με έκθεση αυτοψίας εκδιδομένη κατά τις διατάξεις αυτές αρκεί η διαπίστωση ότι η κατασκευή εκτελέστηκε χωρίς να έχει προηγουμένως εκδοθεί οικοδομική άδεια ή καθ υπέρβαση εκδοθείσας άδειας ή με βάση άδεια που ανακλήθηκε ή ακυρώθηκε με δικαστική απόφαση (ΣτΕ Ολ 3500/2009, 3105/1990), χωρίς να απαιτείται και η διαπίστωση ότι πρόκειται για κατασκευή, με την οποία παραβιάζονται πολεοδομικές διατάξεις. Ειδικότερα, στην περίπτωση κατά την οποία συντρέχει μία από τις ανωτέρω προϋποθέσεις αλλά δεν παραβιάζονται οι ισχύοντες όροι δομήσεως ή περιορισμοί χρήσεως ούτε άλλη ουσιαστική πολεοδομική διάταξη, δεν απαιτείται κατά την ήδη ισχύουσα ρύθμιση, ως τύπος απαιτούμενος για την έκδοση της εκθέσεως αυτοψίας, να ειδοποιείται ο ενδιαφερόμενος να μεριμνήσει για την έκδοση της οικείας οικοδομικής αδείας ή την αναθεώρηση τυχόν υφισταμένης αδείας. Δεν αποκλείεται πάντως, στην περίπτωση αυτή να υποβληθεί, με πρωτοβουλία του ενδιαφερόμενου, αίτηση για την έκδοση ή αναθεώρηση της οικοδομικής αδείας, με σκοπό την νομιμοποίηση της κατασκευής, τόσο πριν την έκδοση εκθέσεως αυτοψίας όσο και μετά την έκδοσή της, εντός του δεκαημέρου που προβλέπεται για την άσκηση ενστάσεως κατά της εκθέσεως αυτοψίας, οπότε η εκτέλεση της εκθέσεως κατά το μέρος που αφορά την κατεδάφιση αναστέλλεται κατά το διάστημα που κατά νόμον απαιτείται για την έκδοση ή αναθεώρηση της αδείας, εφόσον δε εκδοθεί ή αναθεωρηθεί η σχετική άδεια, η έκθεση αυτοψίας δεν δύναται πλέον να εκτελεσθεί κατά το μέρος αυτό. Κατ΄ εξαίρεση, έγγραφη ειδοποίηση του ενδιαφερομένου ως προϋπόθεση εκδόσεως εκθέσεως αυτοψίας απαιτείται μόνο για κατασκευές, για τη νομιμοποίηση των οποίων απαιτείται αναθεώρηση ισχύουσας οικοδομικής άδειας, εφ΄ όσον έχουν τηρηθεί βάσει της άδειας αυτής τα προβλεπόμενα περιγράμματα και συντελεστές δομήσεως και όγκου (ΣτΕ 1594/2014 7μ.). Κατά την έννοια, εξάλλου, των ίδιων διατάξεων, η, κατά τα ανωτέρω, έκθεση αυτοψίας αυθαίρετης κατασκευής συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη πραγματοπαγούς, μάλιστα, χαρακτήρα, η οποία αναφέρεται αποκλειστικώς και μόνον στην αυθαίρετη κατασκευή και όχι στον εκάστοτε ιδιοκτήτη, νομέα, κάτοχο ή κατασκευαστή της (ΣτΕ 4585/2009 7μ.). Η έκθεση αυτή πρέπει να είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, η δε περιεχόμενη σε αυτήν αιτιολογία θεωρείται ότι υιοθετείται και από την Επιτροπή Κρίσεως Αυθαιρέτων στην περίπτωση που η τελευταία απορρίπτει μονολεκτικώς ή χωρίς την επίκληση ειδικότερης αιτιολογίας την κατ΄ αυτής ασκηθείσα ένσταση. Στις περιπτώσεις, εξάλλου, αυτές, δεν απαιτείται η παράθεση ιδιαίτερης αιτιολογίας, εφ΄ όσον, βεβαίως, με την ένσταση δεν προβάλλονται ουσιώδεις ισχυρισμοί, οι οποίοι χρήζουν ειδικής αντιμετωπίσεως (ΣτΕ 3334/2004). Τέλος, όπως έχει κριθεί, η ως άνω ένσταση συνιστά ενδικοφανή προσφυγή και ως εκ τούτου ο ενιστάμενος οφείλει να προβάλλει όλους τους σχετικούς ισχυρισμούς τους ενώπιον της ανωτέρω επιτροπής, δεν δύναται δε να προβάλλει το πρώτον με την αίτηση ακυρώσεως ενώπιον του δικαστηρίου λόγους σχετιζόμενους με πραγματικό και μη προβαλλόμενους κατά το στάδιο της ενδικοφανούς διαδικασίας (ΣτΕ 388/2014, 4055/1996).
7. Επειδή, εξάλλου, στο άρθρο 17 του ν. 1337/1983 που έχει ήδη κωδικοποιηθεί με το άρθρο 382 του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας, ορίζεται ότι: «1. Τα αυθαίρετα κτίσματα ή κατασκευές εν γένει, που ανεγείρονται, μετά την 31.1.1983 εντός η έκτος εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων ή οικισμών που υπάρχουν πριν από το έτος 1923 καθώς και όσα δεν εξαιρούνται σύμφωνα με το άρθρο 15 του νόμου αυτού κατεδαφίζονται υποχρεωτικά. 2. Εκτός από την κατεδάφιση επιβάλλεται: α) πρόστιμο ανέγερσης αυθαιρέτου, (3) πρόστιμο διατήρησης αυθαιρέτου … 6. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και Οικονομίας και Οικονομικών ορίζεται για τα αυθαίρετα που ανεγείρονται μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας διάταξης ο τρόπος και η διαδικασία εκτίμησης της αξίας του αυθαιρέτου με βάση: α) το εμβαδόν, β) τη χρήση, γ) το είδος της κατασκευής και δ) την τιμή ζώνης των ακινήτων της περιοχής ή άλλη βάση, εφόσον στην περιοχή δεν έχει καθοριστεί τιμή ζώνης. Με την ίδια απόφαση ορίζεται το ύψος των προστίμων, ο τρόπος βεβαίωσής τους από την πολεοδομική υπηρεσία » (όπως η παρ. αυτή αντικαταστάθηκε με την παρ. 2 άρθρο 9 του ν. 3212/2003, Α΄ 308) …». Κατ εξουσιοδότηση της διάταξης αυτής, εκδόθηκε η 9732/2004 απόφαση των Υφυπουργών Οικονομίας και Οικονομικών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων «Καθορισμός των προστίμων, ανέγερσης και διατήρησης των αυθαίρετων κατασκευών» (Β΄ 468), η οποία ορίζει στο άρθρο 1 ότι: «1. Οι αυθαίρετες κατασκευές, όπως προσδιορίζονται σύμφωνα με τις παρ. 3 και 4 του άρθρου 22 του ΓΟΚ/1985, κατατάσσονται στις εξής κατηγορίες: α. Πολεοδομικά αυθαίρετο: είναι το κτίριο ή τμήμα αυτού, και κάθε κατασκευή ή εγκατάσταση, που κατασκευάζεται χωρίς οικοδομική άδεια ή κατά παράβαση ή καθ υπέρβαση άδειας και ταυτόχρονα παραβιάζει τους γενικούς και ειδικούς όρους δόμησης της περιοχής. …», στο άρθρο 2 ότι: «1. Ο υπολογισμός της συμβατικής αξίας των αυθαιρέτων κτισμάτων, κατασκευών ή εγκαταστάσεων… γίνεται με βάση την επιφάνεια του αυθαιρέτου επί την τιμή ζώνης που ισχύει σε κάθε περιοχή, σύμφωνα με το αντικειμενικό σύστημα του Υπουργείου Οικονομικών, ως εξής: α. για επιφάνειες κύριας χρήσης ο υπολογισμός της συμβατικής αξίας γίνεται με βάση το σύνολο της επιφάνειας του αυθαιρέτου, στην οποία συμπεριλαμβάνεται η επιφάνεια κλιμακοστασίων, δρόμων και εισόδων, β. για επιφάνειες βοηθητικών χώρων και Κατασκευών, όπως υπογείων, κλειστών χώρων στάθμευσης, ελεύθερων χώρων PILOTIS, ημιϋπαίθριων χώρων ο υπολογισμός της συμβατικής αξίας γίνεται με βάση το ένα τρίτο της επιφάνειας του αυθαιρέτου, γ. για την αυθαίρετη αλλαγή χρήσης χώρων κύριας ή βοηθητικής χρήσης ο υπολογισμός της συμβατικής αξίας γίνεται με βάση το ένα πέμπτο της επιφάνειας του αυθαιρέτου. 2. Σε περίπτωση που δεν έχει καθορισθεί τιμή ζώνης για την περιοχή του αυθαιρέτου, ο υπολογισμός της συμβατικής αξίας γίνεται με βάση την επιφάνεια του αυθαιρέτου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις ως άνω περιπτώσεις α, β, γ της παρ. 1, επί την ελάχιστη τιμή ζώνης που ισχύει στο νομό που βρίσκεται το αυθαίρετο, εκτός αν πρόκειται για αυθαίρετο μεγάλης περιβαλλοντικής επιβάρυνσης σύμφωνα με το άρθρου 3 παρ 1γ, οπότε ο υπολογισμός της συμβατικής αξίας γίνεται με βάση την επιφάνεια του αυθαιρέτου, σύμφωνα με τις ως άνω περιπτώσεις α, β, γ της παρ. 1, επί τη μεγαλύτερη τιμή ζώνης που ισχύει στο νομό που βρίσκεται το αυθαίρετο…» και στο άρθρο 3 ότι «1. Το ύψος του προστίμου ανέγερσης αυθαιρέτου υπολογίζεται με βάση την συμβατική αξία του, όπως προσδιορίζεται κατά περίπτωση στο άρθρο 4, και ανάλογα με το χαρακτηρισμό του κατά κατηγορία αυθαιρέτου, σύμφωνα με το άρθρο 3, ως εξής: α. για το πολεοδομικά αυθαίρετο, ίσο με την συμβατική αξία του αυθαιρέτου, β. για τις μικρές πολεοδομικές παραβάσεις, και τα δομικά ή κτιριολογικά αυθαίρετα, ίσο με το ένα πέμπτο της συμβατικής αξίας του αυθαιρέτου γ ». Τέλος στο άρθρο 5 της ανωτέρω Κ.Υ.Α., το οποίο φέρει τον τίτλο μεταβατικές διατάξεις, ορίζεται ότι: «1 2. Για τα αυθαίρετα που διαπιστώνονται οποτεδήποτε μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας Απόφασης, ο υπολογισμός των προστίμων ανέγερσης και διατήρησης γίνεται σύμφωνα με τις προϊσχύουσες διατάξεις των άρθρων 2 και 3 του π.δ. 267/1998 (ΦΕΚ 195/Α) εφόσον: α. έχουν ανεγερθεί πριν την 31.12.2003, ημερομηνία έναρξης ισχύος του ν. 3212/2003. β. έχουν ανεγερθεί πριν την 31.8.1983 και δεν έχουν δηλωθεί με βάση τις διατάξεις των αν.ν. 410/68, των άρθρων 119 και επόμενα του νδ/γμα 8/73, ν. 720/77, ν. 1337/83, ν. 1849/89 και ν. 1512/85 γ. ». Όπως προκύπτει από τη διατύπωση της ανωτέρω διάταξης της παρ. 2 του άρθρου 5 της κυα 9732/2004, η αυθαίρετη κατασκευή που ολοκληρώθηκε μέχρι 31.12.2003 και η ύπαρξή της διαπιστώθηκε μετά την έναρξη ισχύος της ανωτέρω κυα 9732/2004 (5.3.2004), υπάγεται, όσον αφορά την επιβολή προστίμων ανέγερσης και διατήρησης, στις διατάξεις των άρθρων 2 και 3 του πδ/τος 267/1998. Αντιθέτως, αν η αυθαίρετη κατασκευή ολοκληρώθηκε μετά την 31.12.2003 και η ύπαρξή της διαπιστώθηκε μετά την έναρξη ισχύος της κυα 9732/2004 υπάγεται, όσον αφορά την επιβολή προστίμων ανέγερσης και διατήρησης στις διατάξεις της ως άνω κυα 9732/2004 (ΣτΕ 1675/2015).
8. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από την εκκαλουμένη και τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Η εκκαλούσα ανώνυμη εταιρεία είναι μισθώτρια έκτασης στην περιοχή Λαγονήσι Αττικής, δυνάμει μισθωτηρίων συμβολαίων και συμβάσεων με την εταιρεία «Εταιρία Τουριστικής Ανάπτυξης ΑΕ» (ΑΕ ΕΤΑ), ως διαδόχου του Εθνικού Οργανισμού Τουρισμού (EOT), στην κυριότητα του οποίου φέρεται ότι είχε περιέλθει η έκταση αυτή. Κατά την αυτοψία που διενεργήθηκε, στις 14, 16 και 26 Ιουλίου του 2010 από υπαλλήλους του τμήματος Πολεοδομίας Μαρκοπούλου Μεσογαίας της ως άνω Διευθύνσεως της ΝΑΑΑ στο ξενοδοχειακό συγκρότημα στο χλμ. της Παραλιακής Λεωφόρου Αθηνών – Σουνίου, στην ανωτέρω έκταση περιοχής Λαγονησίου, διαπιστώθηκε η «κατασκευή υπογείων διαδρόμων επικοινωνίας οικίσκων διαμονής -κέντρου θαλασσοθεραπείας- οικίσκων διαμονής και βοηθητικών χώρων με χρήση αποθηκών – ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων άνευ οικοδομικής αδείας Στάδιο εργασιών Αποπερατωμένα». Κατόπιν τούτου, συντάχθηκε η από 26.7.2010 έκθεση αυτοψίας, με την οποία χαρακτηρίστηκαν ως αυθαίρετες και κατεδαφιστέες οι εν λόγω κατασκευές. Με την ίδια έκθεση επιβλήθηκαν πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης, ύψους 843.826 και 421.913 ευρώ αντίστοιχα, κατ΄ εφαρμογή της με κυα 9732/2004. Η εκκαλούσα υπέβαλε την από 12.8.2010 (αρ. πρωτ. ) ένσταση κατά της ως άνω έκθεσης, με την οποία υποστήριξε ότι α) η προσβαλλόμενη απόφαση είναι μη νόμιμη διότι δεν κλήθηκε να εκθέσει τις απόψεις της, β) είναι πλημμελώς αιτιολογημένη, διότι δεν μνημονεύει τις ουσιαστικές πολεοδομικές διατάξεις που φέρονται ότι παραβιάσθηκαν, γ) οι επίμαχες κατασκευές καλύπτονται στο σύνολό τους από την /2003 οικοδομική άδεια, όπως αναθεωρήθηκε με την /2003 όμοια και δ) οι εν λόγω κατασκευές συνδέονται άμεσα με την κατασκευή δικτύων για εξυπηρέτηση του κτιρίου και, συνεπώς, είναι νόμιμες σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 17 του ν. 1577/1985. Αναφορικά με τη νομιμότητα της επιβολής του ένδικου προστίμου υποστήριξε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ακυρωτέα, διότι α) η ανέγερση των επίμαχων κατασκευών ανάγεται στο έτος 2000, όπως συνάγεται από την …/2003 οικοδομική άδεια και, συνεπώς, εφαρμοστέες για τον υπολογισμό των προστίμων διατάξεις ήταν εκείνες του π.δ. 267/1998 και όχι της κυα 9732/2004 και β) έχει εκδοθεί κατ εσφαλμένη εκτίμηση της τιμής ζώνης του ακινήτου και κατά πλάνη περί τα πράγματα ως προς τον τρόπο υπολογισμού του επιβληθέντος προστίμου, εφόσον εφήρμοσε την κυα 9732/2004 χωρίς να προκύπτει ο χρόνος ανέγερσης των κατασκευών. Η Επιτροπή του άρθρου 4 παρ. 4 του π.δ. 267/1998 απέρριψε την ένσταση με την εξής αναφορά: «Ισχύει η υπ΄ αριθμ. /23.3.2011 απόφαση που έχει αναγραφεί στο σώμα της υπ΄ αριθ. /24.8.2010 ενστάσεως της Εταιρείας Τουριστικής Ανάπτυξης. Στην εν λόγω απόφαση ( /23.3.2011) αναφέρεται ότι: «Πρόκειται για αυθαίρετες κατασκευές χωρίς οικοδομική άδεια» (η επικαλούμενη από τους ενιστάμενους οικοδομική άδεια /2003 έχει ανακληθεί με την υπ΄ αριθ. /2003 απόφαση ανάκλησης της Υπηρεσίας)».
9. Επειδή, η εκκαλούσα προέβαλε με την αίτηση ακυρώσεως ότι η προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής είναι μη νόμιμη, διότι δεν φέρει ημερομηνία έκδοσης και αριθμό πρωτοκόλλου παραπέμπει δε μη νομίμως στην /23.3.2011 απόφαση της Επιτροπής, η οποία εκδόθηκε επί ενστάσεως της ΕΤΑ ΑΕ κατά της ίδιας έκθεσης αυτοψίας. Ο λόγος αυτός απορρίφθηκε ως αβάσιμος, με το σκεπτικό ότι η εν λόγω /23.3.2011 απόφαση αφορά και τις δύο ενστάσεις, τόσο αυτήν που υποβλήθηκε από την ΕΤΑ ΑΕ όσο και εκείνην από υποβλήθηκε από την εκκαλούσα. Η εκκαλούσα με την αίτηση ακυρώσεώς της προέβαλε ακόμη ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι πλημμελώς αιτιολογημένη, καθόσον οι επίμαχες κατασκευές καλύπτονται στο σύνολό τους από την /2003 οικοδομική άδεια της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Μαρκοπούλου που εκδόθηκε για «τη νομιμοποίηση βάση του άρθρου 22 του ΓΟΚ από 13.6.2000 19 διώροφων οικίσκων με 23 κολυμβητικές δεξαμενές στη δυτική περιοχή του ξενοδοχείου, (όπως αναθεωρήθηκε με την /2003 όμοια), αφού η /2003 ανακλητική απόφαση αυτής ανακλήθηκε με την /8.9.2011 απόφαση του Προϊσταμένου της Πολεοδομίας Μαρκοπούλου την οποία επικαλείται με το υπόμνημα της, με συνέπεια την αναβίωση της /2003 οικοδομικής άδειας. Ο ως άνω λόγος απορρίφθηκε ως αβάσιμος, με το σκεπτικό ότι ναι μεν η /2003 άδεια αναβίωσε μετά την /8.9.2011 απόφαση του Προϊσταμένου της Πολεοδομίας Μαρκοπούλου, η νομιμοποίηση, όμως, που εχώρησε με αυτήν αφορά προηγούμενες και όχι τις επίμαχες οικοδομικές εργασίες, όπως αυτές αποτυπώνονται στο σκαρίφημα της από 26.7.2010 έκθεσης αυτοψίας, που αποτελούν το νόμιμο έρεισμα της προσβαλλόμενης απόφασης, δεδομένου μάλιστα ότι οι επίμαχες κατασκευές δεν διαπιστώθηκαν κατά την αυτοψία που διενεργήθηκε στις 30.6.2003 και 1.7.2003 από υπαλλήλους του Πολεοδομικού Γραφείου Μαρκοπούλου, όπως προκύπτει από τις σχετικές εκθέσεις αυτοψίας, ούτε, άλλωστε, προκύπτει από τα προσκομιζόμενα ενώπιον της Επιτροπής αποδεικτικά στοιχεία ότι οι εν λόγω κατασκευές καλύπτονται από την ως άνω οικοδομική άδεια και συνεπώς δεν κλονίζεται η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης. Εξ άλλου, σύμφωνα με την εκκαλουμένη, ο λόγος ότι οι εν λόγω κατασκευές συνδέονται άμεσα με την κατασκευή δικτύων για εξυπηρέτηση του κτιρίου και συνεπώς είναι νόμιμες κατ΄ άρθρο 17 παρ. 5 του ν. 1577/1985, είναι απορριπτέος ως νόμω αβάσιμος, αφού οι επίμαχες κατασκευές δεν εμπίπτουν στο είδος εκείνο των οποίων η κατασκευή επιτρέπεται κάτω από την οριστική στάθμη του εδάφους. Σχετικά με τη νομιμότητα επιβολής του καταλογισθέντος προστίμου, προβλήθηκε ότι, ακόμη και αν θεωρηθεί ότι οι επίμαχες κατασκευές είναι αυθαίρετες, η ανέγερση των εν λόγω κατασκευών ανάγεται στο έτος 2000, όπως συνάγεται από την /2003 οικοδομική άδεια και, συνεπώς, εφαρμοστέες για τον υπολογισμό των προστίμων διατάξεις ήταν εκείνες του π.δ. 267/1998 και όχι της κυα 9732/2004. Προς τούτο η εκκαλούσα επικαλέσθηκε προσκόμισε την /22.4.2003 απόφαση του Πολεοδομικού Γραφείου Μαρκοπούλου της ΝΑ Αν. Αττικής, με την οποία διατάχθηκε η διακοπή των εργασιών που διενεργούνταν στο βόρειο τμήμα του ξενοδοχείου βάσει της /4.2.2003 οικοδομικής άδειας, υποστηρίζοντας ότι αφορά ολόκληρη την μισθωθείσα έκταση, αφού η ιδιοκτησία είναι ενιαία, δηλαδή και την επίμαχη καθώς και την ένορκη βεβαίωση ενώπιον της συμβ/φου του Αρχιτέκτονα Μηχανικού Ο λόγος αυτός απορρίφθηκε με το σκεπτικό ότι, ανεξαρτήτως του ότι η ως άνω πράξη διακοπής αναφέρεται σε άλλες από τις επίμαχες οικοδομικές εργασίες, η επίκληση το πρώτον ενώπιον του δικαστηρίου των ως άνω στοιχείων σχετικά με το χρόνο ανεγέρσεως των εν λόγω κατασκευών είναι απαράδεκτη. Η εκκαλούσα προέβαλε, περαιτέρω, ότι η από 26.7.2010 έκθεση αυτοψίας είναι ακυρωτέα, καθώς έχει εκδοθεί βάσει ανεπαρκούς αιτιολογίας και κατ εσφαλμένη εκτίμηση της τιμής ζώνης του ακινήτου αλλά και κατά πλάνη περί τα πράγματα ως προς τον τρόπο υπολογισμού του επιβληθέντος προστίμου. Περαιτέρω, με υπόμνημα προέβαλε ότι για τον καθορισμό της συμβατικής αξίας των επίμαχων αυθαιρέτων ορίστηκε ως βάση υπολογισμού τιμή ζώνης 850/τ.μ., χωρίς να προκύπτει αν η τιμή αυτή έχει καθορισθεί κατά το αντικειμενικό σύστημα για τη συγκεκριμένη εκτός σχεδίου περιοχή ή, σε αντίθετη περίπτωση, ότι είναι η ελάχιστη προβλεπόμενη για το νομό Αττικής, σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρο 2 παρ. 2 της κυα 9732/2004. Οι λόγοι αυτοί απορρίφθηκαν προεχόντως ως αορίστως προβαλλόμενοι ενώ κρίθηκε ότι απαραδέκτως επιχειρήθηκε η εξειδίκευση αυτών με υπόμνημα.
[Απορρίπτει την έφεση.]