Η τοποθέτηση κεραιών κινητής τηλεφωνίας στο μισθωμένο χώρο δώματος πολυκατοικίας, παραβιάζει τον κανονισμό της πολυκατοικίας που θέτει περιορισμούς και απαγορεύσεις φέρουσες το χαρακτήρα δουλείας που αντιτάσσονται και κατά τρίτων μισθωτών. Αναγνωρίζει τους ενάγοντες δικαιούχους πραγματικής δουλείας με περιεχόμενο την απαγόρευση της χρήσης του δουλεύοντος ως επαγγελματικού χώρου και την απαγόρευση χρήσης που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια των ενοίκων της πολυκατοικίας. Υποχρεώνει τις εναγόμενες εταιρίες κινητής τηλεφωνίας να άρουν την προσβολή, διατάσσει διακοπή λειτουργίας των σταθμών βάσης και καθαίρεση κεραίας κινητής τηλεφωνίας. Η προσβολή του δικαιώματος δουλείας συνιστά αδικοπραξία επιδίκαση ηθικής βλάβης στους ενάγοντες.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ
664/2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ: 14ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Βασιλική Ανδρουλάκη, Εφέτη, που όρισε το Τριμελές Συμβούλιο Διοικήσεως του Εφετείου Αθηνών και από τη Γραμματέα Ιωάννα Ξανθάκη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 22 Νοεμβρίου 2018 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Α) ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «WIND ΕΑΛΑΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δικ. από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της, Κωνσταντίνο Σαμψών.
ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΑΗΤΩΝ: 1) έως και 9) Ιδρύματος με την επωνυμία « », που εδρεύει στη Σάμο, 10) έως και 12) , κατοίκων Χαλανδρίου Αττικής, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δικ. από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους, Κωνσταντίνο Καπελλάκη.
Β) ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ- ΑΣΚΟΥΣΑΣ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΣ ΑΟΓΟΥΣ ΕΦΕΣΗΣ: Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «COSMOTE- ΚΙΝΗΤΕΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Α.Ε.», που εδρεύει στο Μαρούσι Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δικ. από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της, Ιωάννη Σερέτη.
ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ ΚΑΘΩΝ Η ΑΣΚΗΣΗ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΕΦΕΣΗΣ: 1) έως και 9) Ιδρύματος με την επωνυμία « », που εδρεύει στη Σάμο, 10) έως και 12) , κατοίκων Χαλανδρίου Αττικής, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δικ. από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους, Κωνσταντίνο Καπελλάκη.
Οι ενάγοντες, ., Ίδρυμα με την επωνυμία , με την από 7 Σεπτεμβρίου 2016 αγωγή τους, προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, που έχει κατατεθεί με αριθμό , ζήτησαν να γίνουν δεκτά τα όσα αναφέρονται σ αυτήν.
Το Δικαστήριο εκείνο εξέδωσε την υπ αριθ. 7098/2017 οριστική του απόφαση, με την οποία δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν οι εκκαλούντες, με τις από 4 Οκτωβρίου 2017 δύο (2) εφέσεις τους και τους από 11 Οκτωβρίου 2018 πρόσθετους λόγους προς το Δικαστήριο τούτο, που έχουν κατατεθεί με αριθμούς ./2017 και ./2018 αντίστοιχα.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων κατέθεσαν εμπρόθεσμα τις προτάσεις τους και παραστάθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δικ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι υπό κρίση εφέσεις α) με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ./4- 10-2017 και β) ./4-10-2017 κατά της 7098/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, κατ αντιμωλίαν των διαδίκων έχουν ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα εντός της νόμιμης τριακονθήμερης προθεσμίας από την επίδοση της εκκαλουμένης, Επομένως, πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν κατά την ίδια διαδικασία ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους (άρθρα 495 παρ. 3 εδ. Α περ. β, 511, 513 παρ, 1 β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ.1, 522, 533 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ ) συνεκδικαζόμενες λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας (άρθρα 246, 524 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ). Επίσης, με τις ως άνω εφέσεις πρέπει να συνεκδικαστούν και οι πρόσθετοι λόγοι, που άσκησε παραδεκτά και εμπρόθεσμα η εκκαλούσα της υπό στοιχείο β έφεσης με ιδιαίτερο δικόγραφο, το οποίο κατέθεσε στην γραμματεία του παρόντος δικαστηρίου στις 15-10-2018 και επέδωσε στον αντίκλητο πληρεξούσιο δικηγόρο των εφεσιβλήτων στις 17-10-2018 (άρθρα 143 παρ. 1, 520 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ, σχετική η με αριθμό 8120/17-10-2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών, ..).
Οι ενάγοντες και ήδη εφεσίβλητοι εξέθεσαν στην από 27-9-2016 αγωγή τους και ως προς την ιστορική βάση και αιτήματα αυτής, που σχετίζονται με τα εκκληθέντα κεφάλαια της εκκαλουμένης, ότι είναι κύριοι οριζόντιων ιδιοκτησιών μετά των αναλογούντων σε αυτές ποσοστά επί των κοινόχρηστων χώρων πολυόροφης οικοδομής, που βρίσκεται στο Χαλάνδρι Αττικής και δικαιούχοι πραγματικής δουλείας, η οποία συστάθηκε νομότυπα με συμβολαιογραφική πράξη σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας, νόμιμα μεταγεγραμμένης και ότι οι εναγόμενες εταιρίες παροχής υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας, μισθώτριες τμημάτων της αναφερόμενης οριζόντιας ιδιοκτησίας σε βάρος της οποίας συνεστήθη η δουλεία αυτή, προσβάλλουν με διατάραξη το δικαίωμα τους. Ζήτησαν δε περιορίζοντας παραδεκτά, εν μέρει, το αίτημα της αγωγής τους να αναγνωρισθεί το δικαίωμα της πραγματικής δουλείας αυτών (των εναγόντων), να αρθεί η προσβολή αυτού και σε περίπτωση μη εκπλήρωσης της σχετικής υποχρέωσης εκ μέρους των εναγομένων να επιχειρηθεί από τους ενάγοντες η άρση της προσβολής με δαπάνες αυτών (των εναγόμενων). Ζήτησαν, επίσης, ενόψει του ότι η προσβολή του δικαιώματος της δουλείας τους έγινε παρανόμως και υπαιτίως εκ μέρους των εναγομένων , συνιστά δε αυτή (η προσβολή) αδικοπραξία, να υποχρεωθούν οι εναγόμενες να καταβάλουν, εις ολόκληρον έκαστη με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής , το ποσό των 22.000 ευρώ στο ένατο των εναγόντων (νομικό πρόσωπο), το ποσό των 10.000 ευρώ σε έκαστο από τους πρώτη, δεύτερη, τρίτο, πέμπτο, έκτη, έβδομο, όγδοο και δέκατη των εναγόντων και να αναγνωρισθεί ότι οφείλουν να καταβάλουν σε έκαστο από τους τέταρτο, ενδέκατο και δωδέκατο των εναγόντων ως προς τους οποίους το αγωγικό καταψηφιστικό αίτημα περιορίστηκε σε έντοκο αναγνωριστικό το ποσό των 10.000 ευρώ, άλλως να υποχρεωθούν διαιρετά κατά το ένα δεύτερο (1/2) καθεμία στην καταβολή και αναγνώριση των ως άνω ποσών ως χρηματική ικανοποίηση προς αποκατάσταση της ηθικής τους βλάβης (των εναγόντων) συνεπεία της αδικοπραξίας. Επί της αγωγής (και των ιστορικών βάσεων και αιτημάτων που προεκτέθηκαν) εκδόθηκε η με αριθμό 7098/2017 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία ως προς το ένατο των εναγόντων απέρριψε αυτήν (την αγωγή) ως αόριστη καθ ο μέρος ζητείτο η καταβολή χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης συνεπεία της αδικοπραξίας, κατά τα λοιπά δε έκρινε αυτή παραδεκτή και νόμιμη δέχτηκε ως ουσιαστικά βάσιμη την αγωγή ομολογήσεως δουλείας, αναγνώρισε το δικαίωμα δουλείας υπέρ των οριζόντιων ιδιοκτησιών κυριότητας των εναγόντων, υποχρέωσε τις εναγόμενες να άρουν τις διαταρακτικές εγκαταστάσεις και να καθαιρέσει η πρώτη εναγόμενη την κεραία κινητής τηλεφωνίας; άλλως να εκτελέσουν την καθαίρεση οι εναγόντες με δαπάνες της σε περίπτωση μη συμμόρφωσής της και τέλος δέχτηκε εν μέρει ως ουσιαστικά βάσιμη την αγωγή καταβολής χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης κατά το ποσό των 1000 ευρώ για έκαστο ενάγοντα νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής. Κατά της απόφασης αυτής και ως προς τις ως άνω διατάξεις με τις οποίες έγινε δεκτή η αγωγή; παραπονούνται οι εκκαλούντες με τις κρινόμενες εφέσεις τους και τους πρόσθετους λόγους αποδίδοντας σφάλματα, που, όπως εκτιμώνται προσηκόντως, ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή κανόνων του δικονομικού και ουσιαστικού δικαίου, πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και τέλος προβάλλει η δεύτερη εκκαλούσα, ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εσφαλμένως δεν δέχτηκε την πλασματική ερημοδικία των εναγόντων, οι οποίοι ουδόλως κατέβαλαν δικαστικό ένσημο για την αγωγή ομολογήσεως της δουλείας, την οποία άσκησαν. Ζητούν δε την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, ώστε να απορριφθεί η αγωγή στο σύνολό της. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1, 3, 4 και 13 του ν. 3741/1929 περί της ιδιοκτησίας κατ ορόφους, που διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 54 του Εισ.ΝΑΚ και 1002 και 1117 ΑΚ συνάγεται, ότι οι συνιδιοκτήτες κοινής οικοδομής που έχει υπαχθεί στο καθεστώς αυτού του νόμου, μπορούν, με σύμβαση που καταρτίζεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο και μεταγράφεται, να ρυθμίσουν ελεύθερα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, όχι μόνο ως προς τα αναγκαίως αδιαίρετα, πράγματα, αλλά και ως προς τις διηρημένες (οριζόντιες) ιδιοκτησίες κατά παρέκκλιση από τις ενδοτικού δικαίου διατάξεις του ν. 3741/1929 και του ΑΚ. Οι δε περιορισμοί της κυριότητας που απορρέουν απ αυτή τη σύμβαση φέρουν, κατά ρητή επιταγή του άρθρ. 13 παρ. 3 του εν λόγω νόμου (3741/1929), το χαρακτήρα δουλείας, δεσμεύουν και τους διαδόχους (καθολικούς ή ειδικούς) εκείνων που έχουν από την αρχή συμβληθεί για την κατάρτιση του κανονισμού ή προσχώρησαν εκ των υστέρων σ αυτόν και επίσης αντιτάσσονται κατά τρίτων (ΑΠ 1681/2008, ΕΔικΠολ 2012, 205, ΑΠ 306/2004, ΕλΔνη 45, 425, Κ. Παπαδόπουλος, Αγωγές Εμπράγματου Δικαίου, εκδ.1989, σελ. 389). Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 1132 ΑΚ, αυτός που έχει δικαίωμα πραγματικής δουλείας και όταν υπάρχουν περισσότεροι δικαιούχοι, ο καθένας από αυτούς έχει δικαίωμα σε περίπτωση προσβολής να απαιτήσει από τον προσβολέα την αναγνώριση της δουλείας και την άρση της προσβολής καθώς και την παράλειψή της στο μέλλον. Παθητικά νομιμοποιούμενος για την ενάσκηση κατ αυτού της αγωγής ομολογήσεως δουλείας είναι, μεταξύ άλλων, ο κύριος του δουλεύοντος ακινήτου ή οποιοδήποτε τρίτος, εφόσον προσβάλλει την οιονεί νομή δουλείας του δικαιούχου. Η ως άνω αγωγή υπόκειται στην καταβολή τέλους δικαστικού ενσήμου σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 1 ν. ΓΠΟΗ/1912, οπ. αντ, με την Παράγραφο ΙΓ περ, 6 ν. 4093/2012 και το άρθρο 40 παρ. 16 ν. 4111/2013, ανάλογα με την αξία του αντικειμένου της διαφοράς κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής. Από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 237 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ, οπ. αντ. από το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 2 ν. 4335/2015 (Φ. A 87/23-7-2015) και ισχύει στην ένδικη υπόθεση, 175 του Κ.Πολ.Δ. και 272 παρ. 1 του ίδιου κώδικα συνάγεται, ότι αν ο ενάγων δεν προκαταβάλει το δικαστικό ένσημο το αργότερο μέχρι τη συζήτηση της υπόθεσης ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου λογίζεται, ότι δικάζεται ερήμην, οπότε το δικαστήριο απορρίπτει κατ ουσίαν την αγωγή (ΑΠ 181/2013 τρ. ν. πληρ. ΔΣΑ). Με τον πρώτο πρόσθετο λόγο της υπό στοιχείο β έφεσης διατυπώνεται παράπονο, ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εσφαλμένως θεώρησε προσήκουσα την συμμετοχή των εναγόντων στη δίκη και ερεύνησε κατ ουσίαν την αγωγή χωρίς αυτοί να έχουν καταβάλει το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου για την καταψηφιστικού χαρακτήρα αγωγή ομολογήσεως της δουλείας, την οποία άσκησαν, ενώ θα έπρεπε να θεωρήσει αυτούς κατά πλάσμα δικαίου ως απόντες και να απορρίψει την σχετική αγωγή ως κατ ουσίαν αβάσιμη. Ο πρόσθετος λόγος προβάλλεται παραδεκτά, με την επισημείωση, ότι οι επικαλούμενες εκ μέρους της εκκαλούσας πλημμέλειες διερευνώνται και αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο. Από την επισκόπηση του προσκομιζόμενου μετ επικλήσεως υπ αριθμόν ηλεκτρονικού παραβόλου, εξοφληθέντος ποσού 222,40 ευρώ, προκύπτει, ότι οι ενάγοντες κατέβαλαν εκ των υστέρων, δηλαδή μετά την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης και πριν τη συζήτηση της παρούσας έφεσης, το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις, Συνεπώς, εκπληρώθηκε η νομική επιταγή, που επιβάλλει τη θέσπιση του ανταποδοτικού τέλους του δικαστικού ενσήμου, προκειμένου να ενισχυθεί η δυνατότητα της Πολιτείας για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών και δαπανών του συστήματος της απονομής της δικαιοσύνης. Μετά ταύτα, κατά την άποψη του παρόντος δικαστηρίου, η απόρριψη της αγωγής κατ ουσίαν λόγω της παράλειψης, που σημειώθηκε στον πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας, η οποία καλύφθηκε εκ των υστέρων, θα αποτελούσε παραβίαση του δικαιώματος των εναγόντων για την παροχή έννομης προστασίας, που κατοχυρώνεται από το άρθρο 20 παρ. 1 Συντάγματος, αφού αν απορριφθεί η αγωγή τους οι ενάγοντες δεν διαθέτουν άλλο ένδικο βοήθημα για την άρση των αποτελεσμάτων της πλασματικής ερημοδικίας και την επί της ουσίας επίλυση της διαφοράς τους. Επίσης, θα παραβιασθεί και το άρθρο 6 της ΕΣΔΑ υπό την έννοια του αποκλεισμού της πρόσβασης των εναγόντων στο δικαστήριο λόγω της θέσης υπέρμετρα επαχθών δικονομικών κωλυμάτων, σε περίπτωση που υιοθετηθεί στενή ερμηνεία του άρθρου 237 παρ, 1 Κ.Πολ.Δ, ώστε να μην επιτρέπεται μεταγενέστερη θεραπεία της παράλειψης. Η λύση αυτή, την οποία ακολουθεί το παρόν δικαστήριο είναι σύμφωνη και με τη ρύθμιση του άρθρου 528 Κ.Πολ.Δ, δια του οποίου παρέχεται δυνατότητα ουσιαστικής ακρόασης στον ερημοδικασθέντα πρωτοδίκως διάδικο, ο οποίος καταβάλλοντας μεταγενέστερα το τέλος δικαστικού ενσήμου επανορθώνει με την έφεσή του τις δυσμενείς συνέπειες από την απουσία του στον πρώτο βαθμό, Ενόψει των όσων έγιναν δεκτά ο υπό κρίση πρώτος πρόσθετος λόγος της υπό στοιχείο β έφεσης καθίσταται άνευ αντικειμένου. Περαιτέρω, αναφέρθηκε στην ως άνω μείζονα σκέψη, ότι οι φέροντες χαρακτήρα δουλείας περιορισμοί της κυριότητας των συνιδιοκτητών των οριζόντιων ιδιοκτησιών δεσμεύουν, όχι μόνο τους καθολικούς και ειδικούς διαδόχους αυτών, αλλά αντιτάσσονται και κατά τρίτων. Στην αγωγή τίθεται το γεγονός, ότι οι εναγόμενες εταιρίες παροχής υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας και μισθώτριες τμημάτων της υπό στοιχεία Ε-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας του πέμπτου πάνω από την πυλωτή ορόφου με την ανήκουσα σε αυτήν αποκλειστική χρήση ακάλυπτου τμήματος του δώματος έχουν εγκαταστήσει και λειτουργούν σταθμούς βάσης κινητής τηλεφωνίας και κεραίες εκπομπής ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων διαταράσσοντας, υπό τις αναλυτικά (στην αγωγή) αναφερόμενες περιστάσεις το δικαίωμα πραγματικής δουλείας υπέρ των λοιπών οριζόντιων ιδιοκτησιών της ίδιας οικοδομής κυριότητας των εναγόντων, Ως εκ τούτου οι παραπάνω εναγόμενες νομιμοποιούνται παθητικώς για την ενάσκηση κατ αυτών της ένδικης αγωγής ομολογήσεως δουλείας από τους ενάγοντες κυρίους των οριζόντιων ιδιοκτησιών υπέρ των οποίων η δουλεία (και άρα νομιμοποιούμενους ενεργητικώς), όσα δε αντίθετα επικαλείται η εκκαλούσα της υπό στοιχείο β έφεσης με το δεύτερο λόγο είναι απορριπτέα ως αβάσιμα. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1132 παρ. 1 εδ. τελευτ. και 914 ΑΚ συνάγεται ότι η παράνομη και υπαίτια προσβολή του δικαιώματος δουλείας συνιστά αδικοπραξία, που γεννά αξίωση αποζημίωσης υπέρ του δικαιούχου, ο οποίος υπέστη ζημία (ΑΠ 462/2017, ΝΟΜΟΣ και 914/2005, ΕλΔνη 2005, 1468). Εν προκειμένω, στη σωρευόμενη στο ίδιο δικόγραφο αγωγή περί αδικοπραξίας διαλαμβάνονται, όπως επιβάλλεται από τη διάταξη του άρθρου 216 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ με σαφήνεια τα πραγματικά περιστατικά, που τη θεμελιώνουν στις διατάξεις του νόμου και δικαιολογούν την άσκησή της από τους ενάγοντες κατά των εναγομένων. Ειδικότερα, οι ενάγοντες επικαλούνται ότι είναι δικαιούχοι δικαιώματος πραγματικής δουλείας, που συστάθηκε νόμιμα με συμβολαιογραφικό έγγραφο και μεταγραφή, σε βάρος του ακινήτου, που έχει μισθωθεί από τις εναγόμενες με σαφή και αναλυτική εξειδίκευση του περιεχομένου αυτής (της δουλείας), ότι οι εναγόμενες προσέβαλαν με διατάραξη το δικαίωμα των εναγόντων εγκαθιστώντας και λειτουργώντας κατά παράβαση των όρων του κανονισμού της πολυκατοικίας σταθμούς βάσης και κεραίες κινητής τηλεφωνίας και ότι η προσβολή αποτελεί παράνομη και υπαίτια πράξη και άρα αδικοπραξία, αφού οι εναγόμενες γνώριζαν τις απαγορευτικές ως προς τη χρήση αυτή διατάξεις του κανονισμού, η οποία (παράνομη και υπαίτια πράξη) συνδέεται αιτιωδώς με την πρόκληση στους ενάγοντες ηθικής βλάβης λόγω συναισθημάτων στενοχώριας, ανησυχίας και φόβου, ενόψει του κινδύνου ηλεκτροπληξίας και πυρκαγιάς από τις πλημμελείς από τεχνική άποψη και μη πληρούσες τους όρους ασφάλειας ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, που εξυπηρετούν τους σταθμούς βάσης της κινητής τηλεφωνίας και τις κεραίες των εναγομένων, των βλαβερών για την υγεία τους εκπομπών ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, της διατάραξης των σχέσεων καλής γειτονίας καθώς και ενόψει της μη δυνατότητας επικερδούς αξιοποίησης των διαμερισμάτων ιδιοκτησίας τους, που βρίσκονται στην ίδια οικοδομή. Μετά ταύτα θα πρέπει ν αποκριθεί ως αβάσιμο το πρώτο σκέλος του τέταρτου λόγου της υπό στοιχείο β έφεσης, δια του οποίου η εκκαλούσα επικαλείται τα αντίθετα, καθόσον το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που θεώρησε ορισμένη την εκ της αδικοπραξίας βάση της αγωγής δεν έσφαλε. Όπως προκύπτει από το άρθρο 945 ΚΠολΔ, όταν ζητείται να επιχειρηθεί υλική πράξη, που μπορεί να γίνει όχι μόνο από τον οφειλέτη αλλά και από τρίτο, δεν απαγγέλλεται από το δικαστήριο προσωπική κράτηση και χρηματική ποινή, αλλά καταδικάζεται ο οφειλέτης να προβεί στην πράξη και αν αυτός, παρόλο που είναι υπόχρεος, δε συμμορφώνεται με το περιεχόμενο της απόφασης, παρέχεται απ ευθείας από το νόμο (άρθρο 945 § 1, 2 ΚΠολΔ) δικαίωμα στο δανειστή να προβεί στην πράξη με δαπάνη του οφειλέτη. Έτσι, η απόφαση που διατάσσει την ενέργεια ορισμένων υλικών πράξεων σε χωριστή ιδιοκτησία (π.χ. κατεδάφιση κτίσματος, αφαίρεση κατασκευής κλπ) εκτελείται σύμφωνα με το άρθρο 945 ΚΠολΔ. (ΕφΑΘ. 8394/2005, τνπ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 7978/2001 ΕΔΠ 2003, 276, ΕφΠειρ 927/2001 ΕΔΠ 2002, Ιω. Κατρά Πανδέκτης Μισθώσεων και οροφοκτησίας Στ Εκδοση, παρ. 248, σελ. 756, 340). Κατά συνέπεια το παρεπόμενο αίτημα της υπό κρίση αγωγής, δια του οποίου ζητείται να επιχειρηθεί υλική πράξη, που μπορεί να γίνει όχι μόνο από τον οφειλέτη, αλλά και από τρίτο πρόσωπο, δηλαδή (ζητείται) η απομάκρυνση των κεραιών κινητής τηλεφωνίας, καθώς και η καταδίκη των οφειλετών εναγομένων να προκαταβάλουν το ποσό της απαιτούμενης δαπάνης, ώστε οι δανειστές- ενάγοντες να επιχειρήσουν την απομάκρυνση με δικά τους μέσα σε περίπτωση μη συμμόρφωσής τους (των οφειλετών-εναγομένων) είναι νόμιμο σύμφωνα με τα προεκτεθέντα. Η εκκαλουμένη, η οποία έκρινε ομοίως δεν έσφαλε και ορθά το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε, όσα δε αντίθετα επικαλείται η εκκαλούσα της υπό στοιχείο β έφεσης με τον έκτο λόγο έφεσης είναι απορριπτέα ως αβάσιμα. Ακολούθως, η επαγγελματική μίσθωση από πρόσωπο που δεν δικαιούται σε εκμίσθωση ρυθμίζεται ειδικότερα από το π.δ. 34/1995/ από το οποίο διέπονταί/ εν γένεί/ οι σχέσεις μισθωτή και εκμισθωτή. Σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 1 του ως άνω π.δ/τος η σύναψη επαγγελματικής μίσθωσης από πρόσωπο, που δεν δικαιούται δεσμεύει κατ εξαίρεση τον τρίτο κύριο ή άλλο δικαιούχο, εφόσον ο μισθωτής είναι καλόπιστος και ο τρίτος κύριος ή άλλος δικαιούχος δεν διαμαρτυρήθηκαν εγγράφως στο μισθωτή μέσα σε τρίμηνη προθεσμία από τότε που έλαβαν γνώση της μίσθωσης (ΑΠ 956/2015, τνπ ΝΟΜΟΣ). Με τον τρίτο λόγο της υπό στοιχείο β έφεσης επαναφέρεται παραδεκτά (άρθρο 520 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ) η προταθείσα ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου ένσταση της εναγόμενης μισθώτριας εταιρίας με την επωνυμία «COSMOTE ΚΙΝΗΤΕΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΑΕ», η οποία επιχειρείται να θεμελιωθεί στο άρθρο 1132 παρ. 2 ΑΚ, ενόψει του ότι κατά τα εκτιθέμενα, όπως εκτιμώνται προσηκόντως, η ίδια ως μισθώτρια αγνοούσε καλόπιστα κατά τη σύναψη της μίσθωσης του τμήματος της υπό στοιχεία Ε-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας τον περιορισμό της πραγματικής δουλείας υπέρ των οριζόντιων ιδιοκτησιών των λοιπών συνιδιοκτητών, οπότε, όπως επικαλείται, συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 14 παρ. 1 του π.δ/τος 34/1995, που καθιστούν το μισθωτικό της δικαίωμα υπέρτερο (άρθρο 1132 παρ. 2 ΑΚ) και δεσμευτικό για τους λοιπούς συνδουλειούχους και ήδη ενάγοντες. Τα ως άνω πραγματικά περιστατικά, που διαλαμβάνονται στην ιστορική βάση της ένστασης και αληθή υποτιθέμενα δεν πληρούν το πραγματικό του κανόνα της παραγράφου 2 του άρθρου 1132 ΑΚ, διότι το άρθρο 14 παρ. 1 του π.δ/τος 34/1995, όπως αναφέρθηκε, διέπει τις σχέσεις μεταξύ εκμισθωτή και μισθωτή και ως εκ τούτου μόνο το γεγονός της καλής πίστης της ενιστάμενης ως προς την ύπαρξη του εν λόγω περιορισμού της κυριότητας δεν καθιστά το ενοχικό δικαίωμα της υπέρτερο των δικαιωμάτων της πραγματικής δουλείας των εναγόντων στο δουλεύον ακίνητο. Τούτο θα συνέβαινε αν οι ενάγοντες ως κύριοι των δεσποζόντων ακινήτων επέτρεπαν την απαγορευμένη χρήση και παρείχαν κατόπιν νέας συμφωνίας με ενοχικό περιεχόμενο την άδεια στη μισθώτρια να προβεί σε αυτή, δηλαδή να εγκαταστήσει σταθμό βάσης και κεραία της κινητής τηλεφωνίας στο μίσθιο ακίνητο. Ενόψει των ανωτέρω, η ένσταση είναι απορριπτέα ως μη νόμιμη, όπως ορθά έκρινε και η εκκαλουμένη, έστω με συνοπτικότερη αιτιολογία, η οποία συμπληρώνεται με την διαλαμβανόμενη στην παρούσα απόφαση και άρα πρέπει ν απορριφθεί ως αβάσιμος ο ως άνω λόγος της υπό στοιχείο β έφεσης. Όπως προκύπτει από τα άρθρα 68 και 106 Κ.Πολ.Δ εκτός από τις θεσπιζόμενες από το νόμο ειδικές αποκλίσεις τα πολιτικά δικαστήρια δεν παρέχουν έννομη προστασία αυτεπαγγέλτως, αλλά μόνο ύστερα από την υποβολή εκ μέρους των διαδίκων σχετικής αίτησης. Η προστασία αυτή περιορίζεται στα όρια που καθορίζει η εκάστοτε υποβαλλόμενη αίτηση, χωρίς ο δικαστής να μπορεί να τα υπερβεί. Έτσι δεν μπορεί να επιδικάσει κάτι που δεν έχει ζητηθεί ή άλλο από εκείνο που έχει ζητηθεί ή πέρα από εκείνο που ζήτησαν οι διάδικοι, γιατί αλλιώς θεμελιώνεται λόγος αναίρεσης (άρθρο 559 αρ. 9 Κ.Πολ.Δ). Τέλος, λόγοι έφεσης (άρθρο 520 Κ.Πολ.Δ) μπορεί να είναι και παράπονα κατά της εκκαλούμενης απόφασης αναφερόμενα σε νομικά ή πραγματικά σφάλματα του δικαστή, όπως είναι οι παραβάσεις δικονομικών ορισμών που μπορούν να θεμελιώσουν λόγο αναίρεσης (ΑΠ 692/2012, τνπ ΔΣΑ, ΑΠ 1440/2005, ΕλΔνη 2006, 155, ΕφΠειρ. 977/1986, τνπ ΝΟΜΟΣ). Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που στην εκκαλούμενη απόφασή του διέλαβε διάταξη αναγνωριστική του δικαιώματος δουλείας των εναγόντων σε βάρος της υπό στοιχεία Ε-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας του πέμπτου πάνω από την πυλωτή ορόφου (δώμα) με την ανήκουσα σε αυτή αποκλειστική χρήση ακάλυπτου τμήματος του δώματος της πολυκατοικίας κείμενης επί της διασταύρωσης της λεωφόρου Πεντέλης αρ. 95 και Ευρίπου, στο Χαλάνδρι Αττικής , με περιεχόμενο α. την απαγόρευση παραχώρησης της χρήσης της ως άνω οριζόντιας ιδιοκτησίας σε μεμονωμένα τμήματα και β. την απαγόρευση της μεταβολής της εξωτερικής όψης της οικοδομής, έσφαλε. Και τούτο διότι με την αγωγή ζητείτο να αναγνωρισθεί η αρνητική δουλεία της παράλειψης επαγγελματικής χρήσης παρεκτός της χρήσης γραφείου ή ατελιέ ή κομμωτηρίου και (της παράλειψης ), κάθε χρήσης που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια της πολυκατοικίας, που παραβλάπτει την ησυχία των ενοίκων της, προκαλεί ασυνήθεις θορύβους, δυσοσμίες, εκπέμπει καπνούς και αναθυμιάσεις ή αντίκειται στους νόμους, τις αστυνομικές διατάξεις και τα χρηστά ήθη παραβλάπτει την ησυχία και την ασφάλεια των ενοίκων της πολυκατοικίας ή δε συμβιβάζεται προς την οικογενειακή ηθική και κοινωνική τάξη και ευπρέπεια σύμφωνα με την παράγραφο I του 5ου άρθρου του κανονισμού της πολυκατοικίας, Είναι βάσιμα, επομένως όσα εκθέτει η εκκαλούσα της υπό στοιχείο α έφεσης με το δεύτερο σκέλος του τρίτου λόγου και τον τέταρτο λόγο αυτής, που αποδίδουν στην εκκαλουμένη αυτό ακριβώς το σφάλμα (επιδίκαση πλέον του αιτηθέντος κατά παράβαση των προαναφερόμενων δικονομικών κανόνων). Οι προαναφερόμενοι λόγοι έφεσης πρέπει να γίνουν δεκτοί ως βάσιμοι και αφού εξαφανιστεί η εκκαλουμένη κατά ουσιαστική παραδοχή της ως άνω έφεσης, να κρατηθεί η υπόθεση από το δικαστήριο τούτο και να δικασθεί στην ουσία της η αγωγή(άρθρο 535 παρ. 1 Κ,Πολ.Δ), η οποία είναι νόμιμη, διότι στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 1118, 1119, 1121, 1132, 1192, 1193, 297, 298, 346, 914, 926 εδ. α, 932 ΑΚ, 70 Κ,Πολ.Δ. Μετά ταύτα οι λοιποί λόγοι των συνεκδικαζόμενων εφέσεων, που εκτιμώνται ως αρνητικοί ισχυρισμοί θα εξετασθούν περαιτέρω κατά την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, κατά την οποία δεν θα ληφθούν υπ όψιν α) τα αποδεικτικά έγγραφα, τα οποία προσκόμισε η πρώτη εναγόμενη εταιρία με την επωνυμία «COSMOTE ΚΙΝΗΤΕΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΑΕ» στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο και επαναπροσκομίζονται προς εκτίμηση με γενική αναφορά, αφού μνημονεύονται στις προτάσεις, που κατέθεσε ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου ως αποδεικτικά έγγραφα με στοιχεία 1-37 «που προσεκόμισα και επικαλέσθηκα πρωτοδίκως [σελ. 43η προτάσεων]», και ως εκ τούτου δεν είναι σαφής και ορισμένη η επίκλησή τους (ΟλΑΠ 23/2008, ΝοΒ 2008, 2176), β) τα αποδεικτικά έγγραφα, τα οποία προσκομίζει και περιέχονται στο φάκελο της δικογραφίας η δεύτερη εναγόμενη εταιρία με την επωνυμία «WIND ΕΛΛΑΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ κλπ», διότι δεν τα επικαλείται με τις προτάσεις, τις οποίες κατέθεσε στο παρόν δικαστήριο, πλην της από 21- 4-2015 υπεύθυνης δήλωσης (σχ. 19) και της με αριθμό 5428/2015/2016 Έγκρισης Δομικών Κατασκευών (σχ. 14), που θα συνεκτιμηθούν, ενόψει του ότι η δεύτερη εναγομένη επικαλείται αυτά σαφώς με τις προτάσεις της παρούσας δίκης.
Από την εκτίμηση όλων των εγγράφων που επικαλούνται και προσκομίζουν οι ενάγοντες, τα οποία λαμβάνονται υπ όψιν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε προς συναγωγή εξ αυτών δικαστικών τεκμηρίων (μεταξύ τούτων και εκείνα/ που προσκομίζονται/ παραδεκτά κατ αρθρο 529 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ, το πρώτον στην έκκλητη δίκη) και των διαδικαστικών εγγράφων, που επικαλούνται και προσκομίζουν οι εναγόμενοι, των φωτογραφιών, που επικαλούνται και προσκομίζουν οι ενάγοντες, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 αρ. 3, 448 § 2, 457 § 4 ΚΠολΔ), των υπ αριθμ. 149,150,151,152/5-1-2017 ένορκων βεβαιώσεων ενώπιον της Ειρηνοδίκη Αθηνών, , που επικαλούνται και προσκομίζουν οι ενάγοντες για τη λήψη των οποίων τηρήθηκαν οι νόμιμες διατυπώσεις των άρθρων 421 και 422 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ., δηλαδή η εμπρόθεσμη και νομότυπη (προηγούμενη) κλήτευση των εναγομένων να παραστούν, και από όλη τη διαδικασία αποδείχτηκαν τα παρακάτω :
Οι ενάγοντες είναι ιδιοκτήτες χωριστών και διακεκριμένων ιδιοκτησιών (διαμερισμάτων) της πολυώροφης οικοδομής που βρίσκεται στο Χαλάνδρι Αττικής, επί της διασταύρωσης της και της οδού , η οποία διέπεται από τις διατάξεις του ν. 3741/1929 «περί ιδιοκτησίας κατ ορόφους» και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ δυνάμει της υπ αριθ. /1979 πράξεως συστάσεως οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμού του συμβολαιογράφου Αθηνών , νομίμως μεταγεγραμμένης στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Χαλανδρίου. Συγκεκριμένα η πρώτη εξ αυτών είναι κυρία της υπό στοιχεία Α-3 οριζόντιας ιδιοκτησίας (διαμερίσματος) του πρώτου πάνω από την πυλωτή ορόφου της ανωτέρω οικοδομής, εμβαδού 73,93 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο 57/1000, την οποία απέκτησε δυνάμει του υπ αριθ. /2000 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών , νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Χαλανδρίου, η δεύτερη ενάγουσα είναι κυρία της υπό στοιχεία Β-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας (διαμερίσματος), που βρίσκεται στον δεύτερο πάνω από την πυλωτή όροφο της ένδικης οικοδομής, εμβαδού 97,54 τ.μ, με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο 79/1000, την οποία απέκτησε δυνάμει του υπ αριθ. 13.005/1982 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών , νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Χαλανδρίου, ο τρίτος ενάγων είναι κύριος της υπό στοιχεία Δ- 2 οριζόντιας ιδιοκτησίας (διαμερίσματος), που βρίσκεται στον τέταρτο πάνω από την πυλωτή όροφο της ένδικης οικοδομής, εμβαδού 89,54 τ.μ, με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο 72/1000, την οποία απέκτησε δυνάμει του υπ αριθ. 1/1982 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Αθηνών , νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Χαλανδρίου, οι τέταρτος και πέμπτος των εναγόντων είναι κύριοι κατά ποσοστό 2/3 εξ αδιαιρέτου ο πρώτος και 1/3 εξ αδιαιρέτου ο δεύτερος της υπό στοιχεία Δ-3 οριζόντιας ιδιοκτησίας (διαμερίσματος), που βρίσκεται στον τέταρτο πάνω από την πυλωτή όροφο της ένδικης οικοδομής, εμβαδού 103,32 τ.μ, με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο 90/1000, την οποία απέκτησαν δυνάμει του υπ αριθ. 12349/1980 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών , νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Χαλανδρίου, η έκτη ενάγουσα είναι κυρία της υπό στοιχεία Α-4 οριζόντιας ιδιοκτησίας (διαμερίσματος), που βρίσκεται στον πρώτο πάνω από την πυλωτή όροφο της ένδικης οικοδομής, εμβαδού 80,80 τ.μ, με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο 65/1000, την οποία απέκτησε δυνάμει του υπ αριθ. ./1999 συμβολαίου αποδοχής κληρονομιάς του συμβολαιογράφου Αθηνών , νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Χαλανδρίου, ο έβδομος ενάγων είναι κύριος της υπό στοιχεία Β-2 οριζόντιας ιδιοκτησίας (διαμερίσματος), που βρίσκεται στον δεύτερο πάνω από την πυλωτή όροφο της ένδικης οικοδομής, εμβαδού 89,54 τ.μ, με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο 72/1000, την οποία απέκτησε δυνάμει του υπ αριθ. ../1999 συμβολαίου δωρεάς εν ζωή του συμβολαιογράφου Αθηνών , νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Χαλανδρίου, ο όγδοος ενάγων είναι κύριος α) της υπό στοιχεία Δ-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας (διαμερίσματος), που βρίσκεται στον τέταρτο πάνω από την πυλωτή όροφο της ένδικης οικοδομής, εμβαδού 97,54 τ.μ, με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο 79/1000, β) της υπό στοιχεία 1-γ οριζόντιας ιδιοκτησίας (ελεύθερου χώρου στάθμευσης αυτοκινήτου) του υπογείου της ένδικης πολυκατοικίας, επιφάνειας 19,51 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο 1/1000, τις οποίες απέκτησε δυνάμει του υπ αριθ. /1999 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών , νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Χαλανδρίου. Είναι επίσης ψιλός κύριος της ανωτέρω υπό στοιχεία Α-4 οριζόντιας ιδιοκτησίας (διαμερίσματος), που βρίσκεται στον πρώτο πάνω από την πυλωτή όροφο της ένδικης οικοδομής, εμβαδού 80,80 τ.μ, με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο 65/1000, την οποία απέκτησε δυνάμει του υπ αριθ. /1999 συμβολαίου αποδοχής κληρονομιάς του συμβολαιογράφου Αθηνών , νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Χαλανδρίου. Το ένατο ενάγον, νομικό πρόσωπο, είναι κύριος α)της υπό στοιχεία Γ-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας (διαμερίσματος), που βρίσκεται στον τρίτο πάνω από την πυλωτή όροφο της ένδικης οικοδομής, εμβαδού 97,54 τ.μ, με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο 79/1000 και β) της υπό στοιχεία Γ-3 οριζόντιας ιδιοκτησίας (διαμερίσματος), που βρίσκεται στον τρίτο πάνω από την πυλωτή όροφο της ένδικης οικοδομής, εμβαδού 103,32 τ.μ, με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο 83/1000, τις οποίες απέκτησε δυνάμει αποδοχής κληρονομιάς νομίμως μεταγραφείσας. Η δέκατη, ο ενδέκατος και ο δωδέκατος των εναγόντων είναι κύριοι κατά ποσοστό 2/8 εξ αδιαιρέτου η πρώτη, 3/8 εξ αδιαιρέτου ο δεύτερος και 3/8 εξ αδιαιρέτου ο τρίτος α) της υπό στοιχεία Γ-2 οριζόντιας ιδιοκτησίας (διαμερίσματος), που βρίσκεται στον τρίτο πάνω από την πυλωτή όροφο της ένδικης οικοδομής, εμβαδού 89,54 τ.μ, με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο 72/1000, β) της υπό στοιχεία Υ-3 οριζόντιας ιδιοκτησίας (αποθήκης) του υπογείου, επιφάνειας 9,11 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο 1/1000 και γ) της υπό στοιχεία Ια οριζόντιας ιδιοκτησίας χώρου στάθμευσης αυτοκινήτου του υπογείου της ένδικης πολυκατοικίας, επιφάνειας 19,51 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο 1/1000, τις οποίες απέκτησαν δυνάμει της υπ αριθ. 5183/2009 πράξης δήλωσης αποδοχής κληρονομιάς της συμβολαιογράφου Αλιάρτου , νομίμως μεταγεγραμμένης στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Χαλανδρίου. Οι εναγόμενες είναι ιδιωτικές εταιρίες, οι οποίες λειτουργούν, κατά παραχώρηση από το Ελληνικό Δημόσιο, ένα δημόσιο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο κοινής ωφέλειας. Προκειμένου να αναπτύξουν το δίκτυό τους, οι εναγόμενες επέλεξαν το δώμα της ως άνω πολυώροφης οικοδομής για την εγκατάσταση και λειτουργία σταθμών βάσης κινητής τηλεφωνίας και κεραιών. Ειδικότερα, δυνάμει του από 23-11-2010 ιδιωτικού συμφωνητικού μισθώσεως που καταρτίσθηκε μεταξύ των , και , συγκυριών κατά ποσοστό 25% εξ αδιαιρέτου ο πρώτος και κατά ποσοστό 37,5 εξ αδιαιρέτου η δεύτερη και η τρίτη με παραγωγό τρόπο, της υπό στοιχεία Ε-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας (διαμερίσματος επιφάνειας 15 τ.μ.) του πέμπτου πάνω από την πυλωτή ορόφου (δώμα) με την ανήκουσα σε αυτήν αποκλειστική χρήση ακάλυπτου τμήματος του δώματος της άνω πολυκατοικίας, επιφάνειας περίπου 130 τ.μ., και της πρώτης εναγομένης, εκμισθώθηκε στην τελευταία το αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης τμήματος του ως άνω διαμερίσματος, εμβαδού του εκμισθωθέντος χώρου 5,5 τ.μ. περίπου, καθώς και τμημάτων εξωτερικών χώρων εμβαδού 2 τ.μ. στο ανήκον στο ανωτέρω διαμέρισμα κατ αποκλειστική χρήση δώμα της άνω πολυκατοικίας, προκειμένου να τοποθετηθούν στους χώρους αυτούς σύστημα κεραιών, αντικεραυνική προστασία, ηλεκτρονικά και κλιματιστικά μηχανήματα, για να εγκατασταθεί και λειτουργήσει σταθμός βάσης κινητής τηλεφωνίας. Η διάρκεια της άνω μίσθωσης ορίστηκε θετής, με δικαίωμα παρατάσεως εκ μέρους της άνω μισθώτριας, πρώτης εναγομένης, το δε ετήσιο μίσθωμα καθορίστηκε στο ποσό των 3.000 ευρώ, πλέον τέλους χαρτοσήμου 3,6% για την πρώτη περίοδο (διάρκειας μέχρι 3 ετών), κατά την οποία δεν θα λειτουργούσαν οι εγκαταστάσεις της μισθώτριας και στο ποσό των 14.000 ευρώ, πλέον τέλους χαρτοσήμου 3,6% για την δεύτερη περίοδο, κατά την οποία θα ενεργοποιούνταν οι εγκαταστάσεις της μισθώτριας. Δυνάμει του όρου 12 του άνω μισθωτηρίου η άνω μισθώτρια ανέλαβε έναντι των άνω εκμισθωτών την υποχρέωση μεταξύ άλλων να χρησιμοποιεί το μισθωμένο χώρο κατά τρόπο, ώστε να μη θίγεται η ηρεμία και η ασφάλεια των εκμισθωτών, των λοιπών ενοίκων του κτιρίου και των γειτόνων, καθώς επίσης να συμμορφώνεται προς τον κανονισμό του κτιρίου του οποίου δήλωσε ότι έλαβε πλήρη γνώση. Ομοίως, δυνάμει του από 20-12-2010 ιδιωτικού συμφωνητικού μισθώσεως που καταρτίσθηκε μεταξύ των άνω συγκυριών της υπό στοιχεία Ε-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας του πέμπτου πάνω από την πυλωτή ορόφου (δώμα) με την ανήκουσα σε αυτήν αποκλειστική χρήση ακάλυπτου τμήματος του δώματος της άνω πολυκατοικίας, και της δεύτερης εναγομένης, εκμισθώθηκε στην τελευταία το αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης τμήματος του ως άνω διαμερίσματος, καθώς και τμήματος εξωτερικού χώρου του ανήκοντας κατ αποκλειστική χρήση σ αυτό ακαλύπτου δώματος, συνολικού εμβαδού του εκμισθωθέντος χώρου 1,89 τ.μ. περίπου. Η διάρκεια της μίσθωσης ορίστηκε θετής, με δικαίωμα παρατάσεως εκ μέρους της μισθώτριας, δεύτερης εναγομένης, το δε ετήσιο μίσθωμα καθορίστηκε κατ αρχήν στο ποσό των 14.000 ευρώ, κατά τους ειδικότερους όρους και συμφωνίες του μισθωτηρίου εγγράφου. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι περί τον Ιούνιο του έτους 2011 έκαστη των εναγόμενων έθεσε σε λειτουργία σταθμό βάσης κινητής τηλεφωνίας στον ως άνω μισθωμένο χώρο του δώματος της επίδικης πολυκατοικίας, εγκαθιστώντας ενσωματωμένες κεραίες (μεταλλικούς ιστούς σωληνωτής διατομής). Ειδικότερα, επί της πλάκας οπλισμένου σκυροδέματος του ιδιόχρηστου τμήματος του δώματος της πολυκατοικίας και εφαπτομένη κατακόρυφα του πλαϊνού τοίχου της υπό στοιχεία Ε-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας υπάρχει εγκατεστημένη κατασκευή, σχήματος καμινάδας, εντός της οποίας βρίσκεται η κεραία της πρώτης των εναγόμενων. Ακριβώς δίπλα και δεξιά από την άνω κεραία της πρώτης εναγομένης, η δεύτερη των εναγομένων είχε εγκαταστήσει επί της πλάκας του ιδιόχρηστου τμήματος του δώματος και εφαπτομένη κατακόρυφα του πλαϊνού τοίχου της υπό στοιχεία Ε-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας κατασκευή σχήματος καμινάδας μπάρμπεκιου, εντός της οποίας βρισκόταν κεραία. Όπως προαναφέρθηκε η οροφοκτησία απέκτησε κανονισμό με την υπ αριθ. /1979 πράξη σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας του συμβολαιογράφου Αθηνών , που νόμιμα μεταγράφηκε στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Χαλανδρίου. Βάσει της ως άνω πράξης το δώμα (ταράτσα) της επίδικης πολυκατοικίας περιλαμβάνει αφενός τους κοινόκτητους και κοινόχρηστους χώρους και εγκαταστάσεις ήτοι την απόληξη της κεντρικής κλίμακας μετά του πλατύσκαλου αυτής, την απόληξη του φρέατος του ανελκυστήρα και το κοινόχρηστο τμήμα του ακάλυπτου δώματος (ταράτσας) και αφετέρου την υπό στοιχεία Ε-1 οριζόντια ιδιοκτησία (διαμέρισμα) στον δε εκάστοτε κύριο της ως άνω οριζόντιας ιδιοκτησίας ανήκει υπό μορφή εμπράγματου δικαιώματος δουλείας υπέρ αυτού και εις βάρος απάντων των συνιδιοκτητών της πολυκατοικίας το δικαίωμα της αποκλειστικής χρήσης του εμφαινόμενου στο συνημμένο στην άνω πράξη σχεδιάγραμμα του δώματος, υπό τα στοιχεία α.β.γ.δ.ε,ζ.η.θ.ι.κ.λ.μ.ν,ξ.α, ακάλυπτου τμήματος του δώματος. Στον όρο 4 VI του ανωτέρω κανονισμού προβλέπεται ότι «VI. Ο κύριος εκάστης διηρημένης ιδιοκτησίας έχει προς ταύτην πάντα τα εις τον απόλυτον και αποκλειστικό κύριον, ανήκοντα δικαιώματα, εφόσον η άσκησις αυτών δεν αντίκειται εις τα κειμένας διατάξεις Νόμων και τον παρόντα Κανονισμόν, δεν παρακωλύει την άσκησιν των ομοίων δικαιωμάτων των λοιπών ιδιοκτητών, δεν παρενοχλεί ουδέ διαταράσσει την ησυχίαν αυτών, ενώ στον όρο 5 στοιχ. I του ανωτέρω κανονισμού ορίζεται ότι «Έκαστος των συνιδιοκτητών δύναται ν ασκή τα εκ του Νόμου και του παρόντος Κανονισμού δικαιώματα του, ενοικών ο ίδιος εν τη διηρημένη ιδιοκτησία του, εκμισθών ταύτην ή παραχωρών .την χρήσιν αυτής εις τρίτον υπό τους κατωτέρω περιορισμούς. I. Επιτρέπεται η χρησιμοποίησις διηρημένης ιδιοκτησίας ως Γραφείου ή ως ατελιέ (π.χ. Οίκου ραπτικής) ή κομμωτηρίου, εφ όσον εις τας ανωτέρω περιπτώσεις δεν δημιουργείται μεγάλη κίνησις προσώπων, θόρυβος και εν γένει όχλησις των λοιπών συνιδιοκτητών και εφ όσον η τοιαύτη χρησιμοποίησις είναι ευπρεπής και ανάλογος προς την θέσιν και εμφάνισιν της πολυκατοικίας και τον κύριον προορισμόν αυτής ως πολυκατοικίας. Επιτρέπεται η χρήσις των αποθηκών του υπογείου ορόφου ως εργαστηρίων και καταστημάτων και συνεργείων πάσης φύσεως. Προς αποτροπήν οιασδήποτε αμφιβολίας ή αμφισβητήσεως, διευκρινίζεται ότι απαγορεύεται η χρησιμοποίησις των διαμερισμάτων και λοιπών εν γένει αυτοτελών χώρων, ως χορευτικών κέντρων, σχολείων, ξενοδοχείων, ωδείων, χοροδιδασκαλείων ή διδασκαλείων ρυθμικής και γυμναστικής, χαρτοπαικτικών λεσχών, ιατρείων αφροδισίων νοσημάτων ή λοιμωδών νόσων, τόπων εταιρισμού γυναικών έστω και κατά μόνας, Γραφείου Κηδειών και εν γένει πάσα χρήσις θέτουσα εν κινδύνω την ασφάλειαν της πολυκατοικίας, παραβλάπτουσα την ησυχίαν των ενοίκων αυτής, προκαλούσα ασυνήθεις θορύβους, δυσοσμίας, εκπέμπουσα καπνούς και αναθυμιάσεις ή αντικείμενη εις τους νόμους, τας Αστυνομικός διατάξεις και τα χρηστά ήθη ή παραβλάπτουσα την ησυχίαν, την ασφάλειαν των ενοίκων της πολυκατοικίας ή μη συμβιβαζόμενη προς την οικογενειακή ηθικήν και κοινωνικήν τάξιν και ευπρέπειαν». Στον όρο δε 7 παρ. 1 του ανωτέρω κανονισμού ορίζεται ότι «1. Έκαστος κύριος διηρημένης ιδιοκτησίας εκμισθών ή καθ οιονδήποτε τρόπον παραχωρών την χρήσιν αυτής εις οιονδήποτε τρίτον, δέον όπως ρητώς και σαφώς υποχρεοί τον τρίτον τούτον δια σχετικής εγγράφου πάντοτε μεταξύ αυτών συμφωνίας, να συμμορφούται ανελλιπώς και άνευ αντιρρήσεως προς πάντας του όρους του παρόντος Κανονισμού επί ποινή εξώσεως αυτού .Ο όρος αυτός είναι υποχρεωτικός δια τον κύριον της διηρημένης ιδιοκτησίας και υποχρεοί και τον τρίτον, τον ποιούμενο χρήσιν αυτής ακόμη και εις περίπτωσην παραλείψεως ρητής μνείας εις την συμφωνία των». Δια του ανωτέρω κανονισμού πολυκατοικίας, ο οποίος σημειωτέον στις μεταξύ των συνιδιοκτητών σχέσεις έχει ισχύ νόμου και επίσης δεσμεύει και τους τρίτους μισθωτές εγκύρως, σύμφωνα με όσα διαλαμβάνονται στη μείζονα σκέψη, τίθενται περιορισμοί και απαγορεύσεις ως προς την χρήση των κοινών πραγμάτων, καθώς και των αντικειμένων των αποκλειστικών κυριοτήτων, οι οποίοι περιορισμοί φέρουν χαρακτήρα πραγματικής δουλείας σύμφωνα με το άρθρο 13 ν. 3741/1929 (βλ. και άρθρο 1 στοιχ. II του κανονισμού). Ειδικότερα, ο όρος 5 παρ. I, ο οποίος είναι σαφής ως προς την αποτυπωθείσα βούληση των συμβαλλομένων και άρα δεν υφίσταται ανάγκη προσφυγής στους ερμηνευτικούς κανόνες των δικαιοπραξιών (άρθρα 173, 200ΑΚ) απαγορεύει την χρήση των διαμερισμάτων της πολυκατοικίας ως επαγγελματικών χώρων (εν αντιθέσει με τις αποθήκες του υπογείου) εκτός από γραφείο, ατελιέ ή κομμωτήριο, εφόσον δια των ως άνω επιτρεπόμενων χρήσεων δεν προκαλείται θόρυβος, μεγάλη κίνηση προσώπων και δεν ενοχλούνται οι λοιποί συνιδιοκτήτες και επίσης η χρήση είναι ευπρεπής και ανάλογη της θέσης και εμφάνισης της πολυκατοικίας και επιπλέον, μεταξύ άλλων, απαγορεύει την χρήση, η οποία θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια των ενοίκων της πολυκατοικίας διαταράσσει την ησυχία τους και αντίκειται στους νόμους και τις αστυνομικές διατάξεις. Όσα αντίθετα επικαλούνται οι εναγόμενες, κατόπιν εκτίμησης των ισχυρισμών τους ότι δεν έχει συσταθεί δικαίωμα δουλείας με το ως άνω περιεχόμενο υπέρ των εναγόντων και σε βάρος του μισθωμένου από αυτές ακινήτου είναι απορριπτέα ως αβάσιμα. Αποδεικνύεται, επομένως, ότι η παραχώρηση της χρήσης της υπό στοιχεία Ε-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας και των τμημάτων του ανήκοντος κατ αποκλειστική χρήση σ αυτήν ακάλυπτου δώματος στις εναγόμενες για την εγκατάσταση και λειτουργία σταθμού βάσης κινητής τηλεφωνίας και κεραιών και η εκ μέρους των εναγομένων γενόμενη χρήση αυτών έλαβαν χώρα κατά παράβαση της παραγράφου I του άρθρου 5 του κανονισμού της πολυκατοικίας, δοθέντος, ότι δεν πρόκειται για τις επιτρεπόμενες επαγγελματικές χρήσεις των διαμερισμάτων που προβλέπει η παράγραφος αυτή (I του άρθρου 5) του κανονισμού (γραφείο, ατελιέ, κομμωτήριο κλπ ). Περαιτέρω, οι ενάγοντες προέβησαν σε έγγραφες διαμαρτυρίες και καταγγελίες προς τις αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς (Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, Νομαρχία Αθηνών, Πολεοδομία και Δήμο Αγίας Παρασκευής, ΔΕΗ), συνεπεία των οποίων στις 10-12-2013 διενεργήθηκε αυτοψία στην τότε υφιστάμενη στο χώρο του δώματος ηλεκτρική εγκατάσταση από τους αρμόδιους υπαλλήλους της Διεύθυνσης Ανάπτυξης Περιφερειακής Ενότητας Βορείου Τομέα Αθηνών της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης της Περιφέρειας Αττικής και συντάχθηκε η με αριθ. πρωτ. 25766/20-12-2013 έκθεση ελέγχου, που προσκομίζουν μετ επικλήσεως οι ενάγοντες και όπου αναφέρονται μεταξύ άλλων τα ακόλουθα « 1.1. Ο χώρος δεν έχει δηλωθεί για την απαιτούμενη χρήση. Στην κατηγορία χώρου αναγράφεται ως χώρος οικίας ενώ από τον έλεγχό μας, προκύπτει ως επαγγελματικός χώρος με συστήματα υποστήριξης κινητής τηλεφωνίας 1.2. Όσον αφορά στα τεχνικά χαρακτηριστικά της εγκατάστασης, ο χώρος τροφοδοτείται με τριφασικό μετρητή τάσης και όχι με μονοφασικό που αναφέρεται στην ΥΔΕ (υπεύθυνη δήλωση αδειούχου ηλεκτρολόγου εγκαταστάτη) 220 V/1/50 .3. Έκθεση παράδοσης. Ο ηλεκτρολογικός εξοπλισμός αλλά και οι χώροι που περιγράφονται στην έκθεση παράδοσης δεν αντιστοιχούν στην υπάρχουσα εγκατάσταση. Δεν υπάρχουν οι αναγραφόμενοι χώροι Στον ελεγχόμενο χώρο είναι εγκατεστημένα μόνο μηχανήματα κεραιών κινητής τηλεφωνίας και κλιματιστική συσκευή Στον οπτικό μας έλεγχο διαπιστώνουμε βασικές αποκλίσεις σε μέτρα προστασίας από ηλεκτροπληξία και από πυρκαγιά προερχόμενη από ηλεκτρικά αίτια/ έλλειψη δυνατότητας πρόσβασης και χειρισμών στον τρίτο πίνακα/ αλλά και άλλες ηλεκτρολογικές απαιτήσεις/ ενώ στο πρωτόκολλο ελέγχου που συνοδεύει την ΥΔΕ περιγράφεται όλα είναι καλό 4.1. Μέτρα προστασίας από ηλεκτροπληξία και μέτρα προστασίας από πυρκαγιά : Σε κανένα πίνακα δεν υπάρχει διάταξη ΔΔΡ RCI) Aπό τα αποτελέσματα που περιγράφηκαν στην παρούσα έκθεση .προκύπτει ότι : Η ΥΔΕ (υπεύθυνη δήλωση εγκαταστάτη ηλεκτρολόγου) που έχει κατατεθεί δεν ανταποκρίνεται στην υπάρχουσα εγκατάσταση. Η ηλεκτρική ασφάλεια είναι ιδιαίτερα χαμηλή με ρίσκο για ηλεκτροπληξία και πυρκαγιά από ηλεκτρικά αίτια. Εντοπίζονται και περιγράφονται οι επικινδυνότητες, Δεν πληρούνται βασικές απαιτήσεις του ΚΕΗΕ και της ηλεκτρολογικής Νομοθεσίας/ όπως ισχύει σήμερα». Στις 12-6-2015 κατόπιν νέας καταγγελίας έγινε επανέλεγχος στην υπάρχουσα στον άνω χώρο ηλεκτρολογική εγκατάσταση σε σχέση με την εκ νέου υποβληθείσα υπεύθυνη δήλωση εγκαταστάτη ηλεκτρολόγου και συντάχθηκε η υπ αριθ. πρωτ. /12- 6-2015 έκθεση ελέγχου, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα «1. Ο χώρος (δώμα) έχει δηλωθεί για την απαιτούμενη χρήση Εντός του δώματος διαπιστώθηκε η ύπαρξη μηχανημάτων υποστήριξης κεραίας κινητής τηλεφωνίας. Από τα αποτελέσματα που περιγράφηκαν στην παρούσα έκθεση προκύπτει ότι : Η ΥΔΕ που έχει κατατεθεί δεν ανταποκρίνεται πλήρως στην υπάρχουσα εγκατάσταση. Εντοπίζονται και περιγράφονται οι επικινδυνότητες. Δεν πληρούνται βασικές απαιτήσεις του ΕΛΟΤ HD384 και της ηλεκτρολογικής νομοθεσίας». Διαπιστώθηκε/ δηλαδή, ότι υφίσταντο αποκλίσεις μεταξύ των υπεύθυνων δηλώσεων του εγκαταστάτη ηλεκτρολόγου και της υπάρχουσας στην εν λόγω οριζόντια ιδιοκτησία ηλεκτρολογικής εγκατάστασης και ότι δεν πληρούνται βασικές προϋποθέσεις ασφάλειας, προβλεπόμενες από το νόμο με συνέπεια τον αυξημένο κίνδυνο ηλεκτροπληξίας και πυρκαγιάς. Ενόψει των όσων έγιναν δεκτά/ προκύπτει, ότι η χρήση του μισθίου εκ μέρους των μισθωτών, όχι μόνο δεν εμπίπτει στις επιτρεπόμενες επαγγελματικές χρήσεις των διαμερισμάτων που προβλέπει ο κανονισμός (γραφείο, ατελιέ, κομμωτήριο, κλπ), αλλά επιπλέον θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια της πολυκατοικίας και των ενοίκων της και ως εκ τούτου καθίσταται απαγορευμένη από τον κανονισμό της άνω πολυκατοικίας (άρθρο 5 παρ. I). Λόγω δε της απαγορευμένης χρήσης οι εναγόμενες προσβάλλουν την πραγματική δουλεία των εναγόντων οροφοκτητών σε βάρος του μισθίου, ως αυτό περιγράφεται ανωτέρω, η προσβολή δε αυτή έχει τη μορφή διατάραξης και δεν ήρθη εκ μόνου του γεγονότος, ότι η δεύτερη εναγομένη (εταιρία με την επωνυμία «WIND ΕΛΛΑΣ κλπ») καθαίρεσε, όπως δεν αμφισβητείται, την κεραία, ενόψει του ότι δεν έχει απομακρύνει τον σταθμό βάσης. Περαιτέρω, δεν αποδείχθηκε στον απαιτούμενο βαθμό του σχηματισμού πλήρους δικανικής πεποίθησης, ότι η τοποθέτηση της κεραίας της πρώτης εναγομένης (η κεραία της δεύτερης εναγομένης έχει καθαιρεθεί) έγινε χωρίς τις απαιτούμενες νόμιμες εγκρίσεις (άρθρο 31 ν. 4053/2012, ό.α. από το άρθρο 126 ν. 4249/2014). Όσα επομένως αντίθετα επικαλούνται οι ενάγοντες περί παράβασης πολεοδομικών και διοικητικών κανόνων είναι απορριπτέα ως αβάσιμα. Σύμφωνα προς όλα τα ανωτέρω, η ένδικη αγωγή ομολογήσεως δουλείας πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσία βάσιμη και να αναγνωριστεί το δικαίωμα πραγματικής δουλείας υπέρ των οριζόντιων ιδιοκτησιών των εναγόντων και σε βάρος της υπό στοιχεία Ε-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας και του ανήκοντος σ αυτήν κατ αποκλειστική χρήση τμήματος του ακάλυπτου δώματος, που (η πραγματική δουλεία) α) απαγορεύει την χρήση του δουλεύοντος ως επαγγελματικού χώρου εκτός από γραφείο, ατελιέ (οίκο ραπτικής) ή κομμωτήριο και υπό την προϋπόθεση ότι από τις επιτρεπόμενες επαγγελματικές χρήσεις, δεν προκαλείται θόρυβος, μεγάλη κίνηση προσώπων και δεν ενοχλούνται οι λοιποί συνιδιοκτήτες και επίσης η (επιτρεπόμενη επαγγελματική) χρήση είναι ευπρεπής και ανάλογη της θέσης και εμφάνισης της πολυκατοικίας και επιπλέον, μεταξύ άλλων, β) απαγορεύει την χρήση (όπου εμπίπτει και η τοποθέτηση εγκαταστάσεων στο δουλεύον), η οποία θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια των ενοίκων της πολυκατοικίας. Επίσης, πρέπει να υποχρεωθούν αμφότερες οι εναγόμενες να άρουν την προσβολή του δικαιώματος των εναγόντων, παύοντας την ανωτέρω αντιβαίνουσα στον κανονισμό χρήση του μισθίου και δη διακόπτοντας οριστικά τη λειτουργία των επίμαχων σταθμών βάσης κινητής τηλεφωνίας και να υποχρεωθεί η πρώτη εναγομένη να καθαιρέσει την επίμαχη κεραία κινητής τηλεφωνίας από το δώμα της πολυκατοικίας (καθόσον ως προς την δεύτερη εναγόμενη το σχετικό αίτημα κατέστη άνευ αντικειμένου, αφού αποδείχθηκε η εκ μέρους αυτής απομάκρυνση της εγκατασταθείσας κεραίας). Τέλος, πρέπει να επιτραπεί στους ενάγοντες σε περίπτωση μη συμμόρφωσης της πρώτης εναγομένης, να προβούν οι ίδιοι σε όλες τις απαραίτητες εργασίες καθαιρέσεως της ανήκουσας στην πρώτη εναγομένη κεραίας κινητής τηλεφωνίας, να υποχρεωθεί δε, η πρώτη εναγομένη σε προκαταβολή ποσού δαπάνης 1000 ευρώ, για να επιχειρηθούν οι εργασίες υπό τον όρο ότι η τελευταία δεν θα εκπληρώσει την υποχρέωσή της να τις εκτελέσει, Αναφέρθηκε στη μείζονα σκέψη, ότι η προσβολή του δικαιώματος της δουλείας αποτελεί παράνομη πράξη, η οποία εν προκειμένω είναι και υπαίτια και άρα συνιστά αδικοπραξία, δοθέντος ότι οι εναγόμενες είχαν λάβει γνώση του περιεχομένου του κανονισμού της πολυκατοικίας και γνώριζαν την υφιστάμενη δουλεία και τους εξ αυτής περιορισμούς χρήσης σε βάρος της μισθωμένης από τις ίδιες οριζόντιας ιδιοκτησίας, εντούτοις αποσκοπώντας στα ωφελήματα που θα είχαν από την εγκατάσταση και λειτουργία των εν λόγω σταθμών βάσεων κινητής τηλεφωνίας στο συγκεκριμένο μίσθιο γνωρίζοντας, ότι προσβάλλουν τα δικαιώματα των εναγόντων εγκατέστησαν στο μίσθιο το σχετικό εξοπλισμό, προέβησαν σε επικίνδυνες παρεμβάσεις στην ηλεκτρολογική εγκατάσταση και λειτούργησαν τους σταθμούς βάσης κινητής τηλεφωνίας. Εξαιτίας της ως άνω αδικοπρακτικής συμπεριφοράς προκλήθηκε στους ενάγοντες (εκτός από το ένατο, νομικό πρόσωπο, ως προς το οποίο η αγωγή κατά το σκέλος αυτό απερρίφθη ως αόριστη) ηθική βλάβη, ενόψει του ότι οι παραπάνω βίωσαν συναισθήματα ανασφάλειας, φόβου και αγωνίας λόγω του ορατού κινδύνου ηλεκτροπληξίας και πυρκαγιάς, καθώς και λόγω των εκπομπών ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (ανεξαρτήτως του αν οι εκπομπές υπερβαίνουν τα επιτρεπόμενα όρια ή όχι), αναστατώθηκε η ήρεμη διαβίωσή τους λόγω των επανειλημμένων προσφυγών τους σε διοικητικές και αστυνομικές αρχές, ώστε να παρέμβουν, τους προκλήθηκε άγχος σχετικά με τη δυνατότητα αποδοτικής οικονομικής εκμετάλλευσης της περιουσίας τους και τέλος διαταράχθηκαν οι σχέσεις τους με τους λοιπούς ενοίκους των παρακείμενων ακινήτων. Ενόψει των ανωτέρω, το δικαστήριο κρίνε!, ότι Ο! πρώτη, δεύτερη, τρίτος, τέταρτος, πέμπτος, έκτη, έβδομος, όγδοος, δέκατη, ενδέκατος και δωδέκατος των εναγόντων υπέστησαν ηθική βλάβη, απορριπτομένων των αντίθετων αρνητικών ισχυρισμών των εναγομένων, για την αποκατάσταση της οποίας λαμβάνοντας υπ όψιν, τις συνθήκες τέλεσης της αδικοπραξίας, που περιγράφονται πιο πάνω, το είδος και την έκταση της προσβολής που υπέστησαν οι ενάγοντες, τη βαρύτητα του πταίσματος των εναγομένων και την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των διάδικων μερών, πρέπει να καταδικαστούν οι εναγόμενες, ως εις ολόκληρον ευθυνόμενες (ΑΠ 462/2017 ο.π.) να καταβάλουν σε καθένα από τους πρώτη, δεύτερη, τρίτο, πέμπτο, έκτη, έβδομο, όγδοο και δέκατη των εναγόντων ως εύλογη χρηματική ικανοποίηση, το ποσό των χιλίων (1000) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής. Επίσης, πρέπει να αναγνωριστεί ότι οι εναγόμενες υποχρεούνται εις ολόκληρον να καταβάλουν σε καθένα από τους τέταρτο, ενδέκατο και δωδέκατο των εναγόντων το ως άνω ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ ως εύλογη χρηματική ικανοποίηση, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής. Σχετικά με την υπό στοιχείο β έφεση (με αριθμ. εκθ. καταθ. /2017), δια της οποίας διώκεται η απόρριψη της αγωγής, που, όμως, έγινε εν μέρει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη με την παρούσα απόφαση μετά την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, πρέπει (η έφεση) ν απορριφθεί ως αβάσιμη κατ ουσίαν. Μέρος της δικαστικής δαπάνης των εναγόντων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας πρέπει να επιδικαστεί σε βάρος των εναγομένων, ενόψει του ότι έγινε δεκτή εν μέρει η αγωγή των εναγόντων και απορρίφθηκε η υπό στοιχείο β έφεση της εκκαλούσας (άρθρα 178 παρ. 1, 183, 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Τέλος, πρέπει να αποδοθεί στην εκκαλούσα της υπό στοιχείο α έφεσης (WIND ΕΛΛΑΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΑΕΒΕ) το παράβολο, το οποίο κατέθεσε κατά την άσκησή της και να εισαχθεί στο δημόσιο ταμείο το παράβολο, το οποίο κατέθεσε η εκκαλούσα της υπό στοιχείο β έφεσης (COSMOTE ΚΙΝΗΤΕΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΑΕ) κατά την άσκηση της.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει κατ αντιμωλίαν των διαδίκων τις εφέσεις με αριθμούς έκθεσης κατάθεσης α) /4-10-2017 και β) ./4-10-2017 και τους με αριθμό έκθεσης κατάθεσης /15-10-2018 πρόσθετους λόγους έφεσης.
Δέχεται τυπικά τις εφέσεις και τους πρόσθετους λόγους έφεσης.
Απορρίπτει κατ ουσίαν την με αριθμό έκθεσης κατάθεσης /4-10-2017 έφεση και τους πρόσθετους λόγους έφεσης.
Δέχεται κατ ουσίαν την με αριθμό έκθεσης κατάθεσης /4- 10-2017 έφεση.
Εξαφανίζει την εκκαλουμένη με αριθμό 7098/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατά τις προσβαλλόμενες διατάξεις της, δια των οποίων έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή.
Κρατεί και δικάζει κατουσίαν την αγωγή κατά τούτο.
Δέχεται εν μέρει την αγωγή.
Αναγνωρίζει τους ενάγοντες δικαιούχους πραγματικής δουλείας υπέρ των οριζόντιων ιδιοκτησιών (συγ)κυριότητάς τους και σε βάρος της υπό στοιχεία Ε-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας του πέμπτου ορόφου και του ανήκοντος σ αυτήν κατ αποκλειστική χρήση τμήματος του ακάλυπτου δώματος, κείμενων (των οριζόντιων ιδιοκτησιών) σε πολυκατοικία στο Χαλάνδρι Αττικής, επί της διασταύρωσης της και της οδού , που συστάθηκε (η δουλεία) με την υπ αριθ. 12.274/1979 πράξη συστάσεως οριζοντίου ιδιοκτησίας και κανονισμού του συμβολαιογράφου Αθηνών , νομίμως μεταγεγραμμένης στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Χαλανδρίου, και η οποία πραγματική δουλεία σύμφωνα με το περιεχόμενό της, α) απαγορεύει την χρήση του δουλεύοντος ως επαγγελματικού χώρου εκτός από γραφείο, ατελιέ (οίκο ραπτικής) ή κομμωτήριο και υπό την προϋπόθεση ότι από τις επιτρεπόμενες επαγγελματικές χρήσεις, δεν προκαλείται θόρυβος, μεγάλη κίνηση προσώπων και δεν ενοχλούνται οι λοιποί συνιδιοκτήτες και επίσης η (επιτρεπόμενη επαγγελματική) χρήση είναι ευπρεπής και ανάλογη της θέσης και εμφάνισης της πολυκατοικίας και επιπλέον, μεταξύ άλλων, β) απαγορεύει την χρήση (όπου εμπίπτει και η τοποθέτηση εγκαταστάσεων στο δουλεύον), η οποία θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια των ενοίκων της πολυκατοικίας .
Υποχρεώνει τις εναγόμενες να άρουν κάθε προσβολή συνιστάμενη εν προκειμένω σε διατάραξη του δικαιώματος πραγματικής δουλείας των εναγόντων και ειδικότερα υποχρεώνει αυτές να διακόψουν τη λειτουργία των σταθμών βάσης κινητής τηλεφωνίας, υποχρεώνει την πρώτη εναγομένη να καθαιρέσει την κεραία κινητής τηλεφωνίας που έχει εγκαταστήσει στην περιγραφόμενη στο σκεπτικό της παρούσας θέση του δώματος της πολυκατοικίας, σε περίπτωση δε μη συμμόρφωσης της, επιτρέπει να προβούν οι ενάγοντες σε όλες τις απαραίτητες εργασίες καθαιρέσεως της επίδικης κεραίας κινητής τηλεφωνίας.
Υποχρεώνει την πρώτη εναγόμενη εταιρεία σε προκαταβολή ποσού δαπάνης χιλίων (1000) ευρώ στους ενάγοντες, για να επιχειρήσουν οι ίδιοι τις εργασίες καθαίρεσης της κεραίας, υπό τον όρο ότι η πρώτη εναγομένη δεν θα εκπληρώσει την σχετική υποχρέωσή της.
Υποχρεώνει τις εναγόμενες ως εις ολόκληρον ευθυνόμενες, να καταβάλουν σε έκαστο των πρώτης, δεύτερης, τρίτου, πέμπτου, έκτης, εβδόμου, ογδόου και δέκατης των εναγόντων το ποσό των χιλίων (1000) ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής.
Αναγνωρίζει ότι οι εναγόμενες υποχρεούνται εις ολόκληρον να καταβάλουν σε έκαστο των τετάρτου, ενδεκάτου και δωδεκάτου των εναγόντων το ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής.
Καταδικάζει τις εναγόμενες εταιρίες να καταβάλουν μέρος της δικαστικής δαπάνης των εναγόντων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, το ύψος της οποίας καθορίζει στο ποσό των τριών χιλιάδων επτακοσίων (3.700) ευρώ.
Διατάσσει την απόδοση του παράβολου άσκησης της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης /4-10-2017 έφεσης στην εκκαλούσα.
Διατάσσει την εισαγωγή του παράβολου άσκησης της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης /4-10-2017 έφεσης στο δημόσιο ταμείο.