ΤΟ ΝΕΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ.

 

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η προστασία του περιβάλλοντος μέσα από τους ΟΤΑ, έχει περάσει πολλά στάδια. Ο νομοθέτης ξεκινώντας από μια διαφορετική θεώρηση του περιβάλλοντος, την ανάγκη προστασίας αυτού, το είδος της προστασίας και κυρίως τα μέσα, αρχικά άφησε τους ΟΤΑ στο περιθώριο
Και αυτό συνέβη παρά τον χειρισμό από τους ΟΤΑ των τοπικών υποθέσεων, πολλές εκ των οποίων έχουν εκ των πραγμάτων έναν περιβαλλοντικό χαρακτήρα

Με το πέρασμα του χρόνου και κυρίως μετά την αναθεώρηση του Συντ. το 2001, ο νομοθέτης έδειξε ότι θέλει να θέσει τους ΟΤΑ ως παράγοντες προστασίας του περιβάλλοντος, Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα το 2006 με την τροποποίηση του ΚΔΚ

Ωστόσο ακόμη και μετά την σημαντική αυτή κίνηση και παρά το γεγονός ότι οι ΟΤΑ έχουν διαφόρων ειδών αρμοδιότητες, σε πολλά θέματα που άπτονται της περιβαλλοντικής διάστασης, ο ρόλος των ΟΤΑ είναι ακόμη θολός.

Η παρουσίαση εστιάζει αποκλειστικά στον πρώτο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης, δηλαδή στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και έχει ως κύριο άξονα της, την μεταρρύθμιση του Καλλικράτη, που πραγματοποιήθηκε το 2010 με την ενοποίηση εκατοντάδων δήμων ανά την χώρα.
Το ζήτημα που προσεγγίζεται είναι εάν η μεταρρύθμιση αυτή συμβάλλει ακόμη περισσότερο ή όχι στην προστασία του περιβάλλοντος και πάντα μέσα από το εργαλείο του ΚΔΚ
Δεν γίνεται προσπάθεια ανάλυσης του συνολικού καθεστώτος προστασίας περιβάλλοντος σε όλο το εύρος που εμπλέκονται οι ΟΤΑ.

2.ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ Ο.Τ.Α
2.1. Το άρθρο 24 του Συντάγματος
«1. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. ….»

Με την αναθεώρηση του 2001 αναγνωρίζεται το περιβάλλον ως «δικαίωμα του καθενός» και καθιερώνεται η αρχή της αειφορίας, ή άλλως της βιώσιμης ανάπτυξης,
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στη νομολογία του ΣτΕ «το φυσικό περιβάλλον, έχει αναχθεί σε αυτοτελώς προστατευόμενο αγαθό, προκειμένου να εξασφαλισθεί η οικολογική ισορροπία και η διαφύλαξη των φυσικών πόρων προς χάρη και των επόμενων γενεών»
Η έλλειψη ορισμού του περιβάλλοντος οφείλεται στη θέληση του συνταγματικού νομοθέτη να διευρύνει, όσο το δυνατόν περισσότερο, το προστατευτικό πεδίο των διατάξεων του Συντάγματος καθώς και στην αδυναμία ακριβούς πρόβλεψης και οριοθέτησης των αγαθών που χρήζουν προστασίας και των αναγκών που θα εμφανιστούν στο μέλλον.
Η ρητή καθιέρωση υποχρέωσης του Κράτους αποκλείει τη θεώρηση της διάταξης του άρθ. 24 παρ. 1 Συντ. ως κατευθυντήριας διάταξης ή ευχής
Συνεπώς, από το άρθ. 24 Συντ. απορρέουν υποχρεώσεις της νομοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας να προβαίνουν σε θετικές ενέργειες για την προστασία του περιβάλλοντος «και ειδικότερα να λαμβάνουν τα απαιτούμενα νομοθετικά, διοικητικά, προληπτικά και κατασταλτικά μέτρα, παρεμβαίνοντας στον αναγκαίο βαθμό καις την οικονομική ή άλλη ατομική ή συλλογική δραστηριότητα».
Η δικαστική εξουσία, τέλος, οφείλει να ελέγχει τη συνταγματικότητα των νόμων από την άποψη της συμμόρφωσής τους στις επιταγές του άρθ. 24 Συντ..

Το άρ. 24 αποτελεί το κύριο όχι όμως και το αποκλειστικό συνταγματικό έρεισμα της προστασίας του περιβάλλοντος. Η διασφάλιση, η αποκατάσταση και η βελτίωση των περιβαλλοντικών αγαθών είναι επιταγές άρρηκτα συνδεδεμένες με τον σεβασμό και την προστασία της αξίας του ανθρώπου, που αποτελεί, σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 1 Συντ., πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας, και αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του (άρθ. 5 παρ. 1 Συντ.), αλλά και για την πραγμάτωση άλλων κοινωνικών δικαιωμάτων όπως, ιδίως, το δικαίωμα στην υγεία κατοχυρώνεται από το αρ. 21 παρ. 3 Συντ.. Η προσφυγή στις διατάξεις αυτές εμπλουτίζει το αρ. 24 Συντ. με την ανθρωπιστική προσέγγιση του προστατευόμενου αγαθού.

2.2 Το άρθρο 102 του Συντάγματος
Το Σύνταγμα του 1975 κατοχυρώνει ρητά την πρωτοβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση και κατονομάζει τους ΟΤΑ πρώτου βαθμού που είναι οι Δήμοι και οι Κοινότητες (αρ. 102παρ1α).
Πρόκειται για ν.π.δ.δ. που έχουν διοικητική αυτοτέλεια και διοικούνται από τοπικώς αιρετά όργανα που έχουν την ευθύνη για την διοίκηση των τοπικών υποθέσεων (αρ. 102 παρ. 1 εδ.α)

Συγκεκριμένα :
«1. ……. Υπέρ των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης συντρέχει τεκμήριο αρμοδιότητας για τη διοίκηση των τοπικών υποθέσεων.
Νόμος καθορίζει το εύρος και τις κατηγορίες των τοπικών υποθέσεων, καθώς και την κατανομή τους στους επί μέρους βαθμούς.
Με νόμο μπορεί να ανατίθεται στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης η άσκηση αρμοδιοτήτων που συνιστούν αποστολή του Κράτους.
5. Το Κράτος λαμβάνει τα νομοθετικά, κανονιστικά και δημοσιονομικά μέτρα που απαιτούνται για την εξασφάλιση της οικονομικής αυτοτέλειας] και των πόρων που είναι αναγκαίοι για την εκπλήρωση της αποστολής και την άσκηση των αρμοδιοτήτων των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης …..
Κάθε μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από κεντρικά ή περιφερειακά όργανα του Κράτους προς την τοπική αυτοδιοίκηση συνεπάγεται και τη μεταφορά των αντίστοιχων πόρων. ….»

Οι δήμοι και οι περιφέρειες συγκροτούν τον πρώτο και δεύτερο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης και ως έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας αποτελούν θεμελιώδη θεσμό του δημόσιου βίου των Ελλήνων, όπως αυτός κατοχυρώνεται από τις διατάξεις του άρθρου 102 του Συντάγματος.

Οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις συγκροτούνται ως ενιαίες μονάδες για τις αποκεντρωμένες υπηρεσίες του κράτους και ασκούν γενική αποφασιστική αρμοδιότητα στις κρατικές υποθέσεις της περιφέρειας τους, σύμφωνα με το άρθρο 101 του Συντάγματος.

3. ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ
3.1 Η αρμοδιότητα των ΟΤΑ στα θέματα της προστασίας περιβάλλοντος, έχει μια οριζόντια διάσταση, με αρμοδιότητες με μικρότερή ή μεγαλύτερη σημασία σε ένα εύρος θεματικών αντικειμένων, που έχουν περιβαλλοντική διάσταση. Το εύρος είναι τέτοιο και αντιστοίχως η αδυναμία των ΟΤΑ να αναλάβουν δραστηριότητες να προωθήσουν να αναλάβουν δραστηριότητες γύρω από την προστασία του περιβάλλοντος, επειδή δεν γνωρίζουν όλο το νομικό πλαίσιο και τα δικαιώματα και υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτό. Το αντικειμενικό αυτό ζήτημα πολλές φορές αποτέλεσε μέρος προβληματισμού στις επιτροπές της ΚΕΔΕ.
– Η τάση του νομοθέτη είναι με την παρόδο των ετών να αναθέτει όλο και περισσότερες αρμοδιότητες στους ΟΤΑ. Ήδη με τον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων του 1985 (ΠΔ 76/1985) υπήρξε σημαντική νομοθετική στροφή, με την ανάθεση πολλών και σημαντικών αρμοδιοτήτων.
– Οι αρμοδιότητες διακρίνονται ως εξής :
Αποκλειστικές : αρμοδιότητες που τις ασκούν μόνο οι ΟΤΑ και κανένας άλλος φορέας
Συντρέχουσες : οι αρμοδιότητες που τις ασκούν και άλλοι αρμόδιοι φορες, εκτός από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, που κ αυτή είναι αρμόδια να ενεργήσει
Γνωμοδοτικές : οι αρμοδιότητες που κατά το Νόμο ασκούναι από άλλα κρατικά όργανα, τα οποία πριν τις ασκήσουν πρέπει να ζητήσουν τη γνώμη των ΟΤΑ. (π.χ. πολεοδομικός σχεδιασμός)

Με το Ν. 3463/2006 για πρώτη φορά συστηματοποιήθηκαν και κατηγοριοποιήθηκαν οι αρμοδιότητες των Δήμων και των Κοινοτήτων. Ταυτόχρονα με την διάταξη του αρ. 75 γίνεται μια αναλυτική καταγραφή των αρμοδιοτήτων που εντάσσονται στη σφαίρα των κρατικών υποθέσεων και των οποίων η άσκηση έχει ανατεθεί από το κράτος στους Δήμους
Με το Ν. 3463/2006 οι Δημοι απέκτησαν για πρώτη φορά τη δυνατότητα να θέτουν με κανονιστικές αποφάσεις ειδικότερους όρους και προϋποθέσεις για την ίδρυση και εγκατάσταση επιχειρήσεων που επηρρεάζουν το φυσικό, αρχιτεκτονικό κλπ περιβάλλον αλλά και την αισθητική και την εν γένει λειτουργία του χώρου τους.
Κανονιστικές πολύτιμο εργαλείο. Π.χ. Κανονιστική για Πράσινο, Κεραίες, στάθμευση, πολυκαταστήματα περιορισμοί
– Η απαρίθμηση των τοπικών υποθέσεων του άρθρου αυτού είναι ενδεικτική και όχι περιοριστική, δεδομένου ότι η έννοια των τοπικών υποθέσεων είναι έννοια γένους και επι πλέον έννοια δυναμική και μεταβλητή.. Η δε αρμοδιότητα των ΟΤΑ επί των τοπικών υποθέσεων είναι γενική και επεκτείνεται σε κάθε τοπική υπόθεση.

3.2
Σύμφωνα με το αρ. 75 του Ν. 3463/2006 (Αρμοδιότητες)

«Ι. Οι δημοτικές και οι Κοινοτικές αρχές διευθύνουν και ρυθμίζουν όλες τις τοπικές υποθέσεις, σύμφωνα με τις αρχές της επικουρικότητας και της εγγύτητας, με στόχο την προστασία, την ανάπτυξη και τη συνεχή βελτίωση των συμφερόντων και της ποιότητας ζωής της τοπικής κοινωνίας.
…………
β) Περιβάλλοντος, στον οποίο περιλαμβάνεται, ιδίως:
1. Η εκπόνηση τοπικών προγραμμάτων για την προστασία και αναβάθμιση του φυσικού, αρχιτεκτονικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, στο πλαίσιο των εθνικών και ευρωπαϊκών πολιτικών.

2. Η προστασία και Διαχείριση των υδάτινων πόρων, η προστασία του εδάφους και των εσωτερικών υδάτων από την αλιεία (λιμνοθάλασσες, λίμνες, ιχθυοτροφεία, ποταμοί) και η καταπολέμηση της ρύπανσης στην περιφέρειά τους.
3. Η ίδρυση και λειτουργία δημοτικών και κοινοτικών εργαστηρίων.

<br<>
5. Η παροχή συνδρομής στην αρμόδια πυροσβεστική υπηρεσία, με κάθε πρόσφορο μέσο που διαθέτουν, για την αντιμετώπιση πυρκαγιών, ιδίως σε περιοχές που έχουν δασικό χαρακτήρα.

6. Η ίδρυση και λειτουργία σφαγείων.

ΣΗΜ. Νομικοτεχνικές αδυναμίες του Νομοθέτη, ειδικά για το 5 και το 6, τα οποία και τεχνικά δεν ταιριάζουν στην ενότητα του περιβάλλοντος. Σε κάθε περίπτωση η παροχή συνδρομής, προβλέπεται κ από αντίστοιχες δξεις για την πολιτική προστασία, η δε ίδρυση κ λειτουργία σφαγείων, αφορά κυρίως το κομμάτι της τοπικής ανάπτυξης κλπ

7. Η μελέτη, Διαχείριση και εκτέλεση προγραμμάτων οικιστικής και πολεοδομικής ανάπτυξης.

8. Η λήψη μέτρων για την αποκατάσταση και ανάπλαση των περιοχών της περιφέρειάς τους, κυρίως σε περιοχές όπου αναπτύσσεται εκμετάλλευση ορυκτού πλούτου και εγκαθίστανται μονάδες επεξεργασίας αποβλήτων.

9. Η συμμετοχή τους σε θέματα πολεοδομίας, χωροταξίας και χρήσεων γης, όπως αυτή προβλέπεται από την κείμενη νομοθεσία.

ΣΗμ. Διατύπωση και πρόβλεψη η οποια δεν προσφέρει, αφού οι αρμοδιότητες αυτές είναι σαφώς καθορισμένες από την κείμενη νομοθεσία. Αν ο νομοθέτης, προσπαθεί περισσότερο να κωδικοποιήσει τις αρμοδιότητες, τότε θα μπορούσε να εντάξει και πλήθος άλλων.

10.Ο καθορισμός των χώρων για τη δημιουργία κοιμητηρίων και η παροχή γνώμης για τον καθορισμό χώρων αποτέφρωσης νεκρών.

γ) Ποιότητας Ζωής και Εύρυθμης Λειτουργίας των Πόλεων και των Οικισμών, στον οποίο περιλαμβάνεται, ιδίως:
1. Η εξασφάλιση και διαρκής βελτίωση των τεχνικών και κοινωνικών υποδομών στις πόλεις και τα χωριά όπως η κατασκευή, συντήρηση και Διαχείριση συστημάτων ύδρευσης, αφαλάτωσης, τηλεθέρμανσης, έργων ηλεκτροφωτισμού των κοινόχρηστων χώρων, η δημιουργία χώρων πρασίνου, χώρων αναψυχής, πλατειών και λοιπών υπαίθριων κοινόχρηστων χώρων.

2. Η συμμετοχή στο έργο της αστικής συγκοινωνίας και η διενέργεια μεταφοράς για τη μετακίνηση κατοίκων της περιοχής τους, καθώς και η μεταφορά για την εξυπηρέτηση και την αναψυχή αυτών, όπως ορίζεται στο άρθρο 83 και στη σχετική νομοθεσία.

3. Ο καθορισμός, η κατασκευή, συντήρηση και εκμετάλλευση υπόγειων και υπέργειων χώρων στάθμευσης, καθώς και ο έλεγχος της στάθμευσης των αυτοκινήτων, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.

4. Η ρύθμιση της κυκλοφορίας, ο καθορισμός πεζοδρόμων, μονοδρομήσεων και κατευθύνσεων της κυκλοφορίας, η απομάκρυνση εγκαταλελειμμένων οχημάτων και γενικότερα η λήψη μέτρων για την αποφυγή δυσμενών επιδράσεων στην ασφάλεια της κυκλοφορίας, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.

5. Ο καθορισμός των χώρων και των όρων λειτουργίας των λαϊκών αγορών και των εμποροπανηγύρεων, για άσκηση υπαίθριων εμπορικών δραστηριοτήτων, που διενεργούνται στην περιφέρειά τους, κατά τη σχετική νομοθεσία, καθώς και των χώρων για την προσωρινή διαμονή μετακινούμενων πληθυσμιακών ομάδων.

6. Ο καθορισμός χώρων για την τοποθέτηση πλαισίων προβολής υπαίθριας διαφήμισης, καθώς και ο προσδιορισμός ειδικότερων προδιαγραφών κατασκευής και προϋποθέσεων τοποθέτησης διαφημιστικών πλαισίων, σύμφωνα με τις τοπικές ιδιαιτερότητες στο πλαίσιο της κείμενης νομοθεσίας.

7. Η προστασία του καταναλωτή με τη δημιουργία Γραφείων Ενημέρωσης του καταναλωτή σχετικά με θέματα που αφορούν τα δικαιώματά του, την ποιότητα των προσφερόμενων αγαθών και υπηρεσιών και τις επιπτώσεις τους στην υγεία και το περιβάλλον, σε συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές.

8. Ο προσδιορισμός ειδικότερων όρων και προϋποθέσεων της ίδρυσης και εγκατάστασης καταστημάτων, επιχειρήσεων και ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων της δικαιοδοσίας τους που επηρεάζουν το φυσικό, πολιτιστικό και αρχιτεκτονικό περιβάλλον, καθώς και την αισθητική, φυσιογνωμία και τις εν γένει λειτουργίες της πόλης.

9. Ο προσδιορισμός των όρων και των ωρών λειτουργίας μουσικής σε
καταστήματα, τα οποία λειτουργούν στην πόλη, στο πλαίσιο των υγειονομικών και κανονιστικών διατάξεων της Διοίκησης.

10. Η μέριμνα και η λήψη μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας, όπως ο υγειονομικός έλεγχος των δημοτικών και κοινοτικών δεξαμενών νερού, ο υγειονομικός έλεγχος των καταστημάτων και επιχειρήσεων που λειτουργούν στην περιφέρειά τους, ο έλεγχος της ηχορύπανσης, της κοινής ησυχίας και της εκπομπής ρύπων, θορύβων και άλλων επιβαρύνσεων του περιβάλλοντος από τροχοφόρα, η περισυλλογή και εν γένει η μέριμνα για τα αδέσποτα ζώα και η δημιουργία καταφυγίων, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.

11. Η μέριμνα και η λήψη μέτρων για την προστασία της ζωής και της
περιουσίας των κατοίκων, όπως ο έλεγχος σήμανσης των εργασιών που εκτελούνται στις οδούς και της τήρησης των υποχρεώσεων αυτών που εκτελούν έργα και εναποθέτουν υλικά και εργαλεία στις οδούς του δημοτικού ή κοινοτικού δικτύου, η λήψη μέτρων και ο έλεγχος για την προστασία από επικίνδυνες οικοδομές, από έλλειψη μέτρων ασφάλειας και υγιεινής σε εργασίες που εκτελούνται και γενικότερα από δραστηριότητες που εγκυμονούν κινδύνους για τη ζωή και την περιουσία των κατοίκων.

12. Η μέριμνα και η λήψη μέτρων για την προστασία και αναβάθμιση της αισθητικής των πόλεων και των οικισμών.

13. Η μέριμνα και η λήψη μέτρων για την απρόσκοπτη πρόσβαση στους κοινόχρηστους χώρους.

14. Η ονομασία των οδών, πλατειών, η τοποθέτηση πινακίδων πληροφορίας και η αρίθμηση κτισμάτων

Σημ. Από την γενική διατύπωση «μεριμνα και λήψη μέτρων», προκύπτει η επιθυμία του νομοθέτη να το θέσει σε γενικό πλαίσιο και να δώσει την δυνατότητα στους ΟΤΑ, ακόμη και με ειδικότερες κανονιστικές αποφάσεις να το εξειδικέυουν.

4. Η ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ

4.1. Γενικά για τον Καλλικράτη
Το 2010 ψηφίστηκε ο Ν. 3852/2010 (ΦΕΚ Α` 87/7.6.2010) «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης -Πρόγραμμα Καλλικράτης»

Μια μεταρρύθμιση οποία στήθηκε νομοθετικά μέσα σε 3 μήνες όταν για τον ΚΔΚ του 2006 απαιτήθηκαν τρία χρόνια, ενώ ο νέος κώδικας νομαρχιακής αυτοδιοίκησης ετοιμάζονταν από μια πολυμελή επιτροπή επί επτά χρόνια, χωρίς να τελειώσει ποτέ.
Ο «Καλλικράτης» αποτελεί ένα ογκώδες νομοθέτημα με 285 άρθρα και ασχολείται με όλες τις πτυχές της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Βασικές καινοτομίες:
πρώτον: η νέα αρχιτεκτονική ενός νέου, λιτού σχήματος αυτοδιοίκησης με 325 δήμους (έναντι 1034 στο παρελθόν) και 13 αυτοδιοικούμενες περιφέρειες (έναντι 70 περίπου φορέων στο δεύτερο βαθμό, αν συνυπολογίσει κανείς τα νομαρχιακά διαμερίσματα, «υπερνομαρχίες», «επαρχεία» κλπ.),
δεύτερον: η δημιουργία ενός νέου, περισσότερο σύνθετου (με περισσότερα όργανα), αλλά και περισσότερο λειτουργικού συστήματος διακυβέρνησης στους νέους, μεγαλύτερους δήμους και περιφέρειες,
τρίτον: η μεταφορά μεγάλου αριθμού αρμοδιοτήτων (πολεοδομία, αδειοδοτήσεις, κατασκευή σχολείων κλπ.), ιδίως στους δήμους από τις παλιές νομαρχίες

Γενικά ο Καλλικράτης είμαι μια μεταρρύθμιση που έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί 10 χρόνια πριν. ʼργησε να έρθει και παράλληλα ήρθε και πολύ γρήγορα.
Όσο κ αν ακούγεται παράδοξο, αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα.
Καθώς από τη μια τα οφέλη από τις οικονομιές κλίμακος είναι πολλές, από την άλλη η μεταρρύθμιση προωθήθηκε χωρίς να έχουν πραγματοποιηθεί οι απαιτούμενες προεργασίες, με έναν τρόπο βίαιο για την διοίκηση

Σε επίπεδο περιβάλλοντος, η μεταρρύθμιση αυτή διαφημιζόταν ότι έρχεται ο Πράσινος Καλλικράτης.
Ανταποκρίνεται λοιπόν αυτός ο ευφημισμός στην πραγματικότητα?
4.2. Συγκρότηση Υπηρεσιών Περιβάλλοντος
Σύμφωνα με το άρθρο 97 του Νόμου 3852/2010, σχετικά με τις Υπηρεσιακές μονάδες των Δήμων, οι νέοι Δήμοι του Προγράμματος Καλλικράτη υποχρεούνται μέχρι και 31.12.2010 να συγκροτήσουν υπηρεσιακές μονάδες με τα ακόλουθα αντικείμενα: εκτός των άλλων και «Περιβάλλοντος-Πολιτικής Προστασίας»
Θέσπιση σαφής υποχρέωσης τροποποίησης του Ο.Ε.Υ. και συγκρότηση υπηρεσίας Περιβάλλοντος
Σημαντική καινοτομία, καθώς έως τότε εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια κάθε δήμου έαν κ εφόσον θα μπορεί να συγκροτήσει μια τέτοια υπηρεσία

Στο Δήμο Βόλου για παράδειγμα συγκροτήσαμε (ΟΕΥ Δήμου Βόλου (ΦΕΚ 2210 Β`)/27.7.2010) απόφαση Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Δ/σης 11890/131362/13.7.2012) Τμήμα Περιβάλλοντος
– το οποίο «σχεδιάζει, προγραμματίζει, εισηγείται και μεριμνά για την εφαρμογή πολιτικών, προγραμμάτων, δράσεων, και μέτρων για την προστασία και αναβάθμιση του περιβάλλοντος στην περιοχή του δήμου
– Συνεργάζεται με τις αρμόδιες υπηρεσίες του δήμου και μεριμνά, ώστε να διασφαλίζεται η περιβαλλοντική διάσταση σε όλα τα τα έργα, τις δράσεις και τις προμήθειες του Δήμου.
– Υποστηρίζει την ΕΠΖ στην άσκηση των αρμοδιοτήτων της που σχετίζονται με την προστασία του περιβάλλοντος
– ……

4.3. Προσθήκη αρμοδιοτήτων στον ΚΔΚ
Μετά την μεταρρύθμιση του Καλλικράτη, στο αρ. 75 προστέθηκαν και οι ακόλουθες αρμοδιότητες :
ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΕΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ

«11. Η έκδοση οικοδομικών αδειών, ο προέλεγχος για την έκδοση τους, ο έλεγχος μελετών για οικοδομικές άδειες, συναφούς χαρακτήρα πολεοδομικές αρμοδιότητες, καθώς και ο έλεγχος και η επιβολή προστίμων για την κατασκευή αυθαιρέτων κτισμάτων, κατά την κείμενη νομοθεσία,

Σημ.
– Εννοεί σε όλους τους δήμους, ακόμη και στους πλέον μικρότερους.
– Λόγω του εντονότερου χαρακτήρα των τοπικών συμφερόντων η αρμοδιότητα αυτή των αυθαιρέτων έπρεπε να μεταβιβαστεί στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Κάτι που ο νομοθέτης επιλύει με άλλο νομοθέτημα Ν. 4030/2012 και αναθέτει τον έλεγχο στους ελεγκτές δόμησης.
Και την εξέταση των ενστάσεων από τα ΣΥΠΟΘΑ

12. Ο έλεγχος των αρχιτεκτονικών, των στατικών, των υδραυλικών και των ηλεκτρομηχανολογικών μελετών, της μελέτης θερμομόνωσης, της μελέτης παθητικής πυροπροστασίας και των σχετικών φορολογικών στοιχείων για την έκδοση ή αναθεώρηση οικοδομικών αδειών βιομηχανικών κτιρίων, κατά τις ρυθμίσεις των παραγράφων 1 έως και 3 του άρθρου 5 του π.δ. 78/2006 (ΦΕΚ 80 Α).

13. Ο έλεγχος εφαρμογής ρυμοτομικών σχεδίων στο έδαφος πριν την έγκριση των πινακίδων εφαρμογής.

14. Η σύνταξη διαγραμμάτων εφαρμογής και διαγραμμάτων διαμορφωμένης κατάστασης.

15. Ο έλεγχος τοπογραφικών διαγραμμάτων που προορίζονται για σύνταξη πράξεων τακτοποιήσεως και αναλογισμού ή πράξεων εφαρμογής.

16. Επίβλεψη τοπογραφικών μελετών και μελετών Πράξεων Εφαρμογής Σ.Π..

17. Η σύνταξη Πράξεων Εφαρμογής του άρθρου 12 του ν. 1337/1983 (Συνολική Π.Ε., Μεμονωμένη Π.Ε., Διορθωτική Π.Ε.), συμπεριλαμβανομένων και όλων των προβλεπόμενων διαδικασιών

18. Η παρακολούθηση του Προγράμματος Καθαρές Ακτές – Καθαρές Θάλασσες του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

19. Η έκδοση απόφασης για τον καθορισμό μεμονωμένων κτιρίων ή των περιοχών, εντός των οποίων οι όψεις των κτιρίων πρέπει να αποπερατώνονται μέσα σε έξι (6) έτη από την έκδοση της οικοδομικής άδειας ή της ανωτέρω απόφασης, σύμφωνα με το άρθρο 22 παρ. 6 του ν. 1577/1985 (ΦΕΚ 210 Α`).

20. Η προκαταρκτική πρόταση ανάπλασης ορισμένης περιοχής, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις των άρθρων 9 και 10 του ν. 2508/1997 (ΦΕΚ 124 Α).

21. Η γνωμοδότηση για παρέκκλιση από τους όρους δόμησης κατασκευής κτιρίων που προορίζονται για γεωκτηνοτροφικές, γεωπτηνοτροφικές ή υδατοκαλλιεργητικές εγκαταστάσεις, καθώς και εγκαταστάσεις αποθήκευσης λιπασμάτων, φαρμάκων, ιχθυοτροφών, γεωργικών και αλιευτικών εφοδίων, γεωργικών και αλιευτικών προϊόντων, στεγάστρων σφαγής ζώων και δεξαμενών από οποιοδήποτε υλικό.

22. Η εφαρμογή πολεοδομικών σχεδίων και συναφών εκτελεστών πράξεων, που δεν έχουν γενικότερο χαρακτήρα.

23. Ο έλεγχος εφαρμογής ρυμοτομικών σχεδίων στο έδαφος, κατ` άρθρο 115 Κ.Β.Π.Ν..

24. Η εφαρμογή εγκεκριμένων σχεδίων επί του εδάφους, κατά την πρόβλεψη της παρ. 1 του άρθρου 155 Κ.Β.Π.Ν..

25. Η Διαχείριση στερεών αποβλήτων, σε επίπεδο προσωρινής αποθήκευσης, μεταφόρτωσης, επεξεργασίας, ανακύκλωσης και εν γένει αξιοποίησης, διάθεσης, λειτουργίας σχετικών εγκαταστάσεων, κατασκευής μονάδων επεξεργασίας και αξιοποίησης, καθώς και αποκατάστασης υφιστάμενων χώρων εναπόθεσης (Χ.Α.Δ.Α.). Η Διαχείριση πραγματοποιείται, σύμφωνα με τον αντίστοιχο σχεδιασμό, που καταρτίζεται από την Περιφέρεια κατά την ειδικότερη ρύθμιση του άρθρου 186 παρ. ΣΤ` αριθμ. 29 του παρόντος νόμου.

26. Η μέριμνα, σύμφωνα με τις ισχύουσες πυροσβεστικές διατάξεις, για την τήρηση των υποχρεώσεων καθαρισμού, από τους ιδιοκτήτες, νομείς, και επικαρπωτές, των οικοπεδικών και λοιπών ακάλυπτων χώρων, που βρίσκονται εντός πόλεων, κωμοπόλεων και οικισμών και σε απόσταση μέχρι 100 μέτρων από τα όρια τους, καθώς και η υποχρέωση αυτεπάγγελτου καθαρισμού από τους δήμους, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των υπόχρεων. Σε βάρος εκείνων που δεν συμμορφώνονται επιβάλλεται πρόστιμο πενήντα (50) λεπτών, ανά τετραγωνικό μέτρο του οικείου χώρου, το οποίο και αποτελεί έσοδο του οικείου δήμου, βεβαιούται εις βάρος τους η ισόποση σχετική δαπάνη του δήμου προς καθαρισμό και υποβάλλεται μήνυση για το αδίκημα του άρθρου 433 του Ποινικού Κώδικα.

27. Η διενέργεια δειγματοληπτικών ελέγχων, προκειμένου να διαπιστωθεί η ποιότητα των χαλύβων οπλισμού σκυροδέματος.

28. Η διενέργεια δειγματοληπτικών ελέγχων, προκειμένου να διαπιστωθεί η ποιότητα των προϊόντων τσιμέντου.

29. Η χορήγηση άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας στεγνοκαθαριστηρίων, πλυντηρίων ρούχων, σιδηρωτηρίων ρούχων και ταπητοκαθαριστηρίων.»

30. Η σύνταξη των πράξεων αναλογισμού Αποζημίωσης, τακτοποίησης, προσκύρωσης κατά τις διατάξεις του ν.δ. 17.7.1923 συμπεριλαμβανομένων και όλων των προβλεπόμενων διαδικασιών.»

31. Η επιμέλεια μεταγραφής ή καταχώρισης των Πράξεων Εφαρμογής του άρθρου 12 του ν. 1337/1983 σε Υποθηκοφυλακείο ή Κτηματολόγιο.»

32. Η Σύσταση επιτροπής του άρθρου 1 του π.δ. 5/1986 (Α` 2) για τον προσδιορισμό της αξίας ακινήτων για την εισφορά σε χρήμα.»

Οι Αρμοδιότητες 11 έως και 29 του τομέα β΄ προστέθηκαν με την παρ.1 άρθρου 94 Ν.3852/2010,ΦΕΚ Α 87/7.6.2010,η οποία συμπληρώθηκε με τις περιπτώσεις 30 έως και 32 δυνάμει του άρθρου 44 παρ.10β Ν.3979/2011,ΦΕΚ Α 138/16.6.2011.

Ένα σχόλιο για τις πολεοδομικές κυρίως αρμοδιότητες

Σημειώνουμε ότι παλαιότερα η μεταβίβαση πολεοδομικών αρμοδιοτήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση, κρίθηκε από το Στε ότι αντίκειται στην παρ. 2 του αρ. 24 του Συντ., καθόσον η τοπική αυτοδιοίκηση, έπαυσε να αποτελεί όργανο του κράτους και έγινε όργανο της αιρετής αυτοδιοίκησης.
Ήδη όμως με το αρ. 102 του Συντ., μπορεί να ανατίθεται στους ΟΤΑ η άσκηση αρμοδιοτήτων που συνιστούν κρατική αποστολή.

Επισημαίνουμε επίσης, ότι παρά το γεγονός ότι ο πολεοδομικός σχεδιασμός μέσω του οποίου διαμορφώνεται το οικιστικό περιβάλλον, αποτελεί κατ` εξοχήν τοπική υπόθεση, οι θεσμοθετημένες αρμοδιότητες των Δήμων, εξακολουθούν και είναι μικρής έκτασης και σημασίας.
Οι αρμοδιότητες αυτές είναι κυρίως συμβουλευτικές, δηλ. ο Δήμος δεν μπορεί με απόφαση του να δημιουργήσει ή να τροποποιήσει οικιστικά πολιτιστικά αγαθά (οικιστικό περιβάλλον)

Ωστόσο ελάχιστες αποφασιστικές αρμοδιότητες πολεοδομικού σχεδιασμού έχει και με τον «Καλλικράτη» όχι μόνον η αιρετή αυτοδιοίκηση (Δήμοι και Περιφέρειες) αλλά και η Αποκεντρωμένη Διοίκηση.
Σχεδόν όλες οι αρμοδιότητες συγκεντρώνονται στο υπουργείο Περιβάλλοντος (ΥΠΕΚΑ), εκτός από την εφαρμογή των πολεοδομικών σχεδίων, η οποία μεταβιβάζεται στην τοπική αυτοδιοίκηση (Δήμοι-Περιφέρειες) αλλά και την Αποκεντρωμένη Διοίκηση

 

Οι Αρμοδιότητες 15 έως και 39 του τομέα γ΄ προστέθηκαν με την παρ.2 άρθρου 94 Ν.3852/2010,ΦΕΚ Α 87/7.6.2010.
ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΕΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ

15. Η μελέτη των έργων συντήρησης και βελτίωσης του οδικού δικτύου
αρμοδιότητας δήμου.
16. Η εκπόνηση κυκλοφοριακών μελετών, καθώς και η μελέτη, εκτέλεση και επίβλεψη των εργασιών σήμανσης, σηματοδότησης και ηλεκτροφωτισμού του οδικού δικτύου του δήμου.
17. Ο καθορισμός των αστικών γραμμών λεωφορείων, της αφετηρίας, της διαδρομής, των στάσεων και του τέρματος των αντίστοιχων γραμμών, καθώς και ο καθορισμός των προδιαγραφών των στάσεων και των στεγάστρων αναμονής επιβατών αστικών και υπεραστικών γραμμών.
18. Ο καθορισμός κομίστρων αστικών φορέων παροχής συγκοινωνιακού έργου.
19. Η ρύθμιση κάθε θέματος, το οποίο αφορά στην εγκατάσταση, λειτουργία και στη συντήρηση ανελκυστήρων, καθώς και η χορήγηση των σχετικών τεχνικών επαγγελματικών αδειών, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του άρθρου 4 του π.δ. 78/2006 (ΦΕΚ 80 Α`) και των σχετικών Κ.Υ.Α..
“20. Η χορήγηση έγκρισης δομικής κατασκευής κεραίας σταθμού στην ξηρά, σύμφωνα με το άρθρο 1 του ν. 2801 /2000 (ΦΕ Κ 46 Α`) και το άρθρο 24 Α` παρ. 5 εδάφιο ε` του ν. 2072/1992 (ΦΕΚ 129 Α), όπως ισχύει, καθώς και η Επιβολή κυρώσεων στους παραβάτες. ”
21. Η χορήγηση άδειας εγκατάστασης και άδειας λειτουργίας φωτοβόλων,
σωλήνων, φωτεινών επιγραφών και ηλεκτροκίνητων ανυψωτικών μηχανημάτων, καθώς και ο έλεγχος της λειτουργίας αυτών.
22. Η Σύσταση επιτροπής φιλικού διακανονισμού για την εξώδικη επίλυση των διαφορών ανάμεσα σε προμηθευτές και σε καταναλωτές ή ενώσεις καταναλωτών, η τήρηση αρχείων των πορισμάτων της οικείας επιτροπής καθώς και η τήρηση μητρώου καταναλωτών.
23. Ο καθορισμός των προδιαγραφών των στάσεων και των στεγάστρων αναμονής επιβατών των αστικών και υπεραστικών γραμμών.
24. Η απαγόρευση της δημιουργίας θέσεων στάθμευσης σε συγκεκριμένους χώρους.
25. Η παραλαβή των αποσυρόμενων δικύκλων, μοτοσυκλετών και μοτοποδηλάτων, όπου δεν υπάρχουν υποκαταστήματα του Ο.Δ.Δ.Υ..
26. Ο καθορισμός του εξωτερικού χρωματισμού των ΤΑΞΙ.
27. Η ανάκληση άδειας κυκλοφορίας αστικού λεωφορείου, από τον κύκλο εργασίας, εντός του ιδίου ημερολογιακού έτους κατ` άρθρο 31 του ν.2963/2001.
28. Η περισυλλογή αδέσποτων σκύλων, καθώς και η ίδρυση ή βελτίωση
εγκαταστάσεων καταφυγίων αδέσποτων σκύλων.
29. Ο καθορισμός των ωρών έναρξης και λήξης της εργασίας των ναυτεργατών και των αρτεργατών.

30. Η χορήγηση βιβλιαρίων υγείας στους εκδοροσφαγείς.
31. Η χορήγηση των αδειών παραγωγών και η θεώρηση τους από τον οικείο δήμο, όπου ο παραγωγός κατοικεί. Η αρμοδιότητα αυτή δεν αφορά την έκδοση αδειών στους Νομούς Αττικής και Θεσσαλονίκης.
32. Η συνδρομή στο έργο του Ε.Φ.Ε.Τ. και η διενέργεια ελέγχων ή άλλων
πράξεων, που ζητούν τα εντεταλμένα όργανα του Ε.Φ.Ε.Τ. και σύμφωνα με τις οδηγίες τους.
33. Η χορήγηση αδειών άσκησης επαγγέλματος τεχνιτών επισκευής και συντήρησης αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων.
34. Η χορήγηση αδειών άσκησης επαγγέλματος οδικού μεταφορέα επιβατών και εμπορευμάτων.
35. Η χορήγηση, ανανέωση, ανάκληση και αφαίρεση αδειών εκγυμναστών, καθώς και ίδρυσης και λειτουργίας σχολών υποψηφίων οδηγών αυτοκινήτων και μοτοσικλετών
36. Η έκδοση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας συνεργείων επισκευής και συντήρησης αυτοκινήτων, μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων και λοιπών συναφών εγκαταστάσεων, καθώς και η διενέργεια επιθεωρήσεων και ηλεκτρολογικών ελέγχων.
37. Η χορήγηση εξουσιοδοτήσεων σε συνεργεία συντήρησης και επισκευής αυτοκινήτων για διάθεση Κάρτας Ελέγχου Καυσαερίων (Κ.Ε.Κ.), καθώς και η παρακολούθηση και ο έλεγχος των Κέντρων Ελέγχου Καυσαερίων.
38. Η χορήγηση εξουσιοδοτήσεων σε συνεργεία συντήρησης και επισκευής
αυτοκινήτων για τοποθέτηση συστημάτων περιορισμού ταχυτήτων.
39. Η θεώρηση των Καρτών Επιθεώρησης και Επισκευών των ενοικιαζόμενων οχημάτων.»

Η έναρξη άσκησης των λοιπών πρόσθετων αρμοδιοτήτων που περιλαμβάνονται στις παραγράφους 1 (υπ` αριθμούς 27 έως και 29), 2(υπ` αριθμούς 29 έως και 39), 3 (υπ` αριθμούς Β26 έως και 34) και 5 υπ` αριθμούς 8 έως 69) του προηγούμενου άρθρου πραγματοποιείται από την 1η Ιανουαρίου 2013

Παρατηρήσεις :
• Προσπάθεια κωδικοποίησης.
• Μεταφορά αρμοδιοτήτων από άλλα όργανα (πρώην Νομαρχίες)
• Εξακολουθεί ο νομοθέτης να μην δίνει ελεγκτικούς μηχανισμούς στους ΟΤΑ.
• Προστίθενται αρμοδιότητες ανούσιες, με μικρή σημασία στην προστασία περιβάλλοντος
• Νομικοτεχνικά θέματα. Θέτει περίεργες αδειδοτήσεις στο καθεστώς του περιβάλλοντος ή της ποιότητας ζωής.

4.4. Νέο Θεσμικό Όργανο – Επιτροπή Ποιότητα Ζωής

Σύμφωνα με το άρθρο 73 του ν. 3852/2010
1. Η επιτροπή ποιότητας ζωής συνιστάται σε δήμους άνω των δέκα χιλιάδων (10.000) κατοίκων, είναι αποφασιστικό και εισηγητικό όργανο άσκησης των σχετικών με την ποιότητα ζωής, τη χωροταξία, την πολεοδομία και την προστασία του περιβάλλοντος αρμοδιοτήτων του δήμου. Κατά την άσκηση των σχετικών αρμοδιοτήτων της λαμβάνει ειδική μέριμνα για το σχεδιασμό δράσεων που αποβλέπουν στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής και εν γένει την εξυπηρέτηση των ατόμων με αναπηρίες.
Ειδικότερα:
Α. Είναι αρμόδια, για τα καταστήματα Υγειονομικού Ενδιαφέροντος
Β. Εισηγείται στο δημοτικό συμβούλιο:
i) θέματα καθορισμού χρήσεων γης,
ιι) θέματα ρυθμιστικών σχεδίων, προγραμματισμού εφαρμογής ρυθμιστικών
σχεδίων, οικιστικής οργάνωσης ανοικτών πόλεων, εφαρμογής Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (Γ.Π.Σ.), πολεοδομικών μελετών, ανάπλασης περιοχών, πολεοδομικών επεμβάσεων, χρηματοδότησης προγραμμάτων ανάπλασης, ανασυγκρότησης υποβαθμισμένων περιοχών, πολεοδομικής αναμόρφωσης προβληματικών περιοχών, αποζημίωσης ρυμοτομούμενων, πολεοδομικών ρυθμίσεων, εισφοράς σε γη ή σε χρήμα, περιοχών ειδικά ρυθμιζόμενης πολεοδόμησης (Π.Ε.Ρ.ΠΟ.) και έγκρισης πολεοδομικών μελετών,
iii) τη λήψη αποφάσεων για θέματα προστασίας του περιβάλλοντος,
iv) τη λήψη αποφάσεων για θέματα χωροθέτησης κοιμητηρίων, κατά τις
προβλέψεις του ν. 2508/1997 (ΦΕΚ 124 Α), κέντρων αποτέφρωσης νεκρών, καθώς και άλλων, σχετικών με το αντικείμενο, αρμοδιοτήτων του,
ν) το σχέδιο κανονιστικών αποφάσεων των άρθρων 79 και 82 του Κ.Δ.Κ..

Η ΕΠΖ αποτελεί ένα σύγχρονο, θεσμικό εργαλείο που μπορεί να συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος.

Πρώτη φορά αναφέρεται θεσμικό όργανο στους ΟΤΑ με άμεση αρμοδιότητα την λήψη απόφασης, έστω και σε γνωμοδοτικό επίπεδο για την προστασία περιβάλλοντος
Σημαντικό εργαλείο άσκησης πολιτικής
Σημαντικοί Παράγοντες :
• Δημόσιες Συνεδριάσεις
• Αμεσότητα με πολίτες
• Διεξάγει τις διαβουλεύσεις για τα θέματα προστασίας περιβάλλοντος
• Μετουσιώνει σε πράξη τις προβλέψεις της Οδηγίας 2003/4/ΕΚ που ενσωματώνει την σύμβαση του Aarhus.
Καινοτομία Σύμβασης είναι ότι επιβάλλει ενημέρωση ενεργητική, δηλαδή η υποχρέωση των αρμόδιων αρχών να διαδίδουν με δική τους πρωτοβουλία τις κρίσιμες περιβαλλοντικές πληροφορίες,
να διευκολύνουν το κοινό στην αναζήτησή τους
να ενημερώνουν τους πολίτες σχετικά με τα δικαιώματά τους για ενημέρωση και συμμετοχή

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ

Μετά από 1,5 χρόνο λειτουργίας των ΟΤΑ στο πλαίσιο του Καλλικράτη, ως βασικό ζήτημα στην άσκηση της περιβαλλοντικής πολιτικής από τους Δήμους, προκύπτει η επίλυση βασικών οργανωτικών λειτουργικών και οικονομικών θεμάτων που σχετίζονται με την άσκηση αυτής της πολιτικής.

Οι νέες αρμοδιότητες που σταδιακά μεταβιβάζονται στους Δήμους σε εφαρμογή του Ν. 3852/2010 δημιουργούν νέα δεδομένα και λειτουργικές απαιτήσεις.
Απαιτείται η μεταφορά τεχνογνωσίας από τις έως τώρα ασκούσες αρμοδιότητες από τις κεντρικές υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ και των αποκεντρωμένων μονάδων τους, προς τους Δήμους. Η κατάρτιση προσωπικού των Δήμων, η δημιουργία βάσης δεδομένων και δικτύωση μεταξύ ΥΠΕΚΑ – Περιφερειών – Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και Δήμων αποτελούν αναγκαίους όρους εφαρμογής.

Αρ. 102 ΣυντΚάθε μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από κεντρικά ή περιφερειακά όργανα του Κράτους προς την τοπική αυτοδιοίκηση συνεπάγεται και τη μεταφορά των αντίστοιχων πόρων
Υπάρχει σαφής παραβίαση, αφού το 2013 έρχονται και άλλες αρμοδιότητες στους δήμους, από την κρατική διοίκηση, χωρίς αντίστοιχα την μεταφορά των αντίστοιχων πόρων.
Αντιθέτως στο όνομα των 11.5 δις και του νέου μεσοπρόθεσμού ή μνημονίου, ετοιμάζονται να μειώσουν ακομη περισσότερους τους Κ.Α.Π. , κάτι το οποίο θα οδηγήσει ακόμη και δήμους χωρίς μεγάλα οικονομικά προβλήματα, σε αδυναμία άσκησης των αρμοδιοτήτων τους.

Ο ΚΔΚ είναι μόνο ένα από τα εργαλεία που διαθέτουν οι δήμοι για την άσκηση περιβαλλοντικής πολιτικής. Τα προγράμματα του ΕΣΠΑ, οι πόροι από το Πράσινο Ταμείο, η δικτύωση ευρωπαικών πόλεων (συμφωνο δημάρχων για μείωση αερορύπανσης) είναι μερικά άλλα ……………Λείπει αυτή τη στιγμή η κωδικοποίηση των πολλαπλών αυτών αρμοδιοτήτων σε πολλά επίπεδα. Για το λόγο αυτό κάνουμε λόγο για οριζόντια δράση.

Σε γενικές γραμμές ο Καλλικράτης δεν δικαιολογεί τον ευφημισμό των δημιουργών του. θα μπορούσε να συμβάλλει περισσότερο…..Θα μπορούσαν να γίνουν πιο γενναίες .κινήσεις….Οι προσδοκίες ήταν διαφορετικές.

Ωστόσο για να κάνουμε και την αυτοκριτική μας, πολλές φορές οι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν αποδείξει ότι δεν έχουν την ωριμότητα να αντεπεξέλθουν σε μια πιο σύνθετη αποστολή.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *