Έφεση που ασκείται κατά απόφασης που εκδόθηκε ερήμην του εκκαλούντος, λειτουργεί ως υποκατάστατο αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας και ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς, που μπορούσε να προβάλει πρωτοδίκως. Η απόρριψη αιτήματος για αναβολή της συζήτησης, δεν αποτελεί σφάλμα δεκτικό έφεσης, διότι η αναβολή απόκειται στην κρίση του Δικαστηρίου. Η εναγόμενη με τις ενέργειές της απέκλεισε την ενάγουσα πλήρως από το δικαίωμα χρήσης της κοινόχρηστης ταράτσας, του κοινόχρηστου ηλιακού θερμοσίφωνα, της κοινόχρηστης αποθήκης και έχει παράνομα στερήσει το δικαίωμά της σε χρήση του λέβητα πετρελαίου, ενώ από την πλημμελή μόνωση του δαπέδου του εξώστη της οριζόντιας ιδιοκτησίας της εναγομένης έχει δημιουργηθεί υγρασία στο εσωτερικό της οριζόντιας ιδιοκτησίας της (ενάγουσας), η οποία (πλημμελή) μόνωση πρέπει να αποκατασταθεί.
Σύμφωνα με το άρθρο 528 του ΚΠολΔ, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 44 § 2 του ν. 3994/2011, και εφαρμόζεται στην προκειμένη περίπτωση, αν ασκηθεί έφεση από τον διάδικο που δικάσθηκε ερήμην, η εκκαλούμενη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, ανεξάρτητα από τη διαδικασία που τηρήθηκε. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι αν ασκηθεί έφεση κατά ερήμην του εκκαλούντος αποφάσεως, η οποία λειτουργεί ως υποκατάστατο αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η εκκαλούμενη απόφαση μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, χωρίς έρευνα των λόγων της (πρβλ. ΑΠ 1906/2008, ΕφΛαμ 94/2011) και ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει (με το δικόγραφο αυτής και τις προτάσεις του) όλους τους ισχυρισμούς, που μπορούσε να προβάλει πρωτοδίκως. Του παρέχεται, δηλαδή, η ευκαιρία, δεδομένου ότι δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, όπως, εντός των ορίων του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, ακουστεί και προβάλει στο Εφετείο όσους ισχυρισμούς μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως επανορθώνοντας, με την έφεση, τις συνέπειες που η απουσία του, ενδεχομένως, επέφερε (βλ. αιτιολογική έκθεση του ν. 2915/2001). Επομένως, για την εξαφάνιση της πρωτόδικης αποφάσεως δεν απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος της έφεσης, αλλά αρκεί η τυπική παραδοχή της, καθόσον αυτή έχει τα αποτελέσματα της καταργηθείσας αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας (πρβλ. ΑΠ 866/2008, ΑΠ 829/2008, ΑΠ 884/2007, ΑΠ 1015/2005, ΕφΠειρ 92/2013, ΕφΑθ 2142/2011). […]
Λόγους έφεσης, κατά την έννοια του άρθρου 520 του ΚΠολΔ, που απαιτεί με ποινή ακυρότητας την ύπαρξη αυτών στο δικόγραφο της έφεσης, μπορούν να αποτελέσουν παράπονα κατά της εκκαλουμένης αποφάσεως, που αναφέρονται είτε σε παραδρομές του εκκαλούντος, είτε σε νομικά ή πραγματικά σφάλματα του Δικαστή. Τα τελευταία μπορεί να είναι παραβιάσεις δικονομικών κανόνων, εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικού νόμου, εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ή εγκατάλειψη αιτήσεως αδίκαστης (ΕφΑθ 2575/2009, ΕφΔωδ 70/2008, Σ. Σαμουήλ: Η έφεσις, § 540). Έτσι η απόρριψη του αιτήματος για αναβολή της συζήτησης, κατά το άρθρο 250 του ΚΠολΔ, δεν αποτελεί σφάλμα δεκτικό έφεσης, διότι η αναβολή απόκειται στην κρίση του Δικαστηρίου (ΑΠ 1247/1982, ΔΕΝ 39.1102, ΕφΛαρ 292/2015, ΕφΘεσ 457/2011, Αρμ 2011.1022), ούτε θεμελιώνει τέτοιο (λόγο έφεσης) η απόρριψη του αιτήματος αναβολής της δίκης, σύμφωνα με το άρθρο 249 του ΚΠολΔ, αφού το Δικαστήριο, έχοντας, σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο, διακριτική ευχέρεια να δεχθεί ή να απορρίψει αυτό (αίτημα αναβολής: ΑΠ 194/2017) δεν υποπίπτει στο σφάλμα της παράλειψης να αποφανθεί, ούτε πρόκειται για σφάλμα του διαδίκου που μπορεί να επανορθωθεί, πολύ δε περισσότερο αφού το διατακτικό της απόφασης του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου δεν θεμελιώνεται στην παραδοχή ή απόρριψη του αιτήματος αυτού (πρβλ. ΑΠ 679/1973, ΝοΒ 22.68, βλ. ΜΕφΠατρ 144/2018, ΜΕφΔωδ 204/2017, ΕφΘεσ 907/1993, ΕφΑθ 9117/1989, ΕφΑθ 8701/1980, ΝοΒ 29.357, ΕφΑθ 1610/1972, Αρμ 26.910). Τούτα ισχύουν και στην περίπτωση απόρριψης αιτήματος για αναβολή της συζήτησης, κατ’ άρθρο 241 του ΚΠολΔ, αφού το Δικαστήριο έχει διακριτική ευχέρεια προς αποδοχή ή απόρριψη αιτήματος περί αναβολής της συζητήσεως της υποθέσεως [ΜΕφΠειρ 306/2016]. Στην προκειμένη περίπτωση με τον πρώτο λόγο εφέσεως, κατ΄ εκτίμηση αυτού, η εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι εσφαλμένως απορρίφθηκε πρωτοδίκως το αίτημά της περί αναβολής της δίκης, κατ΄ άρθρο 241 του ΚΠολΔ. Ο λόγος αυτός, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμος. Περαιτέρω, ενόψει του ότι η ανωτέρω εναγομένη με την ένδικη έφεσή της προβάλει αιτιάσεις και επί της ουσίας της αγωγής, αρνητικές της βασιμότητάς της, πρέπει, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, να γίνει δεκτή και στην ουσία και να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης αναγκαίως δε και κατά τη διάταξη περί δικαστικών εξόδων που θα καθορισθεί εξ αρχής. Στη συνέχεια πρέπει να κρατηθεί και δικαστεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο και να ερευνηθεί, κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών, η ένδικη αγωγή ως προς τη νομική και ουσιαστική της βασιμότητα. Τέλος, λόγω του ότι η από 4.1.2018 (αρ. καταθ. …/2018) έφεση γίνεται δεκτή, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του προαναφερόμενου παραβόλου, που κατατέθηκε, για το παραδεκτό αυτής [έφεσης, …)], στην εκκαλούσα.
Με την από 27.11.2015 (αρ. καταθ. …/2015) αγωγή της, που συζητήθηκε ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατά τη δικάσιμο της 19.9.2016, η ενάγουσα, ήδη εφεσίβλητη, ισχυρίστηκε ότι είναι συνιδιοκτήτρια με την εναγομένη της λεπτομερώς περιγραφόμενης σ΄ αυτή (αγωγή) ιδιοκτησίας, η οποία έχει υπαχθεί στο σύστημα του ν. 3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ. Ότι η εναγομένη με τις αναφερόμενες σ΄ αυτήν (αγωγή) ενέργειές της απέκλεισε αυτήν (ενάγουσα) πλήρως από το δικαίωμα χρήσης της κοινόχρηστης ταράτσας (δώματος), του κοινόχρηστου ηλιακού θερμοσίφωνα, της κοινόχρηστης αποθήκης του δώματος, ότι έχει παράνομα στερήσει το δικαίωμά της (ενάγουσας) σε χρήση του λέβητα πετρελαίου, ενώ από την πλημμελή μόνωση του δαπέδου του εξώστη της οριζόντιας ιδιοκτησίας της εναγομένης έχει δημιουργηθεί υγρασία στο εσωτερικό της οριζόντιας ιδιοκτησίας της (ενάγουσας), η οποία (πλημμελή) μόνωση πρέπει να αποκατασταθεί. Ότι η συνεχής εισροή ύδατος μέσα στους τοίχους της οικοδομής, λόγω της πλημμελούς κατά τα παραπάνω συντήρησης και μόνωσης του δαπέδου του εξώστη της οριζόντιας ιδιοκτησίας της εναγομένης, κινδυνεύει να προκαλέσει σοβαρότατα προβλήματα διάβρωσης του οπλισμού και κλονισμού της στατικής επάρκειας ολόκληρου του κτιρίου. Με αυτό το περιεχόμενο η ενάγουσα ζήτησε α) να υποχρεωθεί η εναγομένη να αποξηλώσει την παράνομη εγκατάσταση (μόνιμο σιδερένιο φράκτη με κάγκελα) που έχει τοποθετήσει στον εξώστη της οριζόντιας ιδιοκτησίας της προς τον ακάλυπτο χώρο της οικοδομής, ελευθερώνοντας τη δίοδο επί της κλίμακας και την μέσω αυτής πρόσβαση της οριζόντιας ιδιοκτησίας της (ενάγουσας) προς την κοινόχρηστη ταράτσα (δώμα), άλλως να της επιτραπεί να προβεί η ίδια στην αποξήλωση αυτή και σε απελευθέρωση της διόδου από κάθε εμπόδιο με δαπάνες της εναγομένης, β) να υποχρεωθεί η εναγομένη να ανέχεται τη χρήση από αυτήν (ενάγουσα) της κοινόχρηστης ταράτσας (δώματος), συμπεριλαμβανομένης της κοινόχρηστης αποθήκης και του κοινόχρηστου ηλιακού θερμοσίφωνα, γ) να υποχρεωθεί η εναγομένη να μην εμποδίζει στο μέλλον τη χρήση, από την οριζόντια ιδιοκτησία της, της κοινόχρηστης ταράτσας (δώματος), συμπεριλαμβανομένης της κοινόχρηστης αποθήκης και του κοινόχρηστου ηλιακού θερμοσίφωνα, δ) να απειληθεί κατά της εναγομένης προσωπική κράτηση διάρκειας ενός έτους και χρηματική ποινή 5.900 ευρώ για κάθε παράβαση της εκδοθησομένης απόφασης, ε) να υποχρεωθεί η εναγομένη να προβεί σε αποκατάσταση των πλημμελειών της μόνωσης στο δάπεδο του εξώστη της επί του ακάλυπτου χώρου της οικοδομής, ως και της υδρορροής στον ίδιο εξώστη, με την εκτέλεση των επιμέρους εργασιών που αναλυτικά αναφέρονται σ’ αυτήν (αγωγή), άλλως να της επιτραπεί να προβεί η ίδια στις εργασίες αυτές με δαπάνες της εναγομένης και στ) να καταδικαστεί η εναγομένη στην πληρωμή της δικαστικής της δαπάνης.
Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την εκκαλουμένη απόφαση που εκδόθηκε την 11.9.2017, δέχθηκε ότι η ένδικη αγωγή παραδεκτά εισήχθη για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο ήταν καθ΄ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο, καθώς επίσης ότι είναι (η ένδικη αγωγή) επαρκώς ορισμένη και νόμιμη. Στη συνέχεια, αφού έκρινε ότι η ένδικη αγωγή έπρεπε να ερευνηθεί περαιτέρω για να κριθεί και ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της, δεδομένου ότι δεν απαιτείτο η καταβολή τέλους δικαστικού ενσήμου με τις ανάλογες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις, εν τέλει, αφού έκρινε ότι έπρεπε να γίνει (η ένδικη αγωγή) δεκτή, α) υποχρέωσε την εναγομένη να αποξηλώσει την παράνομη εγκατάσταση (μόνιμο σιδερένιο φράκτη με κάγκελα) που έχει τοποθετήσει στον εξώστη της οριζόντιας ιδιοκτησίας της προς τον ακάλυπτο της οικοδομής, ελευθερώνοντας τη δίοδο επί της κλίμακας και την μέσω αυτής πρόσβαση της οριζόντιας ιδιοκτησίας της ενάγουσας προς την κοινόχρηστη ταράτσα, β) υποχρέωσε την εναγομένη να ανέχεται τη χρήση από την ενάγουσα της κοινόχρηστης ταράτσας, συμπεριλαμβανομένης της κοινόχρηστης αποθήκης και του κοινόχρηστου ηλιακού θερμοσίφωνα, γ) υποχρέωσε την εναγομένη να μην εμποδίζει στο μέλλον τη χρήση, από την οριζόντια ιδιοκτησία της, της κοινόχρηστης ταράτσας, συμπεριλαμβανομένης της κοινόχρηστης αποθήκης και του κοινόχρηστου ηλιακού θερμοσίφωνα, δ) υποχρέωσε την εναγομένη να προβεί σε αποκατάσταση των πλημμελειών της μόνωσης στο δάπεδο του εξώστη της επί του ακαλύπτου χώρου της οικοδομής, ως και της υδρορροής στον ίδιο εξώστη, με την εκτέλεση των επιμέρους εργασιών που αναλυτικά αναφέρονται στο σκεπτικό αυτής (προσβαλλόμενης αποφάσεως), ε) απήγγειλε σε βάρος της εναγομένης προσωπική κράτηση διάρκειας ενός (1) μηνός και χρηματική ποινή πεντακοσίων (500) ευρώ για κάθε παράβαση της εκδοθησομένης αποφάσεως και στ) επέβαλε σε βάρος της εναγομένης τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, τα οποία όρισε στο ποσό των επτακοσίων (700) ευρώ. Στην προκειμένη περίπτωση με αυτό το ιστορικό και αιτήματα η ένδικη αγωγή, κατά το μέρος που αυτή έγινε δεκτή πρωτοδίκως, αφού, όπως προεκτέθηκε, η υπόθεση ερευνάται στο πλαίσιο που καθορίζεται με την ένδικη έφεση, είναι αρκούντως ορισμένη, ως περιέχουσα (η ένδικη αγωγή) όλα τα απαιτούμενα στοιχεία της παρακάτω αναφερόμενης νομικής βάσης, κατά την οποία αυτή κρίθηκε νόμιμη και έγινε δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη και δη των διατάξεων των άρθρων 1, 3, 5, 6 του ν. 3741/1929, 176, 191 § 2, 945, 946 και 947 § 1 του ΚΠολΔ. Συνεπώς, πρέπει η αγωγή, μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, να ερευνηθεί περαιτέρω κατ΄ ουσίαν.
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα της ενάγουσας, …, που εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, και περιέχεται (η κατάθεση) στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του ίδιου (πρωτοβάθμιου) Δικαστηρίου και από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα της εκκαλούσας, …, που εξετάστηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, και περιέχεται (η κατάθεση) στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του Δικαστηρίου αυτού (η εφεσίβλητη που παραστάθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού μετά της πληρεξουσίας Δικηγόρου της δεν ζήτησε την εξέταση μάρτυρά της, ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού), καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα τα οποία νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι [ανάμεσα στα οποία έγγραφα των οποίων για πρώτη φορά στον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας γίνεται επίκληση και προσαγωγή, όχι από πρόθεση στρεψοδικίας ή βαριά αμέλειας (άρθρο 529 του ΚΠολΔ)], και τα οποία (έγγραφα) λαμβάνονται υπόψη είτε για άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, ανάμεσα στα οποία οι προσκομιζόμενες μη αμφισβητούμενης γνησιότητας φωτογραφίες (άρθρα 444, 448 και 457 § 4 του ΚΠολΔ), (πρβλ. ΑΠ 1707/2009, ΑΠ 230/2008, ΑΠ 239/2004)], η από μηνός Οκτωβρίου 2015 τεχνική έκθεση του Αρχιτέκτονα Μηχανικού …, όπως και η από 2.12.2016 υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του …, η οποία λαμβάνεται υπόψη, καθόσον δεν συντάχθηκε για να χρησιμοποιηθεί ειδικά στην παρούσα δίκη και συνεπώς δεν αποτελεί ανυπόστατο αποδεικτικό μέσο, εκτός όμως, από την από 11.4.2018 υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/1986 του …, η οποία συντάχθηκε για να χρησιμοποιηθεί ειδικά στην παρούσα δίκη, η οποία δεν λαμβάνεται υπόψη ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (πρβλ ΟλΑΠ 8/1987, ΕλλΔνη 1987.628), χωρίς όμως η ρητή αναφορά ορισμένων εκ των ανωτέρω εγγράφων να προσδίδει σε αυτά αυξημένη αποδεικτική δύναμη σε σχέση με τα λοιπά επικαλούμενα και προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, για τα οποία δεν γίνεται ειδική για το καθένα μνεία, που είναι όμως ισοδύναμα, και όπως προεκτέθηκε, όλα ανεξαιρέτως συνεκτιμώνται προς σχηματισμό της δικανικής κρίσεως σχετικά με τους πραγματικούς ισχυρισμούς των διαδίκων που ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης (ΑΠ 1628/2003, ΕλλΔνη 2004.723), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα και η εναγομένη (αδελφές) είναι συνιδιοκτήτριες μιας οικοδομής κτισμένης σε οικόπεδο εκτάσεως 141,78 τ.μ., εμφαινομένου με τα κεφαλαία αλφαβητικά γράμματα Α-Β-Γ-Δ-Α στο από μηνός Μαΐου 1992 τοπογραφικό διάγραμμα του Αρχιτέκτονα Μηχανικού …, το οποίο προσαρτάται στο υπ΄ αρ. …/1992 συμβόλαιο της Συμβολαιογράφου Πειραιά …, το οποίο (οικόπεδο) βρίσκεται στον Πειραιά Αττικής εντός του εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως της περιφέρειας του Δήμου Πειραιά, στη θέση «…» ή «…» και επί της οδού …, με αριθμό … (πρώην …). Η οικοδομή είναι διώροφη και αποτελείται από ισόγειο, πρώτο (Α΄) πάνω από το ισόγειο όροφο και δώμα. Κάθε όροφος αποτελείται από ένα διαμέρισμα και εξυπηρετείται από χωριστή είσοδο. Στον πίσω ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου υφίσταται εξωτερική σιδερένια κλίμακα (σκάλα) για πρόσβαση και των δύο διαμερισμάτων στο κοινόχρηστο δώμα (ταράτσα). Η οικοδομή έχει υπαχθεί στις διατάξεις του ν. 3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ δυνάμει του υπ΄ αρ. …/1960 συμβολαίου του Συμβολαιογράφου Πειραιά. …, νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Δήμου Πειραιά στον τόμο … και με αυξ. αριθμό … Κατά την ως άνω πράξη σύστασης οριζοντίων ιδιοκτησιών η άνωθεν επιφάνεια της πλακός του πρώτου ορόφου (ταράτσας-δώματος) είναι κοινόκτητη και κοινόχρηστη. Επί του δώματος υφίστανται δύο μικρά κτίσματα, από τα οποία το ένα εμβαδού περίπου 13 τ.μ. χρησιμοποιείται ως αποθήκη και το δεύτερο εμβαδού περίπου 9 τ.μ. στεγάζει τον λέβητα πετρελαίου της θέρμανσης, τα οποία είναι κοινόχρηστα. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα είναι αποκλειστική κυρία, νομέας και κάτοχος του διαμερίσματος του ισόγειου ορόφου, επιφάνειας 86,10 τ.μ. και με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του όλου οικοπέδου 50%. Την οριζόντια αυτή ιδιοκτησία απέκτησε από αγορά δυνάμει του προαναφερόμενου υπ΄ αρ. …/1992 συμβολαίου αγοραπωλησίας της Συμβολαιογράφου Πειραιά …, νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιά στον τόμο … και με αυξ. αριθμό …, από την …, το γένος … Η εναγομένη είναι ψιλή κυρία του διαμερίσματος του πρώτου ορόφου, επιφάνειας 85 τ.μ. και με ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του όλου οικοπέδου 50%. Το παραπάνω δικαίωμα της ψιλής κυριότητας η εναγομένη απέκτησε από γονική παροχή που συνέστησε υπέρ αυτής ο πατέρας των διαδίκων …, δυνάμει του υπ΄ αρ. …/1993 συμβολαίου γονικής παροχής του Συμβολαιογράφου Πειραιά … που έχει νόμιμα μεταγραφεί στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιά στον τόμο … και με αυξ. αριθμό … Ο παραπάνω παρέχων παρακράτησε υπέρ αυτού και υπέρ της συζύγου του – μητέρας των διαδίκων την επικαρπία για όλη τους τη ζωή. Ο παρέχων δε, ήδη απεβίωσε, ενώ η μητέρα των διαδίκων, αποδέχθηκε νόμιμα τη σύσταση της παραπάνω επικαρπίας. Ακολούθως, αποδείχθηκε ότι τα διαμερίσματα της οικοδομής είχαν κοινό μετρητή παροχής ύδατος, ενώ εξυπηρετούνταν από έναν κοινόχρηστο ηλιακό θερμοσίφωνα που o πατέρας των διαδίκων-αδελφών αγόρασε και τοποθέτησε προς εξυπηρέτηση αμφοτέρων των διαμερισμάτων. Το γεγονός ότι ο ως άνω ηλιακός θερμοσίφωνας εξυπηρετούσε και χρησιμοποιείτο και από τα δύο διαμερίσματα, χωρίς αντίρρηση των διαδίκων, δεν αναιρείται από το ποιος ήταν υπεύθυνος και κατά ποιο ποσοστό για την πληρωμή του αντίστοιχου λογαριασμού κατανάλωσης ύδατος και ποιος πραγματικά πλήρωνε αυτόν, καθόσον το ζήτημα αυτό αφορά την εσωτερική σχέση των διαδίκων. Στις 14 Ιουνίου 2012 η εναγομένη επιθυμώντας να προβεί σε θερμομόνωση στην κοινόχρηστη ταράτσα (δώμα) αποσύνδεσε τον κοινόχρηστο ηλιακό θερμοσίφωνα από την κοινή παροχή ύδατος, απομάκρυνε κάθε κινητό πράγμα ιδιοκτησίας της ενάγουσας από την αποθήκη του δώματος, ενώ όταν τελείωσε η μόνωση δεν τα επανέφερε στη θέση τους. Επιπλέον, η εναγομένη συνέδεσε τον ηλιακό θερμοσίφωνα με χωριστή παροχή ύδατος, που εγκατέστησε για το διαμέρισμά της, αποσυνέδεσε τον κοινόχρηστο λέβητα πετρελαίου, τοποθέτησε νέο λέβητα πετρελαίου και τον συνέδεσε, χρησιμοποιώντας την κοινόχρηστη εγκατάσταση, μόνο με το δικό της διαμέρισμα και τοποθέτησε πλάκες πεζοδρομίου πάνω στα σκαλιά της κλίμακας ανόδου προς την ταράτσα (δώμα), αποκλείοντας προσωρινά την πρόσβαση της ενάγουσας σ΄ αυτήν. Ακολούθως, στις 7.11.2015 η εναγομένη κατασκεύασε επί της προαναφερόμενης σιδερένιας κλίμακας, που υφίσταται στον ακάλυπτο χώρο της οικοδομής και συνδέει τις ως άνω οριζόντιες ιδιοκτησίες με το δώμα (ταράτσα), σιδερένιο φράκτη, που τοποθέτησε στο ύψος του ορόφου της, αποκλείοντας πλέον κατά τρόπο μόνιμο την πρόσβασή της προς την κοινόχρηστη ταράτσα. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι οι εργασίες μόνωσης στην ταράτσα, αλλά κυρίως στον εξώστη του διαμερίσματος της εναγομένης, προς τον ακάλυπτο χώρο, διενεργήθηκαν με πλημμελή τρόπο, με αποτέλεσμα εκ του λόγου αυτού να παρουσιάζει η ιδιοκτησία της ενάγουσας υγρασία. Η εναγομένη με τις προαναφερόμενες ενέργειές της απέκλεισε την ενάγουσα πλήρως από το δικαίωμα χρήσης της κοινόχρηστης ταράτσας (δώματος), του κοινόχρηστου ηλιακού θερμοσίφωνα, της κοινόχρηστης αποθήκης του δώματος, ενώ έχει παράνομα στερήσει το δικαίωμα της ενάγουσας σε χρήση του λέβητα πετρελαίου που εξυπηρετεί το διαμέρισμά της (την οριζόντια ιδιοκτησία της), ενώ από την πλημμελή μόνωση του δαπέδου του εξώστη της οριζόντιας ιδιοκτησίας της εναγομένης (προς τον ακάλυπτο χώρο της οικοδομής) έχει δημιουργηθεί υγρασία στο εσωτερικό της οριζόντιας ιδιοκτησίας της ενάγουσας (και συγκεκριμένα στο δωμάτιο που βρίσκεται κάτω από τον εξώστη της ιδιοκτησίας της εναγομένης), η οποία (πλημμελή) μόνωση πρέπει να αποκατασταθεί. Επιπλέον, η συνεχής εισροή ύδατος μέσα στους τοίχους της οικοδομής, λόγω της πλημμελούς κατά τα παραπάνω συντήρησης και μόνωσης του δαπέδου του εξώστη του διαμερίσματος της εναγομένης προς τον ακάλυπτο χώρο, κινδυνεύει να προκαλέσει σοβαρότατα προβλήματα διάβρωσης του οπλισμού και κλονισμού της στατικής επάρκειας ολόκληρου του κτιρίου. Επομένως, απαιτούνται οι κάτωθι εργασίες για την αποκατάσταση των ως άνω πλημμελειών: α) αφαίρεση των υφιστάμενων πλακών πεζοδρομίου και των λοιπών περιττών υλικών που βρίσκονται επάνω στο δάπεδο του εξώστη, β) σφράγιση των σημείων επικάλυψης των ασφαλτόπανων, γ) καθαίρεση του παλαιού επιχρίσματος στην περίμετρο των στηθαίων σε ύψος 20-30 εκ. και όποιου άλλου σαθρού υλικού υφίσταται στο σημείο αυτό, επικάλυψη με φύλλο ασφαλτόπανου που θα καλύψει και τα 30 εκ. που θα έχουν καθαιρεθεί και επίστρωση νέου υγιούς σοβά, δ) τοποθέτηση θερμομόνωσης πάνω από το ασφαλτόπανο, ώστε να προστατευθεί η στεγάνωση και να εξισορροπηθούν οι διαφορές θερμοκρασίας εσωτερικά και εξωτερικά του κτιρίου, ε) τοποθέτηση τσιμεντοκονίας και επικόλληση των πλακών επί του δαπέδου με σταθερό τρόπο και στ) επίστρωση τεμαχίου μεμβράνης του εσωτερικού χείλους της υδρορροής με τσιμεντοειδές κονίαμα στεγανοποίησης και επικόλληση στην περιοχή έδρασης της υδρορροής. Κατόπιν τούτων, οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί που προβάλλει η εναγομένη πρέπει να απορριφθούν ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμοι, καθώς επίσης, μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, να γίνει δεκτή η ένδικη αγωγή ως βάσιμη κατ΄ ουσίαν, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό της παρούσας, καθόσον είναι διάφορο το ζήτημα εάν η ενάγουσα έχει προβεί σε αυθαίρετες εργασίες και εάν η εναγομένη διατηρεί, όπως επικαλείται, οικονομικές αξιώσεις σε βάρος της ενάγουσας (από την συντήρηση κοινόχρηστων μερών της ως άνω οικοδομής), καθώς και αξιώσεις που απορρέουν από την συνιδιοκτησία, την ικανοποίηση των οποίων δύναται να επιδιώξει δικαστικά.