Ασφαλιστικά μέτρα. Προσβολή του δικαιώματος στην προσωπικότητα των αιτούντων από τη λειτουργία όμορου σε σχέση με τις κατοικίες τους, αθλητικού κέντρου ποδοσφαίρου 8×8 και αναψυκτηρίου και κατά τις ώρες κοινής ησυχίας. Προσωρινή ρύθμιση κατάστασης. Από τη λειτουργία της επιχείρησης του καθου οι αιτούντες δε μπορούσαν να αναπαυθούν καθημερινά στις οικίες τους κατά τις ώρες κοινής ησυχίας λόγω του παραγόμενου θορύβου, ενώ τις βραδινές ώρες οχλούνταν και από το δυνατό εκπεμπόμενο από τους προβολείς φως, ώστε με τον τρόπο αυτό να βλάπτεται η ψυχική ηρεμία τους. Μολονότι η επιχείρηση του καθου λειτουργούσε εντός του νομίμου ωραρίου που προβλέπεται για τις συναφείς επιχειρήσεις, ο καθου υποχρεούνταν να τηρεί και τις διατάξεις περί κοινής ησυχίας που συνιστούν θεμιτό περιορισμό του δικαιώματος ελεύθερης ανάπτυξης της οικονομικής – επαγγελματικής δραστηριότητάς του. Δέχεται την αίτηση.
ΑΠΟΦΑΣΗ 951/1597/2017
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Δικαστή Αντωνία Μπαχαντάκη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, η οποία ορίσθηκε ύστερα από κλήρωση, που έγινε σύμφωνα με το νόμο, χωρίς την σύμπραξη Γραμματέα.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 18.11.2016 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: 1…,κατοίκου …, οδός .. , αριθμός .. και 2. …, κατοίκου .. του Δήμου …, οδός .., αριθμός …., οι οποίοι παραστάθηκαν μετά του πληρεξουσίου, τους δικηγόρου Εμμανουήλ
Κληρονόμου.
-ΤΟΥ ΚΑΘΌΥ Η ΑΙΤΗΣΗ: .. του Δήμου .., οδός .., όριθμ. .., ο οποίος, παραστάθηκε μετά της
πληρεξούσιας δικηγόρου του Αλεξάνδρας Σπανάκη.
ΤΟΥ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΝΤΟΣ : …., που εδρεύει στην Αθήνα, .. και εκπροσωπείται νόμιμα, παραστάθηκε, δε δια της, πληρεξούσιας του δικηγόρου Μαρίας Κατσαρού.
Οι αιτούντες ζήτησαν να γίνει δεκτή η αίτησή τους, που κατατέθηκε στην Γραμματεία του Δικαστηρίου μέ αριθμό ……/2015 και προσδιορίστηκε δικάσιμος αρχικά η 18η/12/2015 και κατόπιν διαδοχικών αναβολών στις 29/1/2016 και 13/5/2016, η παραπάνω δικάσιμος.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την διάταξη του άρθρου 57 ΑΚ, ορίζεται ότι όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητα του έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον. Με τη διάταξη αυτή η προστασία του δικαίου εκτείνεται και στους συντελεστές εκείνους οι οποίοι αποτελούν την ατομικότητα του προσώπου είτε αυτοί αναφέρονται στην φυσική του υπόσταση (ζωή, σωματική ακεραιότητα, υγεία) είτε στην πνευματική, ηθική ή κοινωνική του ατομικότητα (Παπαντωνίου Γενικές Αρχές σελ. 125). Στην έννοια της προσωπικότητας περιέχονται όλες εκείνες οι αστάθμητες αξίες οι οποίες απαρτίζουν τήν ουσία του ανθρώπου (Γεωργιάδης Γενικές Αρχές σελ. 147) και προστατεύονται όλα τα αγαθά που τη συγκροτούν, ήτοι, μεταξύ άλλων, α) στοιχεία αναφορικά με τη, ζωή, σωματική ακεραιότητα και την υγεία του προσώπου (σωματικά αγαθά), β) στοιχεία αναγόμενα στον ψυχικό καί συναισθηματικό – κόσμο του ανθρώπου (ψυχικό αγαθά), γ) στοιχεία σχετικά με την ελευθερία προς ανάπτυξη της προσωπικότητας, δ) στοιχεία συνδεόμενα με την τιμή του προσώπου, ε) στοιχεία του ιδιωτικού βίου και της σφαίρας του απορρήτου (βλ. Γεωργιάδης ο.π., ΕφΑθ 1254/1990 ΕλλΔνη 32.1673). Στην δε έννοια του δικαιώματος επί της προσωπικότητας περιλαμβάνονται όλα τα
άϋλα αγαθά, τα οποία είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα με το πρόσωπο και ανήκουν σ` αυτό, όπως είναι και η κοινωνική ατομικότητα του ανθρώπου. Από τα, ανωτέρω απορρέει και το δικαίωμα χρήσεως των κοινόχρηστων πραγμάτων (άρθρα 967, 968 – 970 ΑΚ), όπως είναι και ο ατμοσφαιρικός αέρας, που εντάσσονται στην ευρύτερη έννοια του περιβάλλοντος και συμπίπτουν σε ευρεία κλίμακα με τα σημαντικότερα περιβαλλοντικά αγαθά, συνιστώντας τόσο προϋπόθεση ζωής όσο και στοιχεία για την εξασφάλιση ποιότητας ζωής. Συνεπώς, το δικαίωμα – χρήσεως των κοινόχρηστων πραγμάτων αποτελεί αυτοτελή εκδήλωση του δικαιώματος της προσωπικότητας όπως, προσδιορίζεται από τη διάταξη του άρθρου, 57 ΑΚ (βλ. Καράκωστα, Περιβάλλον και Αστικό Δίκαιο, 1986, σ. 28, Σ.Παππά, σε Γεωργιάδη – Σταθόπουλο, ΑΚ, τομ.ν, αρθρ. 967. σ. 132,
ΑΠ 718/2001 ΕλλΔνη 42.942, σημ, Καράκωστα υπό την ΜονΠρΒολ 1097/1989 NoB 38.308, σχόλ. Καράκωστα υπό την ΜονΠρΝαυπλ 163/1991 ΝοΒ 39.786). Το δικαίωμα επί της προσωπικότητας προσδιορίζεται εννοιολογικά και με τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1, 5 παρ. 1 και 2 και 5, 24 παρ. 1 του Συντάγματος, η δε συμπεριφορά με την οποία – διαταράσσεται από τρίτους στοιχείο περιβαλλοντικό κατά τέτοιο τρόπο, ώστε είτε να αλλοιώνεται ή να καταργείται η κοινή ωφέλεια που πηγάζει από τη χρήση του συγκεκριμένου πράγματος, είτε να καθίσταται αδύνατη η χρήση του στοιχείου αυτού, συνιστά παράνομη προσβολή κατά τις διατάξεις των άρθρων 57, 970 ΑΚ, όπως αυτές εμπλουτίζονται από το άρθρο 24 του Σ (βλ. Καράκωστα, Η προστασία των περιβαλλοντικών αγαθών μέσα από τη νομολογία των πολιτικών δικαστηρίων, ΝοΒ 41.45). Επομένως, το δικαίωμα του ανθρώπου στη χρήση και την απόλαυση της ωφέλειας του ζωτικού χώρου του αποτελεί την ιδιωτικού δικαίου έκφανση “της κατοχυρώσεως από το άρθρο 24 παρ. 1-
του Σ, του κοινωνικού δικαιώματος στο περιβάλλον, που τριτενεργεί στις ιδιωτικές έννομες σχέσεις μέσω των διατάξεων των άρθρων 57 και 967 επ. ΑΚ (βλ. Καράκωστα, Ένδικα μέσα προστασίας των περιβαλλοντικών αγαθών, ΕΔΔΔ 1990.178, Δεληγιάννη, Η προστασία της προσωπικότητας κατά τον Αστικό Κώδικα από την άποψη των σχετικών συνταγματικών ρυθμίσεων, ΕλλΔνη 38.389 (495)). Η με οποιοδήποτε τρόπο προσβολή στοιχείου ζωτικού χώρου του ανθρώπου (ακτινοβολία, ρύπανση της ατμόσφαιρας) συνιστά προσβολή θεμελιώδους συνταγματικού του δικαιώματος της αξίας του προσώπου την οποία, δεν μπορεί να νομιμοποιήσει οποιαδήποτε κανονιστική διάταξη της κοινής νομοθεσίας αφού μια τέτοια διάταξη θα είναι αντισυνταγματική και παράνομη (ΟλΑΠ 40/1998 ΕλλΔνη 1/1999. σελ.46). Η προστασία του δικαιώματος της προσώπικότητας μέσω των ανωτέρω διατάξεων του ΑΚ απαιτεί τη συνδρομή των εξής προϋποθέσεων: α) Προσβολή του δικαιώματος χρήσεως που συνίσταται στη διατάραξη, από τρίτους κάποιου περιβαλλοντικού στοιχείου κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να αλλοιώνεται ή να καταργείται η κοινή ωφέλεια που πηγάζει από τη χρήση του συγκεκριμένου πράγματος ή προσβολή.. της υγείας (σωματικής ή ψυχικής) του προσώπου, β) παράνομος χαρακτήρας της προσβολής, δηλαδή ύπαρξη συμπεριφοράς αντίθετης με τις επιταγές ή απαγορεύσεις της έννομης τάξεως (βλ. Γεωργιάδη, Γεν ΑρχΑΔ, 1997, πορ. 12, αρ. 20, σ. 129), που προσβάλλει την κοινή χρήση χρήση ή την κοινή ωφέλεια κοινού σε όλους ή κοινόχρηστου πράγματος ή τη σωματική ή την ψυχική υγεία του ατόμου. Η αξίωση που απορρέει από την προσβολή του πιο πάνω δικαιώματος συνίσταται – εκτός των άλλων – στην άρση της τελευταίας και την παράλειψή της στο μέλλον, εφόσον υπάρχει βάσιμη απειλή, επικείμενης προσβολής (προληπτική αξίωση για παράλειψη). Για την άσκηση των παραπάνω αξιώσεων νομιμοποιείται ο χρήστης – του συγκεκριμένου πράγματος ή το πρόσωπο (ως προς, τα σωματικά ή ψυχικά αγαθά) που υπέστη την προσβολή, ο οποίος στην πρώτη περίπτωση θα πρέπει να βρίσκεται σε ορισμένη τοπική σχέση με το αντίστοιχο περιβαλλοντικό αγαθό (βλ. Καράκωστα, Η προστασία των περιβαλλοντικών αγαθών κλπ., ό.π., ΝοΒ 41. 45, ΕφΑΘ 1711/1991 Αρμ 45.484). Περαιτέρω, με την διάταξη του άρθρου 5 πσρ.1 Συντάγματος ορίζεται ότι κάθε ένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητα του και να συμμετέχει στην κοινωνική οικονομική και πολιτική ζωή της χώρος εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη. Η διάταξη προστατεύει, εκτός των άλλων και την οικονομική ελευθερία, εφόσον βέβαια με αυτήν δεν προσβάλλονται τα δικαιώματα των άλλων, δεν ποραβιάζεται το. Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη. Έτσι η επιχειρηματική δραστηριότητα, ως οικονομική ελευθερία, πρέπει να ασκείται κατά τέτοιο – τρόπο ώστε να μη προσβάλλει – την προσωπικότητα των άλλων στην οποία περιλαμβάνεται και η αξίωση να ζει και να κινείται σε καθαρό και υγιές περιβάλλον. Για το λόγο αυτό το σύγχρονο κράτος υποβάλλει σειρά επιχειρηματικών δραστηριοτήτων σε προηγούμενη λήψη άδειας και σε έλεγχο τηρήσεως των όρων της. Η υποβολή της άσκησης της επιχειρηματικής δραστηριότητας σε προηγούμενη άδεια της διοίκησης αποτελεί εκδήλωση της εγγυητικής λειτουργίας του κράτους και βέβαια δεν αποκλείει την δικαστική εξέταση της προσβολής της προσωπικότητας από την άσκηση της οικονομικής ελευθερίας (βλ.ΑΠ 43/2016 (ΝΟΜΟΣ). Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι η απόλαυση, ενός ήρεμου περιβάλλοντος ελεύθερου από ρύπους είναι και αυτή μία έκφανση του δικαιώματος επί της προσωπικότητας. Προσβολή ως προς αυτή την πλευρά του όλου δικαιώματος μπορεί να προκαλείται και όταν διαταράσσεται η ωφέλεια από την απόλαυση του φυσικού περιβάλλοντος όσον αφορά την ατμόσφαιρα με την εκπομπή ρύπων, όπως καπνού, αναθυμιάσεων αλλά και θορύβων (ηχορύπανση). Εάν η εκπομπή είναι τόσο ισχυρή ώστε να απειλεί και την υγεία των κοινωνών, τότε επέρχεται προσβολή και. ως προς μία επιπλέον έκφανση του γενικού δικαιώματος της προσωπικότητας, εκείνης που αφορά το ειδικότερο δικαίωμα στην υγεία. Οι προσβολές που επέρχονται με εκπομπή θορύβων είναι πάντα παράνομες όχι μόνο ως κοινωνικά απρόσφορες βλαπτικές πράξεις, αλλά και ως αντικείμενες σε ειδικότερες ρητές απαγορευτικές διατάξεις του, νόμου και μάλιστα στο άρθρο 417 ΠΚ περί διαταράξεως ησυχίας, στα άρθρα 1 και 3· του α.ν. 2520/1940, στην Υγειονομική διάταξη A5/3010/14.8.1985 (ΦΕΚ Β` 593) και στην 3/1996 Αστυνομική Διάταξη, (1023/2/37-ια/1996), που ορίζει τα μέτρο για την τήρηση της κοινής ησυχίας, εκδόθηκε κατ` εξουσιοδότηση του άρθρου 12 παρ.. 3 εδάφιο β` του Ν. 1481/1984 (Α – 152) «Οργανισμός Υπουργείου Δημόσιας Τάξης» και εγκρίθηκε από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης στις 9.1.1996 (ΦΕΚ 15 Β`), όπως η παρ. 1 αντί, καταστάθηκε από την υπ` αριθμ. 1010/12/4-γ/2001 Απόφαση του Αρχηγού Ελληνικής Αστυνομίας (Β` 180) (βλ.ΑΠ 718/2001- ό.π, ΕΦ ΛΑΡ 134/2015 ΝΟΜΟΣ).
Οι αιτούντες με την κρινόμενη αίτηση, ισχυρίζονται ότι είναι μόνιμοι κάτοικοι … και διαμένουν σε ιδιόκτητες οικίες επί της οδού …, πλησίον της επιχείρησης του καθ`ου, ο οποίος λειτουργεί όπισθεν των οικιών τους αθλητικό κέντρο ποδοσφαίρου τύπoυ «calcetto», με, δύo γήπεδα δυvαμικότητας 8X8 παικτών έκαστο και με καφετέρια-αναψυκτήριο. Ότι ο καθ`ου λειτουργεί την επιχείρησή του παράνομα, κατά τις ώρες κοινής ησυχίας, με αποτέλεσμα οι αιτούντες καθημερινά να μην μπορούν να αναπαυθούν, λόγω του παραγόμενου θορύβου από τις φωνασκίες, σφυρίχτρες και ενίοτε ηχητικές κόρνες σέρα των χρηστών του χώρου. Επιπλέον ο καθ`ου έχει εγκαταστήσει στο χώρο αυτό 6 πυλώνες με προβολείς φωτισμού, το οποίο τις νυχτερινές ώρες είσέρχεται εντός των αιτούντων με αποτέλεσμα να μην δύναται αυτοί να αναπαυθούν. Με βάση το ιστορικό αυτό οι αιτούντες, επικαλούμενοι επείγουσα περίπτωση και επικείμενο κίνδυνο, ζητούν να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα, με τη μορφή της προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης, ώστε να υποχρεωθεί προσωρινά ο καθ`ου να παύσει τις προσβολές, τις προσωπικότητας των αιτούντων και να παραλείπει αυτές στο μέλλον και συγκεκριμένα να παύσεί να λειτουργεί την επιχείρησή του κατά τις ώρες κοινής ησυχίας καθώς και να μην διατηρεί τους προβολείς φωτισμού μετά την ώρα 23.00 την θερινή, περίοδο και την ώρα 22.00 την χειμερινή περίοδο, με την απειλή χρηματικής ποινής για κάθε παράβαση του διατακτικού της παρούσας.
Η αίτηση αρμοδίως εισάγετσαι ενώπιον του δικαστηρίου αυτού, κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ). Είναι δε επαρκώς ορισμένη, απορριπτομένου του αντίθετου ισχυρισμού του καθ`ου η αίτηση και νόμιμη, στηριζόμενη στα άρθρα 25 του Συντάγματος, 57 ΑΚ, 731, 732 ΚΠολΔ και πρέπει να ερευνηθεί και από ουσιαστική άποψη.
Κατά το άρθρο 281 ΑΚ, η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, για να κριθεί η άσκηση του δικαιώματος ως καταχρηστική, θα πρέπει να υπάρχει προφανής υπέρβαση των ως άνω ορίων που υφίσταται, όταν η συμπεριφορά του δικαιούχου που προηγήθηκε σε συνάρτηση με αυτή του υπόχρεου (εφόσον όμως του τελευταίου τελεί σε αιτιώδη σχέση με, τη συμπεριφορά του δικαιούχου και δεν είναι άσχετη με αυτή) ή πραγματική κατάσταση που διαμορφώθηκε κατά τον μεσολαβήσαντα χρόνο ή οι περιστάσεις που, μεσολάβησαν, χωρίς να εμποδίζουν κατά νόμο τη γένεση ή να επάγονται την απόσβεση του δικαιώματος, καθιστούν μη ανεκτή τη μεταγενέστερη άσκησή του, κατά τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου, αφού η συμπεριφορά αυτή τείνει στην ανατροπή της κατάστασης που δημιουργήθηκε υπό ορισμένες ειδικές συνθήκες και διατηρήθηκε για πολύ χρόνο με επακόλουθο να συνεπάγεται επαχθείς συνέπειες για τον υπόχρεο, οι οποίες κρίνονται σε συνάρτηση με τις αντίστοιχες συνέπειες που μπορεί να επέλθουν σε βάρος του δικαιούχου από την παρακώλυση άσκησης του δικαιώματος του (βλ.ολΑΠ 5/2011 ΝοΒ 2011. 1602, Δνη 2011.684, ολΑΠ 33/2005, ολΑΠ 7/2002, ΟλΑΠ 8/2001, ολΑΠ 17/1995 Νόμος, ΑΠ 642/2012 Νόμος, ΑΠ 612/2012 ΝοΒ 2012. 2390, ΑΠ 1567/2008 Νόμος, ΑΠ 971/2004 Δνη. 2005, 421, ΑΠ 66/2004 Δνη 2004. 136, ΑΠ 938/2003 Δνη 2003. 1595). Η αδράνεια του δικαιούχου για την άσκηση του δικαιώματος του επί χρόνο μικρότερο από τον απαιτούμενο χρόνο για την παραγραφή καθώς και η καλόπιστη πεποίθηση του υποχρέου ότι δεν υπάρχει το δικαίωμα κατ΄αυτού εναντίον του, έστω και αν αυτή δημιουργήθηκε από την αδράνεια του δικαιούχου, δεν αρκεί, από μόνη της για να καταστήσει καταχρηστική την άσκηση του δικαιώματος. Μόνο όταν η αδράνεια συνοδεύεται από ειδικές περιστάσεις που συνδέονται με προηγούμενη συμπεριφορά του δικαιούχου και ο ίδιος, μεταβάλλοντας τη στάση του, επιχειρεί εκ των υστέρων ανατροπή της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί και παγιωθεί, μπορεί η άσκηση του δικαιώματος, η οποία επιφέρει απλώς δυσμενείς συνέπειες, χωρίς να απαιτείτα να προκαλούνται αφόρητες η δυσβάτακτες συνέπειες (βλ. ΑΠ 265/2009 Νόμος), να καταστεί μη ανεκτή κατά την καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη. ή τον κοινωνικό ή οικονομικό σκοπό του [βλ. ΟλΑΠ 8/2001 ό.π., ΑΠ 715/2009 Νόμος ΑΠ 1236/2004 ΕΕΝ 2005.116, ΑΠ 1332/2004 Δνη 2005.1427, ΑΠ 1142/2001 Νόμος ΕφΑΘ 3445/2004
ΕΕργΔ 2005. 650, ΕφΘεσ 187/2004 Αρμ 2004. 24). Περιστατικά που περιέχουν άρνηση του αγωγικού δικαιώματος ή ιστορική βάση άλλης καταλυτικής της αγωγής, ένστασης, και αληθή υποτιθέμενα δεν μπορεί να θεμελιώσουν την ένσταση του άρθρου 281 ΑΚ (βλ. ολΑΠ 17/1995 Δνη 1995. 1531, ΑΠ 1234/2012, ΑΠ 642/2012 Νόμος ΕφΘεσ 2250/2012, ΕφΘεσ 10/2006 και ΕφΘεσ 1017/1998 Νόμος).
Ο καθ`ου αρνείται την αίτηση, ισχυριζόμενος ότι δεν συντρέχει επείγουσα περίπτωση λήψεως ασφαλιστικών μέτρων, καθώς δεν προσβάλλεται το δικαίωμα της προσωπικότητας των
αιτούντων, η δε λειτουργία της επιχείρησής του είναι καθόλα νόμιμη και περαιτέρω ισχυρίζεται ότι η ένδικη αίτηση ασκείται καταχρηστικά, καθόσον, ανέκαθεν η λειτουργία της επιχείρησης του καθ`ου τηρούσε το ίδιο ωράριο από το έτος 2003, χωρίς να οχληθεί ουδέποτε στο παρελθόν, η άσκηση της ένδικης αίτησης γίνεται με σκοπό να, εξαντληθεί ο καθ`ου οικονομικά και ηθικά. Κατά το μέτρο που ο αιτών επικαλείται περιστατικά (π.χ νομότυπη τήρηση ωραρίου) με τα οποία αμέσως ή εμμέσως αρνείται την επικαλούμενη στην αίτηση και την προκαλούμενη από τη χρήση και λειτουργία της επιχείρησής του ηχορύπανση και όχληση από τους προβολείς φωτός, προσβολή της προσωπικότητας των αιτούντων, αυτά (περιστατικά) δεν δύνανται να θεμελιώσουν την ένσταση του άρθρου 281 ΑΚ, κατά τα διαλαμβανόμενα στην ως άνω νομική σκέψη. Περαιτέρω, η επίκληση εκ μέρους του καθού δυσμενών οικονομικών συνεπειών σε, βάρος του σε περίπτωση ευδοκίμησης της αιτήσεως, παραγνωρίζει το γεγονός ότι οι αιτούντες δεν ζητούν τη διακοπή της λειτουργίας της επιχείρησης του καθ`ου, αλλά τη διακοπή της (επικαλούμενης) μη
σύννομης λειτουργίας της, οφειλόμενης σε εκπομπή θορύβων κατά παράβαση των ωρών κοινής ησυχίας, ήτοι συμπεριφορά που είναι, κατά τα εκτιθέμενα ανωτέρω υπό 4, πάντοτε παράνομη όχι μόνο ως κοινωνικά απρόσφορη βλαπτική πράξη, αλλά και ως αντικείμενη σε ρητές απαγορευτικές διατάξεις του νόμου τα εκτιθέμενα στην αίτηση και απειλή για την ψυχική ιδίως υγεία των αιτούντων. ʼλλωστε, η σε προηγούμενο χρόνο ακόμη και επανειλημμένως τυχόν προκληθείσα προσβολή της προσωπικότητας των αιτούντων με όμοιο τρόπο (ηχορύπανση και εκπομπή φωτός από προβολείς προερχόμενη από την επιχείρηση του καθου) και η τυχόν αδράνεια αυτών στο παρελθόν, εφόσον πρόκειται για παράνομη πράξη, δεν καθιστά καταχρηστική την άσκηση του ασφαλιστεου δικαιώματος, διότι, ακόμη και υπό τις περιστάσεις αυτές, δεν μπορεί να καταστεί ανεκτή, η επαναλαμβανόμενη προσβολή του δικαιώματος της προσωπικότητας και η διηνεκής ανοχή του προσβαλλομένου επειδή δεν αντέδρασε στο παρελθόν (πρβλ. και ΑΠ 333/2010 Νόμος). Επομένως, τα ανωτέρω υποβαλλόμενα, από τον καθ`ου δεν συνιστούν νόμιμη ένσταση από το άρθρο 281 ΑΚ, και πρέπει να απορριφθούν. Ωστόσο, είναι νόμιμος ο ισχυρισμός του καθ`ου περί ενάσκησης ίδιου δικαιώματος (άσκηση της εμπορικής δραστηριότητάς του στα πλαίσια της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς του) και πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω κστ`ουσίαν. Υπέρ του καθ`ου η αίτηση ασκήθηκε κατά την συζήτηση της αίτησης προφορικά η από 18.11 2016 πρόσθετη παρέμβαση, του σωματείου … γυμναστηρίου, μέλος του οποίου είναι και ο καθ`ου, η οποία παραδεκτά εισάγεται και πρέπει να συνεκδικαστεί με την κύρια αίτηση κατά την ίδια διαδικασία (άρθρα 80 και 686 επομ.ΚΠολΔ).
Από, την χωρίς όρκο κατάθεση του πρώτου των αιτούντων την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος που εξετάστηκε με επιμέλεια του καθ`ου η αίτηση …καθώς και την ένορκη κατάθεση του μάρτυρος που εξετάστηκε με επιμέλεια του προσθέτως παρεμβαίνοντος, …, στο ακροατήριο του δικαστηρίου αυτού, από όλα τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, από τις ομολογίες τους, που περιέχονται στα έγγραφα σημειώματα τους και από όλη τη διαδικασία, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα: Οι αιτούντες είναι μόνιμοι κάτοικοι ………… και διαμένουν σε ιδιόκτητες οικίες επί της οδού … αριθμό .., πλησίον της επιχείρησης του καθ`ου, ο οποίος λειτουργεί όπισθεν των οικιών τους αθλητικό κέντρο ποδοσφαίρου τύπου «calcetto», με δύο γήπεδα δυναμικότητας 8X8 παικτών έκαστο και με καφετέρια-αναψυκτήριο. Κατά την διάρκεια λειτουργίας της επιχείρησης του καθ`ου, ο οποίος εκμισθώνει το χώρο σε ιδιώτες για να ψυχαγωγηθούν παίζοντας ποδόσφαιρο, καθώς επίσης λειτουργούν σε αυτόν και οκαδημίες ποδοσφαίρου για την εκμάθηση του αθλήματος σε παιδιά, παράγεται έντονος θόρυβος
από τις φωνασκίες, σφυρίχτρες και ενίοτε ηχητικές κόρνες αέρα των χρηστών του, ή από κοινωνικές εκδηλώσεις που λαμβάνουν περιοδικά χώρα στο αναψυκτήριο. Επιπλέον ο καθ`ου έχει εγκαταστήσει στο χώρο αυτό 6 πυλώνες με προβολείς φωτισμού και κατά τις νυχτερινές ώρες το παραγόμενο εξ`αυτών φως, εισέρχεται· εντός των οικιών των αιτούντων. Τα ανωτέρω, έχουν ως αποτέλεσμα, οι αιτούντες καθημερινά να μην μπορούν να αναπαυθούν στις οικίες τους κατά τις ώρες κοινής ησυχίας λόγω του πσραγόμενου θορύβου, ο οποίος είναι έντονος και απόλυτα αισθητός από αυτούς, ενώ τις βραδυνές ώρες οχλούνται και από το δυνατό, εκπεμπόμενο από τους προβολείς, ψως, ώστε με τον τρόπο αυτό να βλάπτεται η ψυχική ηρεμία τους, εφόσον δεν μπορούν να απολαύσουν την θαλπωρή, του σπιτιού τους και να αναπαυθούν. Ο καθ`ου ισχυρίζεται αφενός ότι η λειτουργία του χώρου αυτού γίνεται στα πλαίσια της ελεύθερης ανάπτυξης της επαγγελματικής του δραστηριότητας και αφετέρου ότι η επιχείρησή του λειτουργεί στα πλαίσια του νομίμου ωραρίου με βάση τις ισχύουσες διατάξεις περί λειτουργίας γυμναστηρίων και αθλητικών σχολών. Πράγματι, ο ν. 2725/1999 «Ερασιτεχνικός και επαγγελματικός αθλητισμός …» (ΦΕΚ Α`121) ορίζει στο άρθρο 32 παρ.1 αυτού υπό τον τίτλο «….» ότι «Για την ίδρυση και τη λειτουργία ιδιωτικού γυμναστηρίου ή ιδιωτικής σχολής, που έχει σκοπό τη σωματική άσκηση ή την εκμάθηση αναγνωρισμένου ή μη αθλήματος, με τήν καταβολή ή μη διδάκτρων, απαιτείται άδεια του αρμόδιου Νομάρχη». Περαιτέρω, με την παρ. 2 του ίδιου άρθρου παρεσχέθη εξουσιοδότηση για την έκδοση προεδρικού διατάγματος προς καθορισμό, μεταξύ άλλων, των προϋποθέσεων χορηγήσεως της σδείας για την Ιδρυση και λειτουργία των ιδιωτικών γυμναστηρίων και σχολών της παρ. 1, της διαδικασίας και των απαιτουμένων δικαιολογητικών χορηγήσεως της αδείας, επεκτάσεως μεταφοράς ή ανανεωσεως αυτής καθώς και τον χρόνο προσαρμογής στις νέες ρυθμίσεις γων γυμναστηρίων και σχολών που λειτουργούν κατά τη δημοσίευσή του καθώς και των λοιπών όρων λειτουργίας αυτών. Επί τη βάσει της ως άνω εξουσιοδοτικής διατάξεως εκδόθηκε το π.δ.219/2006 «Περί καθορισμού των όρων και προϋποθέσεων ίδρυσης και λειτουργίας … εκμάθησης αθλημάτων» (ΦΕΚ Α`221). Ειδικότερα στο άρθρο 1 του εν λόγω π.δ/τος προβλέπεται ότι «1. Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο μπορεί να ιδρύει και να λειτουργεί γυμναστήριο ή αθλητική σχολή, με σκοπό την παροχή υπηρεσιών σωματικής άσκησης και άθλησης, την εκμάθηση η καλλιέονεια αναννωοισυένου ή μη αθλήματος, με καταβολή ή μη αμοιβής, διδάκτρων ή οΠοιασδήποτε άλλης μορφής οικονομικής απολαβής, ύστερα από προηγούμενη άδεια λειτουργίας, που χορηγείται με απόφαση του Νομάρχη. 2. Ως γυμναστήριο νοείται κάθε μονάδα άθλησης σε κλειστό ή ανοιχτό χώρο που έχει σκοπό την παροχή υπηρεσιών σωματικής άσκησης και άθλησης … 3. Ως αθλητική σχολή νοείται κάθε εκπαιδευτική μονάδα που έχει σκοπό την εκμάθηση ή καλλιέργεια αναγνωρισμένου ή μη αθλήματος. …4. …», στο δε άρθρο 2 ότι-«Τα-Γυμναστήρια κατά τις διατάξεις του παρόντος έχουν ως σκοπό να παρέχουν: 1. Υπηρεσίες ομαδικής και ατομικής σωματικής άσκησης με σκοπό την σωματική ευρωστία, ευεξία και σωματική και ψυχική υγεία δια των μέσων της επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού στον τομέα αυτό. Εξάλλου, στο άρθρο 2 αρ.5 του ΠΔ 219/2006 όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 14 Ν.3708/2008, ΦΕΚ ʼ 210/8.10.2008, ορίζονται τα ακόλουθα: « Τα Γυμναστήρια λειτουργούν τις καθημερινές και το Σάββατο από 06.00 έως 24.00 και την Κυριακή δύνανται να λειτουργούν από 10.00 έως 24.00.” Ωστόσο, μολονότι η επιχείρηση του καθ`ου υπάγεται στις ανωτέρω νομοθετικές διατάξεις και λειτουργεί εντός του νομίμου ωραρίου, ο καθ`ου υποχρεούται σε κάθε περίπτωση να τηρεί και τις διατάξεις περί κοινής ησυχίας, που συνιστούγ θεμιτό περιορισμό του δικαιώματος ελεύθερης ανάπτυξης της οικονομικής δραστηριότητας του – επαγγέλματος, απορριπτομένου του οχετικού ισχυρισμού του, εφόσον ο παρσγόμενος θόρυβος από τις εγκαταστάσεις του είναι έντονος και προκαλεί μέγιστη όχληση στους αιτούντες, εμποδίζοντάς τους να αναπαυθούν κατά τις ώρες κοινής ησυχίας και βλάπτοντας όπως προαναφέρθηκε την ψυχική ηρεμία τους, εφόσον οι οικίες τους εφάπτονται σχεδόν με τις εγκαταστάσεις του καθ`ου η αίτηση. Συνεπώς, πρέπει η αίτηση να γίνει δεκτή, απορριπτομένης της πρόσθετης παρέμβασης και να ληφθούν ασφαλιστικό μέτρα, με τη μορφή της προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης, να υποχρεωθεί προσωρινά ο καθ`ου να παύσει τις προσβολές τις προσωπικότητας των αιτούντω.ν και να παραλείπει αυτές στο μέλλον και συγκεκριμένα να παύσει vα λειτουργεί την επιχείρησή του κατά Τις ώρες κοινής ησυχίας καθώς και να μήν διατηρεί τους προβολείς φωτισμού μετά την ώρα 23.00 την θερινή περίοδο και την ωρα 22.00 την χειμερινή περίοδο, με την απειλή χρηματικής ποινής ποσού 300 ευρώ και προσωπικής κράτησης διάρκειας ενός μήνα για κάθε παράβαση του διατακτικού της παρούσας και να συμψηφιστούν τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων, λόγω του δυσερμήνευτου των διατάξεων που εφαρμόστηκαν (άρθρο 179 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αίτηση και πρόσθετη παρέμβαση.
AΠOPΡΙΠΤΕΙ πρόσθετη παρέμβαση.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον καθ`ου η αίτηση να παύσει τις προσβολές τις προσωπικότητας των αιτούντων και να παραλείπει αυτές στο μέλλον και συγκεκριμένα να παύσει να λειτουργεί την επιχείρησή του
κατά τις ώρες κοινής ησυχίας – καθώς και να μην διατηρεί τους προβολείς φωτισμού μετά την ώρα 23.00 την θερινή περίοδο και την ώρα 22.00 την χειμερινή περίοδο.
ΑΠΕΙΛΕΙ σε βάρος του καθ`ου η αίτηση χρηματική ποινή ποσού 300 ευρώ και προσωπική κράτηση διάρκειας ενός μήνα για κάθε παράβαση του διατακτικού της παρούσας.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στο Ηράκλειο στις 2 Αυγούστου 2017, με παρουσία τη Γραμματέα Ιωάννας Στειακάκη μόνο για τη
δημοσίευση.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Π.Β.