ΣτΕ 4763/2014
Παράνομη άρνηση της Διοίκησης να ανακαλέσει ΥΑ εγκριτική πολεοδομικής μελέτης

 

Πρόεδρος: Αγγ. Θεοφιλοπούλου

Εισηγητής: Χρ. Παπανικολάου

Δικηγόροι: Β. Παπαδημητρίου, Π. Αθανασούλης, Εμμ. Τατάκης

Εφόσον η υπουργική απόφαση για την έγκριση της πολεοδομικής μελέτης τμήματος πολεοδομικής ενότητας  του Δήμου Αμαρουσίου εκδόθηκε κατ’ εφαρμογή των ανίσχυρων διατάξεων που έχουν κριθεί αντισυνταγματικές με τις αποφάσεις 3661-3/2005 της Ολομέλειας του Δικαστηρίου και η αιτούσα, με πρόδηλο έννομο συμφέρον ως κυρία ακινήτου που θίγεται από τις αναρμοδίως εγκριθείσες πολεοδομικές ρυθμίσεις, υπέβαλε, εντός ευλόγου χρόνου από τη δημοσίευση των ως άνω αποφάσεων αίτημα για ανακλήσεω της Υ.Α. και διακοπής της διαδικασίας κυρώσεως της συναφούς πράξης εφαρμογής, η Διοίκηση είχε υποχρέωση να ανακαλέσει την αναρμοδίως εκδοθείσα πράξη, προκειμένου να ρυθμίσει με διάταγμα το πολεοδομικό καθεστώς της επίμαχης περιοχής, να μην προχωρήσει δε την διαδικασία της ερειδόμενης στην ανωτέρω Υ.Α. πράξεως εφαρμογής. Η άρνηση της Διοίκησης να προβεί στις ενέργειες αυτές συνιστά ακυρωτέα παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας.

Βασικές σκέψεις

2. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση ζητείται η ακύρωση (α) της σιωπηρής αρνήσεως του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων να ανακαλέσει, κατ’ αποδοχή σχετικής αιτήσεως που υπέβαλε η αιτούσα, την 1615/16.1-19.2.2003 απόφασή του (Δ΄ 116), με την οποία εγκρίθηκε η πολεοδομική μελέτη τμήματος της πολεοδομικής ενότητας 9 του Δήμου Αμαρουσίου Αττικής στην περιοχή «Ελληνική Παιδεία – Βορρέ» και τροποποιήθηκε το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο «στα όρια σύνδεσης με την περιοχή επέκτασης» κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 29 του ν. 2831/2000, όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 10 του ν. 3044/2002 (βλ. κατωτέρω), (β) της αρνήσεως του Δήμου Αμαρουσίου και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθηνών – Πειραιώς να διακόψουν τη διαδικασία της πράξεως εφαρμογής της επίμαχης πολεοδομικής μελέτης, κατόπιν του υποβληθέντος κατά τα ανωτέρω αιτήματος για ανάκληση της προαναφερθείσης υπουργικής αποφάσεως, (γ) της 39489/20.9.2006 [και όχι 398/20.9.2006 όπως εκ παραδρομής αναγράφεται στο δικόγραφο] πράξεως της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Αμαρουσίου, με την οποία γνωστοποιείται στην αιτούσα ότι «εφόσον δεν υπάρχει ακυρωτική απόφαση δικαστηρίου κατά της πολεοδομικής μελέτης της περιοχής ‘Ελληνική Παιδεία’ … η διαδικασία κύρωσης της μελέτης πράξης εφαρμογής στην παραπάνω περιοχή συνεχίζεται κανονικά», (δ) της 5624/Φ τροπ/2006/7.9.2006 πράξεως της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωροταξίας της Περιφέρειας Αττικής, με την οποία γνωστοποιήθηκε στην αιτούσα ότι ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας δεν είναι αρμόδιος να ανακαλέσει την ως άνω 1615/16.1-19.2.2003 υπουργική απόφαση, (ε) της 15276/895/06/22.9.2006 αποφάσεως του Νομάρχη Αθηνών, με την οποία κυρώθηκε η 1/2006 πράξη εφαρμογής στην περιοχή «Ελληνική Παιδεία – Βορρέ» της πολεοδομικής ενότητας 9 του Δήμου Αμαρουσίου, καθώς και (στ) «πάσης άλλης συναφούς πράξεως ή παραλείψεως της Διοικήσεως, με την οποία εκδηλώθηκε η παράλειψη οφειλομένης νομίμου ενεργείας παντός διοικητικού οργάνου να συνδράμει ή να προβεί στην ανάκληση της ανωτέρω 1615/16.1-19.2.2003 [υπουργικής] απόφασης».

3. Επειδή, η υπόθεση παραπέμφθηκε στην επταμελή σύνθεση με την 3475/2013 απόφαση του Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 5 του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8), λόγω σπουδαιότητας.

4. Επειδή, στο άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 702/1977 (Α΄ 268), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 2944/2001 (Α΄ 222), ορίζεται ότι στην αρμοδιότητα του τριμελούς διοικητικού εφετείου υπάγεται η εκδίκαση αιτήσεων ακυρώσεως ατομικών πράξεων διοικητικών αρχών, που αφορούν, μεταξύ άλλων, «την τακτοποίηση, προσκύρωση και αναλογισμό αποζημίωσης ακινήτων, καθώς και την εφαρμογή πολεοδομικών μελετών» [περ. ζ΄]. Εν προκειμένω, η υπό στοιχείο (ε) προσβαλλόμενη απόφαση Νομάρχη Αθηνών, με την οποία κυρώθηκε η 1/2006 πράξη εφαρμογής στην επίμαχη περιοχή, η υπό στοιχείο (β) άρνηση του Δήμου Αμαρουσίου και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθηνών – Πειραιώς να διακόψουν τη διαδικασία της ανωτέρω πράξεως εφαρμογής και η υπό στοιχείο (γ) 39489/20.9.2006 πράξη της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Αμαρουσίου, με την οποία γνωστοποιείται στην αιτούσα ότι «η διαδικασία κύρωσης της πράξης εφαρμογής συνεχίζεται κανονικά», υπάγονται, ενόψει της προαναφερθείσης διατάξεως, στην αρμοδιότητα του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, στο οποίο και θα έπρεπε να παραπεμφθούν, σύμφωνα με το άρθρο 34Α του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8), που προστέθηκε με το άρθρο 33 παρ. 1 του ν. 2721/1999 (Α΄ 112). Δοθέντος, όμως, η υπό στοιχείο (α) άρνηση ανακλήσεως της εγκεκριμένης πολεοδομικής μελέτης, που συνιστά κατά την αιτούσα παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας, καθώς και η υπό στοιχείο (δ) πράξη, με την οποία ομοίως εκδηλώθηκε, κατά την αιτούσα, η παράλειψη ανακλήσεως της πολεοδομικής αυτής μελέτης, υπάγονται στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας, και ειδικότερα του Ε΄ Τμήματος, συντρέχει κατά το άρθρο 34 παρ. 1 του ν. 1968/1991 (Α΄ 150) νόμιμη περίπτωση να κρατηθεί, στο σύνολό της, η υπόθεση προς εκδίκαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας λόγω της συνάφειας των προσβαλλομένων.

5. Επειδή, με το άρθρο 29 παρ. Δ περ. 1 (υποπερ. β΄) του ν. 2831/2000 (Α΄ 140) αντικαταστάθηκε το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 7 του ν. 2508/1997 (Α΄ 124) ως ακολούθως: «Η έγκριση της πολεοδομικής μελέτης γίνεται με προεδρικό διάταγμα με πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων μετά από γνώμη του Κεντρικού Συμβουλίου Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος». Ακολούθησε η έκδοση του ν. 3044/2002 (Α΄ 197), με το άρθρο 10 παρ. 1 του οποίου αντικαταστάθηκε στο σύνολό του το ανωτέρω άρθρο 29 του ν. 2831/2000 ως εξής: «ʼσκηση αρμοδιοτήτων πολεοδομικού σχεδιασμού 1. Με απόφαση του οικείου νομάρχη και την επιφύλαξη των διατάξεων των παραγράφων 2 και 3 γίνονται οι ακόλουθες πολεοδομικές ρυθμίσεις … 2. Με απόφαση του οικείου Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας και με την επιφύλαξη των διατάξεων της επόμενης παραγράφου γίνονται οι ακόλουθες πολεοδομικές ρυθμίσεις … 3. Με απόφαση  του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων γίνονται οι ακόλουθες πολεοδομικές ρυθμίσεις: (α) Η τροποποίηση … εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων και οικισμών, καθώς και ο καθορισμός και η τροποποίηση όρων και περιορισμών δόμησης σε αυτά, στις εξής περιπτώσεις: (αα) … (ββ) … (β) Ο καθορισμός των ορίων και των όρων και περιορισμών δόμησης … καθώς και η έγκριση πολεοδομικών μελετών … οικισμών παραλιακών … ή οικισμών των οποίων τα όρια ή η περιοχή στην οποία αφορά η πολεοδομική μελέτη εμπίπτουν σε ζώνη 500 μ από την ακτή ή οικισμών που ευρίσκονται σε περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους ή σε κηρυγμένους αρχαιολογικούς χώρους ή σε δάση ή σε δασικές εκτάσεις … (γ) Η έγκριση πολεοδομικών μελετών στις περιπτώσεις: (αα) πολεοδόμησης περιοχών που … ευρίσκονται σε περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους ή σε κηρυγμένους αρχαιολογικούς χώρους ή σε δάση ή σε δασικές εκτάσεις … 4. … 5. Κάθε διάταξη ως προς τις ως άνω αρμοδιότητες πολεοδομικών ρυθμίσεων που έρχεται σε αντίθεση με τα οριζόμενα στο άρθρο αυτό καταργείται. Επίσης καταργείται κάθε διάταξη με την οποία μεταβιβάστηκαν αρμοδιότητες πολεοδομικών ρυθμίσεων στους νομάρχες και σε δημοτικό ή κοινοτικό συμβούλιο. 6. …».

6. Επειδή, όπως έχει κριθεί (βλ. ΣτΕ 3661-3663/2005 Ολομ), από τον ρητό ορισμό του άρθρου 24 παρ. 2 του Συντάγματος, σύμφωνα με τον οποίο η διαμόρφωση, η ανάπτυξη και η πολεοδόμηση των πόλεων και των οικιστικών περιοχών εν γένει υπάγονται στην ρυθμιστική αρμοδιότητα και τον έλεγχο του Κράτους, συνάγεται ότι ο πολεοδομικός σχεδιασμός, δηλαδή η πολεοδομική οργάνωση των πόλεων και των οικισμών της Χώρας οποιουδήποτε μεγέθους κατά τρόπο που να εξυπηρετεί τη λειτουργικότητα και την ανάπτυξή τους και να διασφαλίζει τους καλύτερους δυνατούς όρους διαβιώσεως σε αυτούς, έχει ευρύτερες συνέπειες, οι οποίες δεν περιορίζονται στα όρια του συγκεκριμένου οικισμού, αλλά εκτείνονται σε ολόκληρη την επικράτεια, ενόψει της αλληλεπιδράσεως του τρόπου οργανώσεως κάθε οικισμού με τους υπολοίπους και των επεμβάσεων στο φυσικό και το πολιτιστικό περιβάλλον, τις οποίες συνεπάγεται η πολεοδομική οργάνωση μιας περιοχής. Τούτο, διότι η μορφή κάθε οικισμού της Χώρας, ο τρόπος δομήσεως των κτηρίων του, η σχέση μεταξύ των κοινόχρηστων και των οικοδομήσιμων χώρων και τα λοιπά ουσιώδη πολεοδομικά του χαρακτηριστικά δεν αφορούν μόνον τους κατοίκους του και τις τοπικές αρχές, και μάλιστα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο, αλλά αποτελούν ζήτημα γενικού ενδιαφέροντος, στο οποίο πρέπει να έχουν λόγο, κατά συνταγματική επιταγή, και κεντρικά κρατικά όργανα. Επομένως, η έγκριση και τροποποίηση των πολεοδομικών σχεδίων, οποιασδήποτε κλίμακας, και η θέσπιση με ρυθμίσεις κανονιστικού χαρακτήρα πάσης φύσεως όρων δομήσεως, δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε ειδικότερο θέμα, κατά την έννοια του άρθρου 43 παρ. 2 του Συντάγματος, αλλά ούτε και θέμα τοπικού ενδιαφέροντος ή τεχνικού ή λεπτομερειακού χαρακτήρα. Συνεπώς, οι ρυθμίσεις αυτές μπορεί να γίνονται μόνον με την έκδοση προεδρικού διατάγματος. Ο κανόνας, εξ άλλου, αυτός αφορά τόσο τις αμιγώς κανονιστικές πράξεις (π.χ. όροι δομήσεως και χρήσεων) και τις πράξεις μικτού χαρακτήρα (π.χ. έγκριση ή τροποποίηση σχεδίου πόλεως με ταυτόχρονο καθορισμό όρων δομήσεως), όσο και τις ατομικές πράξεις (π.χ. απλή τροποποίηση σχεδίου πόλεως χωρίς ταυτόχρονο καθορισμό όρων δομήσεως), διότι, κατά το Σύνταγμα, ο πολεοδομικός σχεδιασμός, λόγω του μεγάλου βαθμού της εσωτερικής συνοχής του, συνδέει αρρήκτως τις κατηγορίες αυτές πράξεων. Οι αρμοδιότητες, όμως, εφαρμογής των πολεοδομικών σχεδίων και οι συναφείς εκτελεστικές αρμοδιότητες επιτρεπτώς ανατίθενται σε άλλα, πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας, όργανα, προς την αρμοδιότητα δε εφαρμογής των πολεοδομικών σχεδίων εξομοιώνεται, από την άποψη αυτή, και η όλως εντοπισμένη τροποποίησή τους, που μπορεί ομοίως να επιχειρείται, κατ’ αρχήν, με πράξη διάφορη του διατάγματος, δεδομένου ότι η τροποποίηση αυτή δεν εμπεριέχει γενικό πολεοδομικό σχεδιασμό, αλλά διενεργείται εντός του πλαισίου ευρύτερου σχεδιασμού, που έχει ήδη χωρήσει από τα προς τούτο αρμόδια, κατά το Σύνταγμα και τον νόμο, όργανα. Συνεπώς, οι ως άνω διατάξεις του άρθρου 29 του ν. 2831/2000, όπως αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 10 παρ. 1 του ν. 3044/2002, με τις οποίες ανατίθεται σε άλλα, πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας, όργανα της Διοικήσεως η έγκριση και τροποποίηση των πολεοδομικών σχεδίων οποιασδήποτε κλίμακος και η θέσπιση με ρυθμίσεις κανονιστικού χαρακτήρα πάσης φύσεως όρων δομήσεως, αντίκεινται στις προαναφερθείσες συνταγματικές διατάξεις και είναι ανίσχυρες.

7. Επειδή, κατά γενική αρχή του διοικητικού δικαίου, η Διοίκηση δεν έχει, κατ’ αρχήν, υποχρέωση να ανακαλεί τις παράνομες πράξεις της, για τις οποίες έχει παρέλθει η κατά νόμον προθεσμία προσβολής ή που έχουν προσβληθεί ανεπιτυχώς. Στις περιπτώσεις, όμως, κατά τις οποίες με αμετάκλητη δικαστική απόφαση ακυρώνεται διοικητική πράξη για τον λόγο ότι στηρίχθηκε σε διάταξη αντίθετη προς κανόνα δικαίου υπέρτερης της διατάξεως αυτής τυπικής ισχύος ή σε κανονιστική πράξη της Διοικήσεως που δεν έχει νόμιμο εξουσιοδοτικό έρεισμα, η αρχή αυτή κάμπτεται για τις λοιπές, ομοίου περιεχομένου διοικητικές πράξεις, οι οποίες έχουν εκδοθεί με βάση την ίδια διάταξη, εφόσον για την ανάκλησή τους υποβληθεί στην Διοίκηση αίτηση σε εύλογο χρόνο μετά την δημοσίευση της ακυρωτικής αποφάσεως του δικαστηρίου, από πρόσωπο που έχει έννομο συμφέρον. Στην περίπτωση αυτή η Διοίκηση είναι υποχρεωμένη να επανεξετάσει τη νομιμότητα της πράξεως και να προχωρήσει στην ανάκλησή της, κατ’ εκτίμηση των λόγων υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος που τυχόν επιβάλλουν ή αποκλείουν την ανάκλησή της, της ανάγκης προστασίας δικαιωμάτων τρίτων που εκτήθησαν καλοπίστως από την εφαρμογή της και του χρόνου που διέρρευσε από την έκδοσή της. Εφόσον η Διοίκηση, κατ’ εκτίμηση των ανωτέρω προϋποθέσεων, προβεί στην ανάκληση της πράξεως, που εκδόθηκε κατ’ εφαρμογή ανίσχυρης διατάξεως, η ενέργεια αυτή δεν αντιστρατεύεται την ανάγκη ασφαλείας του δικαίου και σταθερότητας των διοικητικών καταστάσεων, αλλ’ αντιθέτως είναι σύμφωνη προς τις αρχές του κράτους δικαίου, της νομιμότητας της δράσεως της Διοικήσεως και της χρηστής διοικήσεως, οι οποίες, δεν ανέχονται τη διατήρηση σε ισχύ νομικών ή πραγματικών καταστάσεων που δημιουργήθηκαν κατά κατάφωρη παραβίαση του δικαίου. Τυχόν δε παράλειψη της Διοικήσεως να ανακαλέσει, υπό τις ανωτέρω προϋποθέσεις, την παράνομη πράξη της, τεκμαιρόμενη με την άπρακτη πάροδο τριμήνου από την υποβολή της αιτήσεως του ενδιαφερομένου, συνιστά παράλειψη οφειλομένης νόμιμης ενέργειας, προσβλητή με αίτηση ακυρώσεως κατά το άρθρο 45 παρ. 4 του π.δ/τος 18/1989 (βλ. ΣΕ 2176-2177/2004 Ολομ, 1175/2008 Ολομ).

8. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, εάν έχει εκδοθεί απόφαση εγκρίσεως πολεοδομικής μελέτης από άλλο, πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας, όργανο της Διοικήσεως, κατ’ εφαρμογή των προαναφερθεισών διατάξεων του άρθρου 10 παρ. 1 του ν. 3044/2002 που αντίκεινται στο Σύνταγμα, εφόσον υποβληθεί στην Διοίκηση, εντός ευλόγου χρόνου, αίτημα για την ανάκληση της αποφάσεως αυτής, από πρόσωπο το οποίο έχει έννομο συμφέρον, η Διοίκηση είναι υποχρεωμένη να επανεξετάσει τη νομιμότητα της αναρμοδίως εκδοθείσης πράξεως και να προχωρήσει στην ανάκλησή της, να ρυθμίσει δε εκ νέου το πολεοδομικό καθεστώς της περιοχής με την έκδοση διατάγματος. Με την προερχόμενη από το αρμόδιο όργανο νέα πράξη είναι δυνατόν είτε να επαναληφθούν οι πολεοδομικές ρυθμίσεις της ανακαλουμένης πράξεως, εφόσον η Διοίκηση κρίνει ότι δεν πάσχουν ως προς την ουσιαστική τους νομιμότητα, είτε να τροποποιηθούν οι ρυθμίσεις αυτές είτε, τέλος, να μην ενταχθεί στο σχέδιο ορισμένη περιοχή, εφόσον κριθεί αρμοδίως ότι συντρέχουν λόγοι που απαγορεύουν την ένταξή της. Κατά την έκδοση της νέας πράξεως λαμβάνονται υπόψη και συνεκτιμώνται, εξ άλλου, η ανάγκη προστασίας καλοπίστως αποκτηθέντων δικαιωμάτων τρίτων, ενόψει και του διαρρεύσαντος από την έκδοση της αρχικής πράξεως χρόνου, και αντιμετωπίζονται τα σχετικά ζητήματα με κάθε πρόσφορο μέσο, όπως με τη θέσπιση μεταβατικών διατάξεων (πρβλ. και τις μη ισχύουσες κατά τον χρόνο ασκήσεως της κρινόμενης αιτήσεως διατάξεις του άρθρου 31 παρ. 1 του ν. 3937/2011 [Α΄ 60], που αντικαταστάθηκαν ακολούθως με το άρθρο 22 παρ. 15β του ν. 4258/2014 [Α΄ 94]).

9. Επειδή, εν προκειμένω, όπως προαναφέρθηκε, με την 1615/16.1-19.2.2003 απόφαση της Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων εγκρίθηκε η πολεοδομική μελέτη τμήματος της πολεοδομικής ενότητας 9 του Δήμου Αμαρουσίου Αττικής στην περιοχή «Ελληνική Παιδεία – Βορρέ» κατ’ εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων του άρθρου 29 του ν. 2831/2000, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 10 του ν. 3044/ 2002. Με την απόφαση αυτή το ακίνητο της αιτούσας, εμβαδού 3.803,26 τμ, χαρακτηρίσθηκε εν μέρει ως χώρος κοινωφελών χρήσεων, και ειδικότερα παιδικού σταθμού και νηπιαγωγείου, και εν μέρει ως κοινόχρηστος χώρος, με τη δημιουργία πεζοδρόμων περιμετρικά των ανωτέρω χώρων κοινωφελών χρήσεων. Ενόψει των πολεοδομικών ρυθμίσεων της υπουργικής αυτής αποφάσεως ξεκίνησε από τον Δήμο Αμαρουσίου η διαδικασία συντάξεως της οικείας πράξεως εφαρμογής, με αναρτήσεις των κτηματογραφικών διαγραμμάτων και πινάκων, στο πλαίσιο δε της διαδικασίας αυτής η αιτούσα κλήθηκε, με τις 6434/6.2.2006 και 26823/29.5.2006 πράξεις του Αντιδημάρχου, να υποβάλει τις ενστάσεις της. Με την προσβαλλόμενη 15276/895/06/22.9.2006 απόφαση του Νομάρχη Αθηνών κυρώθηκε η 1/2006 πράξη εφαρμογής στην περιοχή «Ελληνική Παιδεία – Βορρέ», όπως δε αναφέρεται στο 25652/07/23.7.2008 έγγραφο των απόψεων του Δήμου Αμαρουσίου προς το Συμβούλιο της Επικρατείας, τελικώς στην αιτούσα αποδόθηκε ένα οικόπεδο, με κωδικό αριθμό 09Ν, στο οικοδομικό τετράγωνο 122 και ως προς επιφάνεια 1.658,26 τμ της ιδιοκτησίας της ορίσθηκε ότι θα αποζημιωθεί από τον Δήμο [180,90 τμ] και τον Οργανισμό Σχολικών Κτηρίων [1.477,40 τμ]. Εν τω μεταξύ η αιτούσα κατέθεσε στη Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωροταξίας της Περιφέρειας Αττικής αίτηση απευθυνόμενη στον Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και ζήτησε την ανάκληση της 1615/16.1-19.2.2003 υπουργικής αποφάσεως, επικαλούμενη τις προαναφερθείσες 3661-3/2005 αποφάσεις της Ολομελείας του Δικαστηρίου και ισχυριζόμενη ότι η υπουργική αυτή απόφαση, που εκδόθηκε αναρμοδίως, πρέπει να ανακληθεί και ότι η Διοίκηση έχει δέσμια προς τούτο αρμοδιότητα. Ζήτησε, επίσης, την άμεση διακοπή της διαδικασίας κυρώσεως της σχετικής πράξεως εφαρμογής. Η αίτηση αυτή κοινοποιήθηκε στον ως άνω Δήμο με αριθμό πρωτοκόλλου 39489/28.7.2006. Ακολούθως εκδόθηκαν η προσβαλλόμενη 39489/20.9.2006 πράξη της Διεύθυνσης Πολεοδομίας του Δήμου Αμαρουσίου, με την οποία γνωστοποιήθηκε στην αιτούσα ότι «εφόσον δεν υπάρχει ακυρωτική απόφαση δικαστηρίου κατά της πολεοδομικής μελέτης της περιοχής ‘Ελληνική Παιδεία’ … η διαδικασία κύρωσης της μελέτης πράξης εφαρμογής στην παραπάνω περιοχή συνεχίζεται κανονικά», καθώς και η επίσης προσβαλλόμενη 5624/Φτροπ/2006/ 7.9.2006 πράξη της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωροταξίας της Περιφέρειας Αττικής, με την οποία γνωστοποιήθηκε στην αιτούσα ότι ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας δεν είναι αρμόδιος να ανακαλέσει την ως άνω 1615/16.1-19.2.2003 υπουργική απόφαση.

10. Επειδή, υπό τα ανωτέρω δεδομένα, εφόσον δηλαδή η 1615/16.1-19.2.2003 υπουργική απόφαση για έγκριση της πολεοδομικής μελέτης τμήματος της πολεοδομικής ενότητας 9 του Δήμου Αμαρουσίου στην περιοχή «Ελληνική Παιδεία – Βορρέ» εκδόθηκε κατ’ εφαρμογή των ανίσχυρων διατάξεων του άρθρου 10 παρ. 1 του ν. 3044/2002 και η αιτούσα, η οποία έχει πρόδηλο έννομο συμφέρον ως κυρία ακινήτου που θίγεται από τις αναρμοδίως εγκριθείσες πολεοδομικές ρυθμίσεις, υπέβαλε, εντός ευλόγου χρόνου από τη δημοσίευση των σχετικών 3661-3/2005 αποφάσεων της Ολομελείας του Δικαστήριου, αίτημα ανακλήσεως της υπουργικής αυτής αποφάσεως και διακοπής της διαδικασίας κυρώσεως της συναφούς πράξεως εφαρμογής της πολεοδομικής μελέτης, η Διοίκηση είχε υποχρέωση να ανακαλέσει την αναρμοδίως εκδοθείσα πράξη, προκειμένου να ρυθμίσει με διάταγμα το πολεοδομικό καθεστώς της επίμαχης περιοχής, να μην προχωρήσει δε την διαδικασία της ερειδόμενης στην ανωτέρω υπουργική απόφαση πράξεως εφαρμογής. Επομένως, η άρνηση της Διοικήσεως να προβεί στις ενέργειες αυτές συνιστά παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας, πρέπει δε να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και να ακυρωθούν η άρνηση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής να ανακαλέσει την 1615/16.1-19.2.2003 υπουργική απόφαση, με την οποία εγκρίθηκε η πολεοδομική μελέτη τμήματος της πολεοδομικής ενότητας 9 του Δήμου Αμαρουσίου Αττικής στην περιοχή «Ελληνική Παιδεία – Βορρέ», καθώς και η 15276/895/06/22.9.2006 απόφαση του Νομάρχη Αθηνών, με την οποία κυρώθηκε η 1/2006 πράξη εφαρμογής στην περιοχή «Ελληνική Παιδεία – Βορρέ»

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *