Η διαπίστωση της ανέγερσης αυθαίρετων κατασκευών εντός εκτάσεων, οι οποίες φέρουν τον χαρακτήρα δασών ή έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες, επιβάλλει στη Διοίκηση, κατά δέσμια αρμοδιότητα, να κηρύξει κατεδαφιστέα αυτά τα κτίσματα και τις κατασκευές. Η διαδικασία κατεδάφισης εφαρμόζεται αδιακρίτως, τόσο σε ιδιωτικές, όσο και σε δημόσιες δασικές εκτάσεις.
Η οριστική υπαγωγή στις διατάξεις του ν. 4178/2013 των επίδικων αυθαίρετων κατασκευών δεν επηρεάζει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης, διότι η δίκη αυτή δεν αφορά τη νομιμότητα πράξης εκδοθείσας κατά τη διαδικασία του ν. 4178/2013, αλλά την κατεδάφιση κατασκευών που έχουν ανεγερθεί αυθαιρέτως και κατά παράβαση της δασικής νομοθεσίας σε δασική έκταση.
3. Κατά την έννοια των προαναφερόμενων διατάξεων του άρθ. 67Α του ν. 998/1979, η διαπίστωση της ανέγερσης αυθαίρετων κτισμάτων ή κατασκευών εντός εκτάσεων, οι οποίες φέρουν το χαρακτήρα δασών ή δασικών εκτάσεων ή έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες, επιβάλλει στη Διοίκηση, κατά δέσμια αρμοδιότητα, να κηρύξει κατεδαφιστέα αυτά τα κτίσματα και τις κατασκευές, η σχετική δε κρίση της Διοίκησης πρέπει, ενόψει των συνεπειών της, να είναι πλήρως αιτιολογημένη, ενώ η αιτιολογία μπορεί να προκύπτει και από τα στοιχεία του φακέλου (βλ. ΣτΕ 383/2018, 1546/2017, 2475, 1182/2016, 721, 651/2015, 2103/2013, 4664/2011).
6. Σύμφωνα με τα προαναφερθέντα στοιχεία του φακέλου, η προσβαλλόμενη απόφαση κατεδάφισης βρίσκει νόμιμο έρεισμα στις προπαρατεθείσες διατάξεις, είναι δε νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, ως προς τον δασικό χαρακτήρα της επίμαχης έκτασης, δοθέντος ότι η δασική μορφή αυτής προκύπτει από την ως άνω έκθεση αυτοψίας και τη φωτοερμηνεία των ανωτέρω αεροφωτογραφιών. Επίσης, η προσβαλλόμενη πράξη κατεδάφισης βρίσκει αυτοτελές και επαρκές αιτιολογικό έρεισμα, ως προς τον δασικό χαρακτήρα της επίμαχης έκτασης, στην ανωτέρω (864/15.4.2011) απόφαση αναδάσωσης αυτής, το κύρος της οποίας δεν ελέγχεται παρεμπιπτόντως και η οποία δεν έχει ανακληθεί ή ακυρωθεί (ΣτΕ 961/2018, 4291/2015, 4981/2013, 4958/2013, 2104/2013, 2922/2012, 4470/2010). Συνεπώς, ο περί του αντιθέτου λόγος ακύρωσης και οι συναφείς με αυτόν ισχυρισμοί πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι. Εξάλλου, τα προσκομισθέντα από τον αιτούντα στοιχεία, μεταξύ των οποίων, το με αρ. πρωτ. 2613/1959 έγγραφο του Δασάρχη Μεγάρων, το οποίο αναφέρεται σε χορήγηση άδειας κατάτμησης δασικής έκτασης, στη θέση «Παλαιοχώρι» Μάνδρας, καθώς και η βεβαίωση του αρμοδίου Δήμου περί οικιστικής διαμόρφωσης της όλης περιοχής, δεν κλονίζουν την, κατά τα ανωτέρω, πλήρως αιτιολογημένη κρίση της Διοίκησης ως προς τον δασικό χαρακτήρα της επίμαχης έκτασης, όπως αβασίμως διατείνεται ο αιτών.
7. Ο λόγος ακύρωσης ότι η επίδικη έκταση δεν είναι δημόσια αλλά ιδιωτική, με την αναφορά των τίτλων κτήσης αυτής εκ μέρους του αιτούντος και των δικαιοπαρόχων αυτού, είναι απορριπτέος ως αλυσιτελής, εφόσον, όπως παγίως έχει κριθεί, η διαδικασία κατεδάφισης με βάση τις διατάξεις που προπαρατέθηκαν εφαρμόζεται αδιακρίτως, τόσο σε ιδιωτικές, όσο και σε δημόσιες δασικές εκτάσεις (ΣτΕ 138/2015, 3956/2014).
8. Περαιτέρω, προβάλλεται ότι η επίμαχη περιοχή έχει εξαιρεθεί από τους αναρτηθέντες, στις 10.2.2017, δασικούς χάρτες, ως ευρισκόμενη εντός ιώδους περιγράμματος των οικιστικών πυκνώσεων του άρθρου 23 § 4 του ν. 3889/2010, όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 153 § ΙΑ΄ του ν. 4389/2016, σύμφωνα με τις οποίες εξαιρούνται, επ’ αόριστον, από την ανάρτηση των δασικών χαρτών οι δασικές περιοχές που περικλείονται από το περίγραμμα ιώδους χρώματος των οικιστικών πυκνώσεων. Ο ισχυρισμός αυτός πρέπει να απορριφθεί, προεχόντως, διότι, όπως έχει κριθεί, οι ανωτέρω διατάξεις αντίκεινται στο άρθρο 24 § 1 του Συντ. (ΣτΕ 1725/2019, Ολ. ΣτΕ 685/2019).
9. Τέλος, η οριστική υπαγωγή στις διατάξεις του ν. 4178/2013 των επίδικων αυθαίρετων κατασκευών δεν επηρεάζει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης, διότι η δίκη αυτή δεν αφορά τη νομιμότητα πράξης εκδοθείσας κατά τη διαδικασία του ν. 4178/2013, αλλά την κατεδάφιση κατασκευών που έχουν ανεγερθεί αυθαιρέτως και κατά παράβαση της δασικής νομοθεσίας σε δασική έκταση (βλ. ΣτΕ 94/2016). Άλλωστε, οι διατάξεις του νόμου αυτού (άρθρο 2 § 2 περ. στ΄ του ν. 4178/2013) δεν καταλαμβάνουν αυθαίρετες κατασκευές εντός δασών, ή δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων.